سرویس سیاسی تبریزبیدار؛
دقیقا یک ماه پیش در حالی که عمده تمرکز رسانه های منطقه ای و جهانی به حضور میلیونی شیعیان در راهپیمایی عظیم اربعین معطوف شده بود، حادثه ای تلخ در دومین کشور شیعه دنیا به وقوع پیوست که توجه ناظران سیاسی و رسانه ای و سایر مردم را به این کشور جلب کرد.
در حالی که مردم عزادار جمهوری آذربایجان در فاصله یک هفته مانده به اربعین حسینی، خود را مهیای برگزاری باشکوه این مراسم مذهبی و آئین دینی می کردند، روستایی در ۳۸ کیلومتری شمال باکو، مورد تهاجم و یورش نیروهای امنیتی جمهوری آذربایجان واقع شد.
یورش به روستای نارداران و شهادت ۱۰ از عزاداران و دستگیری ده ها تن از شهروندان آن،نشانگر پازل هایی از پروژه اسلام هراسی حکومت الهام علی اف برای تضعیف و منفعل ساختن جریانات دینی دراین کشور بود.
به عقیده بسیاری از صاحب نظران و تحلیلگران سیاسی، علت انتقام سخت حاکمیت باکو از شیعیان و جریانات دینی این کشور را می توان در چند دلیل تحریم پنجمین دور انتخابات مجلس ملی آذربایجان توسط شیعیان این کشور، هراس دولت باکو از رشد جریانات دینی و اسلام گرا و هشداری به روسیه پس از حضور این کشور در سوریه جستجو کرد.
وقوع این حمله موجی از اعتراضات و محکومیت های داخلی و خارجی را در قالب سخنرانی ها و بیانیه ها به دنبال داشت که مثل همیشه سکوت معنادار و عبور اعتدالی دولت تدبیر در قبال این رویداد چاشنی برگزاری و محکومیت این لقدام توسط عموم مردم شد.
پس از بالا گرفتن اعتراضات، جمعی از دانشگاهیان، طلاب و عموم مردم تبریز ۲ هفته پس از آن با تجمع در برابر کنسولگری جمهوری آذربایجان در تبریز به عزاداری روز شهادت پیامبر اکرم(ص) و امام صادق(ع) پرداختند.
علی رغم محکومیت اقدامات حکومت جمهوری آذربایجان توسط مردم کشورمان، چند روز پیش شهردار کلانشهر تبریز در این میان بار دیگر دست به شاهکاری عجیب زده و در اقدامی محیر العقول، با اهدای نشان به وزیر دولت شیعه ستیز و سکولار جمهوری آذربایجان، وی را “شهروند افتخاری تبریز” کرد.
بدسلیقگی “بلدیه چی”
بدسلیقگی “بلدیه چی تبریز” در اهداء “نشان تبریز” و البته اعطای عنوان “شهروند افتخاری تبریز” به شاهین مصطفی اف ، وزیر اقتصاد و صنعت جمهوری آذربایجان به قدری ناشیانه و تعجب آور بود که گویی صادق نجفی و به تبع وی استاندار آذربایجان شرقی ستیزه جویی و اقدامات خصمانه دولت باکو علیه ارزش های اسلامی و جمهوری اسلامی ایران از یاد برده اند.
اگر آقای شهردار از یاد برده باشد بهتر است به یاد وی بیاوریم که شاهین مصطفی اف، نماینده دولتی است که به دفعات گوناگون عداوت و کینه خود را نسبت به ارزش های اسلامی در مقاطع مختلف همچون ممنوعیت و محدودیت حجاب، هجمه علیه نمادهای دینی و سرکوب هیئات عزاداری، رژه همجنس بازان در یوروویژن ۲۰۱۲ و توهین های مکرر به نمادهای دینی مسلمانان نشان داده است.
الصاق “نشان تبریز” از سوی مدیران استانی و شهری بر سینه نماینده حکومتی که حداقل در بخشی از اقدامات سرکوبگرانه علیه شیعیان سهیم است، چه معنایی برای شیعیان و پیروان انقلاب اسلامی در آن کشور خواهد داشت؟
آیا بالواقع زمان “اهدا” و “اعطا”ی این نشان فرا رسیده بود که جناب شهردار و آقای استاندار چنین به عجله افتادند؟
پایبندی مدیران استانی و شهری بر اعتقادات دینی و بصیرت و التزام آنان بر رعایت خطوط قرمز بر کسی پوشیده نیست، اما کیست که این مقطع زمانی که جمهوری اسلامی ایران یکی از حساس ترین مقاطع خود را در برابر استکبار جهانی و ایادی و همکاران آن سپری می کند، منکر این خطای واضح آقایان مدیر شود؟
