بهای غفلت از بیت فاطمه (س)

این جمله دردناک، قلب تپنده عالم، رگ حیات بشریت، بقیه الله الاعظم (عج) را به درد آورده است که بعد از ظهور در کنار دیوار کعبه از زبان مبارکشان به گوش جهانیان خواهد رسید، که ” ای اهل عالم حسین تشنه به شهادت رسید ” و آن هم چه شهادتی …

شاه بیت غزل سوزناک تاریخ بشریت در جدایی از وجود مبارک امام (ع) همین جمله است، که عالم بدون انسان کامل یعنی قتل و غارت و کشت و کشتار و تجاوز. و در یک کلام یعنی حکومت طاغوت و بردگی انسان . چه اینکه در این دوران غیبت دیدیم که انسانهای انسان نما ، سوار بر گُرده عالم یکّه تازی کردند و حکومتها به راه انداختند و بنام انسانیت و حقوق بشر و … کار را به کتمان خدا هم رساندند و دم از پرستش شیطان زدند. 

آری بهای دوری از بیت فاطمه (س) همین است که بنده خدا نباشی و مدال پرستش شیطان را به گردن آویزی و در خیابانهای مدرنیته غرب داد بزنی و این جنون را نماد و گواه بر پیشرفت بدانی ! عجب از عالم ظاهر که قبرستان ساخته دست بشریت را نماد روشنفکری میدانند . . . قبرستانهایی به ارتفاع برجهای دوقلوی ایالات متحده ای که متحد شده برای فاصله انداختن بین من و بیت فاطمه (س). 

همین است دیگر ، اگر قانون ازدواج با همجنس و حیوان در خانه شیطان بزرگ به تصویب برسد نباید شاخ در بیاوری که متحجر میشوی و عقب مانده! باید مدارا کنی و یا فوقش تحمل! خاصیت مدرنیته همین است! اگر چه حیوان اگر زبان باز کند از این قانون شکوه میکند و عرق شرم میریزد. که انسان امروز حرمت حیوان را هم نگهدار نیست. 

امروز ایام اربعین است و شیعه باید تکانی به خود بدهد برای آن جمله سوزناک کنار دیوار کعبه، برای شناساندن حسین بن علی تا بشر بداند که حسین برای چه رفت و عاقبت ریخته شدن به ناحق این خون پاک را امروز در غزه و لبنان و سوریه و عراق و افغانستان و حتی پاریس و در بین قوانین شیطانی غرب باید دید . در خیابانهای منتهی به سازمان ملل و نهادهای مدافع حقوق زن و حقوق بشر ، که حقیقت آن است که اینها نهاد مدافع بشر که نه ، بلکه کشتارگاه بشریت برای حفظ حقوق مادی این نهادها است، حتی اگر کل دنیا به هم بریزد و زن و کودک کشته شوند مهم بقای این هاست.

پیاده هم که شدی ، حتی اگر بدون کفش هم باشی ، حتی اگر بدون پا هم که باشی، باید به سمت شهر حسین (ع) راه افتاد تا توجه دنیا را به خود جلب کنی، تا خفتگان در دامن دموکراسی غرب و آنها که در بین خودمان گاهی آب دهانشان برای آن دموکراسی میریزد ، بپرسند که این همه انسان به سمت کدام شهر روانند که ما نمیشناسیم؟! بپرسند از شهری که در فضای قوانین توریسم بین الملل نمی گنجد ، شهری که فراتر از شهرهای زیبای سواحل دریا و اقیانوسهاست ، نه ۵ ستاره است و نه ۶ ستاره ، که حتی اگر همه ستارگان هفت آسمان هم که جمع شوند باز هم کم است که بر سردر کف العباس نصب شوند. شهری که نه فضای مدرنیته امروز را دارد و نه سواحل آنتالیا و نه دلارها و هتل های رو به مدیترانه را . 

گویا زمزمه احیای مجدد اربعین حسینی آن هم بعد از قرنها ، آن هم با پای پیاده ، آن هم از هر جنسی ، سیاه و سفید و زن و مرد و نابینا و بیمار و معلول و کودک شش ماهه و پیر و … نه برای جمع ثواب زیارت، که برای آماده سازی دنیا برای حکومت جهانی است . گویا تازه میفهمیم که این همه اجر زیارت اربعین که از زبان اهل بیت جاری شده است برای زنده کردن حاکمیت سیاست بیت فاطمه (س) است و نه صرفاً برای اجر و ثواب فردی و …  این همه عاشق بیقرار کار خود را خواهد کرد و دوباره حسین را به جهان معرفی خواهد کرد تا وقتی فرزند فاطمه از عطش جد مظلومشان سخن گفت ، دنیا بداند که کربلا تنها راه بازگشت به خداست . 

یاد امام و شهدایمان بخیر و جایشان بدجور خالیست . نام آوران گمنامی که در روزهای غربت در پشت خاکریزها ماندند و خون دادند تا امروز نام حسین (ع) بر بام همه برجهای عالم نمایان شود و قلب شیطان فرو بریزد ، که گویا “وقت معلوم” نزدیک است و عمر ابلیس رو به پایان .