از زیربنا تا روبنا؛

شیفت بلدیه چی از عمران به گل و گیاه!

شیفت شهردار عمل گرای تبریز، از پروژه‌های عمرانی نسبتاً زیربنایی به پروژه‌های ظاهری و روبنایی، به هر دلیل نشان‌دهنده تصمیم بلدیه چی تبریز، برای برونداد اقدامات خود با سیاست‌هایی از قبیل گل‌کاری است.

سرویس شهری تبریزبیدار؛


از زمان آغاز شورای چهارم شهر تبریز، یکی از مهم‌ترین اهداف این شورا و به‌تبع آن شهردار از “منطقه آزاد” برگشته آن، احداث یک یا چندین پروژه بزرگ در سطح شهر است، که در یاد و اذهان مردم تبریز بماند.


نجفی در چندین ماه آغاز
به‌کار خود به‌دفعات، از “تبدیل تبریز به بزرگ‌ترین کارگاه سازندگی کشور” خبر داده و وعده انجام پروژه‌های کلانی در حوزه شهری تبریز را داده بوده و است.


احداث پروژه‌های کلان عمرانی شهرداری تبریز بر میراث آماده‌شده از زیرساخت‌های شهری در حوزه‌های مختلف، شرایط را برای شهردار مراغه‌ای تبریز به‌گونه‌ای آماده ساخت که وی با اختصاص بودجه‌های کلان به برخی از پروژه‌های عمرانی، نسخه “قالیباف” برای پروژه‌های شهر تهران را در تبریز پیاده کند.


ورشکستگی چه ها که نمی‌کند!

شهردار عمل‌گرای تبریز با الهام از شهردار اصولگرای تهران، با اختصاص بودجه قابل‌توجه در برخی از پروژه‌های چشمگیر که در شاهراه حیاتی و ارتباطی تبریز قرار داشته و بیش از گذشته با انجام سریع پروژه‌های عمرانی و با استفاده از راهکارهای قانونی همچون “جابجایی پروژه‌ها” بودجه سایر پروژه‌ها را به معدود پروژه‌های عمرانی اختصاص داد.

اظهارات بلدیه چی تبریز در فروردین سال ۹۳ مبنی بر عدم وجود بحران مالی در شهرداری تبریز (اینجا) یک سال بعد، تبدیل به روضه‌ای در شهرداری شد که پس‌ازآن صادق نجفی خبر از بحران مالی در شهرداری تبریز (اینجا) داده و به‌تبع وی بقیه اعضای شورای شهر نیز در هر جلسه علنی آن، فغان از ورشکستگی آن را سر دهند.

روند اجرای پروژه‌ها به‌گونه‌ای ادامه یافت که بر اساس اخبار تائید نشده، انحراف از بودجه در برخی پروژه‌ها به بیش از ۲۰۰ درصد و خارج از سقف قانونی ۱۰ درصد انحراف بودجه رسید و به‌تبع آن نیز یکی از نهادهای نظارتی، در نامه‌ای خطاب به شورای شهر، خبر از “۹۲ مورد هزینه کرد بدون اعتبار، ۱۲۰ مورد اعتبار مصوب که هزینه‌ای صورت نگرفته و ۱۱۸ مورد اضافه اعتبار بالای ۳۰ درصد از بودجه مصوب” در سال ۹۳ داده و خواستار تطبیق هزینه‌های عمرانی شهرداری با مواد قانونی شد.

Image title

شیفت از زیربنا به روبنا!

یک سال و نیم از زمان شورای چهارم و شهرداری آن زمان باقی‌مانده و  گویی نجفی مسیر خود را درراه “سازندگی” تبریز تغییر داده و با توجه به مسائل مالی کلان در پروژه‌های عمرانی و عدم تعریف پروژه‌های جدید عمرانی، تصمیم به انجام پروژه‌هایی در سطح شهر گرفته که با هزینه و نیروی انسانی کم، بیشتر به چشم مردم آید.

جای ملامتی برای شهرداری نخواهد بود اگر در برابر ۱۴۵۰ میلیارد تومان بودجه عمرانی شهرداری که برای یک پروژه عمرانی همچون افلاک‌نما بیش از میلیارد تومان هزینه داشته باشد، وی تمرکز خود را بر سازمان‌هایی از قبیل سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری معطوف نماید که بنا بر گفته مدیرعامل آن در گفتگو با تبریزبیدار، بودجه سال آتی این سازمان ۲۶ میلیارد تومان است.

البته از حق نیز نگذریم که در بیش از ۲ دهه گذشته، هراندازه که به بحث‌های زیربنایی و عمرانی در دوران پس از انقلاب پرداخته شد، به‌کارهای روبنایی و تغییر فضای شهری پرداخته نشده بود و صادق نجفی نیز خواسته یا ناخواسته، محصول این دوران گذار است که در آن وی  مشغول برداشت از کاشت های زیربنایی گذشتگان خود است.

شیفت صادق نجفی از پروژه‌های عمرانی نسبتاً زیربنایی به پروژه‌های ظاهری و روبنایی، به هر دلیل نشان‌دهنده تصمیم بلدیه چی تبریز، برای برونداد اقدامات خود با سیاست‌هایی از قبیل گل‌کاری است.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *