به گزارش تبریز بیدار ، به نقل از آناج، انتخابات سال ۹۲ به این خاطر که کارنامه افراد در گذشته تقریبا سفید بود و محلی برای به چالش کشیدن عملکردها نداشت، از این رو آنکه بهتر گفت و با سخنان کلیدی توجه مردم را به خود جلب کرد توانست رأی ریاست جمهوری را برتن کند.
هرچند بعدها این سخنان و تیکه‌های پرطرفدار آن زمان رنگ باخت و تفاوتی بین “حقوقدان و سرهنگ” ، “گازانبر و ملایمت” ، “کاسب تحریم و رافع تحریم” و ” توامان چرخیدن سانتریفیوژ و کارخانه” در بین مردمی که دلباخته این سخنان جذاب شده بودند ایجاد نشد، اما گوینده این کلیدواژه‌‌ها دیروز نیز سعی در ایجاد این دو قطبی “خوب و بد” و “تند و معتدل” داشت.
روحانی در راند آخر سخنان خود مانند مناظره آخر سال ۹۲ سعی در القای صفاتی برای رقیبانش داشت که صوری بودن آن طی چهارسال به مردم اثبات شده است. روحانی زمانی قالیباف را به “لوله کردن دانشجویان” در سال ۷۸ و یا پرونده‌ی مخوف وی اگر رو می‌شد “اکنون اینجا ننشسته بود” حواله می‌دهد که مردم خسته از لقب و شعار در پی لقمه نانی برای امرار معاش خود هستند.
مانند سال ۹۲ قالیباف متهم به سخنان کذایی در شورای عالی امنیت ملی می‌شود که سخنانی به این اندازه پراهمیت پس از گذشت ۲۰ سال هنوز نتوانسته منتشر بشود اما در مقابل سخنرانی تند روحانی برای مقابله با حوادث سال ۷۸ عین انقلابی‌گری است و کسی حق دَم زدن از آن را ندارد.
همانطور که گفتیم، روحانی از فنی تکراری برای به دَر کردن رقیبانش استفاده کرد که اکنون اقبالی از سوی مردم برای شنیدن آنها وجود نداشت. حتی روحانی در حمله آخر که می‌خواست قالیباف را منکوب کند، خود دچار خطای استراتژیکی شد که در روزهای آینده یکی از هزاران پاشنه آشیل او خواهد بود. آنجا که روحانی از پرونده سنگین قالیباف که در شورای امنیت ملی مفتوح بود سخن می‌گفت و با زدن منت خود به قالیباف اظهار می‌داشت که “من مردانگی کردم وگرنه اینجا نبودی” در ذهن مردم عادی که هنوز کاندیدای خود را انتخاب نکرده بودند این مسئله به وجود آمد که باشد، قالیباف بَد!
اما چرا فردی در جایگاه آن زمان در مقابل پرونده سنگین یک فرد دیگری مماشات کرده و رد شده؟ مگر شورای عالی امنیت ملی جای مرام و مرام بازی یک نفر برای دیگری است؟ اگر تخلفی به آن سنگینی که روحانی می‌گوید انجام شده بود چرا کسی از آن سخنی نگفته و امروز در مقابل دوربین مناظره این مباحث به میان می‌آید؟ و اگر چنین چیزی از بیخ وجود نداشته این چه سخنان ناروایی است که فلانی می‌گوید؟
دقیقا دوگانه تبعیض و عدالت و مبارزه با فساد زمانی برای مردم ایجاد می‌شود که از خود می‌پرسند مگر می‌شود فردی در جایگاه دبیری امنیت ملی، به‌خاطر رفاقت و یا مصلحت در برابر پرونده سنگین فردی سکوت کند، مرامی با او برخورد کند؟
روحانی با همه توان از سیاست سال نود و دو ای استفاده کرد که در آن ، ۵۱ درصد مردم ایران به او اعتماد کرده بودند.حال پس از گذشت چهار سال این همان تَکرار ۹۲ نیست در حالی که نه امروز چهارسال قبل است و نه روحانی مرد حقوقدانِ کارنامه سفید!
