قادری: سپاه محبوب مردم و مغضوب دشمنان است / بهترین روز یک پاسدار/ روایت جانشین سپاه عاشورا از اقدامات ضد فرهنگی در استان

از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نهادی انقلابی برای پاسداری از انقلاب اسلامی، ولادت اباعبدالله الحسین(ع) به عنوان روزی برای گرامیداشت رشادت های فرزندان روح الله الموسوی الخمینی اختصاص یافته است که وظیفه حراست و پاسداری از درخت تنومند انقلاب اسلامی را بر عهده دارند.

به مناسبت این روز و برای پرسش و پاسخی پیرامون این نهاد انقلابی با سرهنگ پاسدار دکتر علی قادری، جانشین سپاه عاشورا، به گفتگو نشستیم. وی به گرمی و صمیمانه به پای پرسش های گاها انتقادی تبریزبیدار در مسائل مختلف نشست.

بسم الله الرحمن الرحیم. بنده هم به شما و خوانندگان محترم تبریزبیدار عرض سلام و ادب دارم و ولادت اباعبدالله الحسین(ع) و روز پاسدار را به تمامی پاسداران انقلاب اسلامی تبریک عرض می کنم. بنده متولد سال ۱۳۴۰ در محله حُکم آباد تبریز هستم. در این باره خاطره کوتاهی درباره وجه تسمیه حُکم آباد عرض کنم، به یاد دارم در درس تاریخ ادیان مقطع کارشناسی دانشگاه تهران، ما استادی داشتیم که هنگامی که در بحث مدعیان پیامبری نام احمد کسروی به میان آمد استاد از تولد وی در یکی از روستاهای تبریز به نام حَکَم آباد نام برد و من نیز گفتم اولا استاد روستا نیست بلکه بخشی از خود تبریز است، ثانیا حَکَم آباد نه بلکه حُکم آباد!

در مدرسه فرقانی که مدرسه ای غیرانتفاعی و مردمی در قالب جامع تعلیمات اسلامی بود، دوران ابتدایی و راهنمایی را به پایان رساندم و تحصیل دوران دبیرستان را نیز در دبیرستان فردوسی سپری کردم. به یاد دارم در شب ۲۹ بهمن سال ۵۶، در مسجد ما جلسه ای بود که ما نمی دانستیم چه خبر است و پس از پایان جلسه شاهد دیده بوسی آنان بودیم که در آن جمع، معلم قرآن ما به نام محمدباقر رنجبر آذرفام، نیز حضور داشت که در روز پس از آن شهید شد و البته ما بعدها فهمیدیم این جلسه درباره حادثه قیام ۲۹ بهمن شکل گرفته بود.

در روز ۲۹ بهمن، دبیرستان در خیابان پهلوی سابق[امام خمینی(ره) فعلی] در مقابل سینمایی بود که ما در حین برگزاری تظاهرات دیدیم که مردم در حال پایین کشیدن تابلو ورودی سینما هستند و کل دانش آموزان به صورت خودجوش درصدد رفتن به خیابان ها بودند که ناظم مدرسه با بستن درب ورودی دبیرستان اجازه این کار را نداد.

پس از حماسه ۲۹ بهمن نیز، در جریان راهپیمایی ها علیه رژیم پهلوی همگام با مردم حضور داشتم و کم کم نیز با کمک تفکر معلم قرآنم شهید رنجبر آذرفام، در بطن حوادث انقلاب وارد شدم.

 پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بسیار علاقه داشتم در مجموعه نیروهای مسلح خدمت کنم اما در دوران دبیرستان که آینده خود را حضور در نیروهای مسلح می دیدم با خود می پرسیدم من به دلیل حضور در خانواده ای مذهبی و پدر روحانی و تعلقات عمیق مذهبی خود، چگونه می توانم براساس ملزومات نظامی گری زمان طاغوت که نمود آن در محاسن بود، ریش و محاسن خود را بتراشم؟

به فاصله اندکی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، قبل از حضور در سپاه، در کنکور دانشگاه افسری ارتش نیز شرکت کردم و در آزمون قبول شدم ولی در روز مصاحبه با مشاهده نوع تعاملات نظامی گری از حضور در آن مجموعه منصرف شدم، حتی در آن جلسه رابطی از من پرسید که از تبریز به اینجا برای مصاحبه آمده ای و حالا میخواهی برگردی؟ و من در جواب گفتم که نمی توانم یک افسر نظامی با این روحیات موجود باشم.

پس از آن بود که یک سال در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان مربی فعالیت داشتم و بعد از آن، در سال ۶۱ وارد سپاه شدم و توفیق داشتم در دوران دفاع مقدس، به مدت ۴ سال در سمت های مختلفی همچون جانشین معاونت عقیدتی، معاون فرهنگی و مسئول آموزش عقیدتی در سپاه عاشورا را برعهده داشته و در دوران پس از دفاع مقدس نیز، معاون هماهنگی کننده نمایندگی ولی فقیه، مسئول بازرسی، مسئول دانشگاه امام حسین(ع) در لشکر عاشورا بوده ام.

در طول خدمتم نیز، مقطع کارشناسی خود را در رشته فقه و مبانی حقوق در دوران دفاع مقدس به صورت غیرحضوری به پایان رسانده و پس از آن کارشناسی ارشد خود را در همان رشته در دانشگاه آزاد تهران به پایان رسانده و دکترای خود را نیز در دانشگاه عالی دفاع ملی، با گرایش امنیت ملی سپری کرده ام که هم اکنون نیز در سمت جانشین سپاه عاشورا، در خدمت پاسداران و بسیجیان هستم.

 

اینکه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مغضوب اغیار است، بیانگر ثبات سپاه بر اعتقادات خود است و اگر خدایی نکرده سپاه اندکی از مسیر ولایت و امام راحل(ره) زاویه می گرفت، مورد توجه اغیار قرار می گرفت هرچند شما اکنون می بینید که آقای عبدالله نوری زمانی نماینده ولی فقیه در سپاه و مورد غضب دشمنان بود ولی اکنون با فاصله گیری از آن تفکر، چه اقبالی از سوی دشمنان به وی است.

این تفکری که آقای عبدالله  نوری و نوری ها پیدا کرده اند مورد اقبال اغیار است ولی الحمدلله در مسیر حرکتی سپاه این انحراف مشاهده نشده و انشاالله نخواهد شد و بغضی که دشمنان از ابتدای انقلاب نسبت به امام راحل داشته اند، به سپاه پاسداران نیز وجود داشته و هم اکنون دشمنان امام راحل و مقام معظم رهبری، دشمنان سپاه هستند و این بیانگر ثبات قدم ما است.

ایران به مثابه جزیره با ثبات در اقیانوس متلاطمی است که مردم عادی هم می گویند که ما این امنیت و آرامش را مدیون شهدا،  پاسداران انقلاب و نیروهای مسلح هستیم، مردم ما واقعا قدرشناس هستند. حداقل مردم در بعد امنیت می دانند که نهادهای انقلابی برای امنیت و آرامش کشور جانشان را فدا می کنند.

عهدی که پاسداران امروز با خون شهدا بسته اند این است که راه شهدا، راه امام راحل و راه مقام معظم رهبری را ادامه دهند، هرچند که ما خود را معصوم نمید انیم و کلی اشکال در ما وجود دارد که باید آنان را بشناسیم و حل کنیم و این روحیه برای شنیدن مشکلات و حل آنان با الهام از شهدا در ماست.

امیرالمومنین(ع) می فرمایند: «  کونوا للمظلوم عوناً و للظالم خصما» و طبیعی است که عملکرد انقلابی سپاه پاسداران، دشمنی اغیار و دوستی خودی ها را در پی داشته است و سپاه این هنر را داشته است که در کنار نظامی بودن، در کنار مردم حضور داشته باشد و این الگوگرفته از فرمایشات امام راحل(ره) در تشکیل بسیج است.

آنگونه که می دانید ورود سپاه به کارهای اقتصادی پس از دفاع مقدس و در دوران سازندگی صورت گرفت و پس از دفاع مقدس، پتانسیل عظیم مهندسی و آماد سپاه در دوران دفاع مقدس شکل گرفته بود و خب بر این اساس ۲ کار می شد که انجام شود که یا این پتانسیل و امکانات عظیم سخت افزاری به پادگان ها منتقل شود و یا اینکه به دلیل نیاز کشور به سازندگی و بازسازی کشور، این پتانسیل در اختیار سازندگی کشور قرار گیرد و اگر شما دقت کنید می بینید که این اقدامات سپاه عمدتا در حوزه های محرومیت زدایی و زیرساخت های اساسی همچون احداث سدها و پتروشیمی بود که شرکت های کوچک توان اجرایی آن را نداشته باشند.

این بعد کلانی از فعالیت های سپاه بود اما در بعد دیگر، در قالب بسیج سازندگی پس از ماجرای غم انگیز ادغام جهاد سازندگی در وزارت کشاوری که اخیر آقای دکتر قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت در سخنرانی خود در مسجد طوبی تبریز، پس از چند دهه این دیدگاه انتقادی از این انحلال را مطرح کردند رخ داد که متاسفانه دیدگاه دیگری در دوران سازندگی، بر تفکر ادغام نهاد انقلابی در نهاد اداری در میان وزرای دولت وجود داشت.

البته لازم به یادآوری است که این دیدگاه در قالب ادغام سپاه با ارتش نیز مطرح بود که آن زمان رسانه ای هم شد، منتها مقام معظم رهبری همانند امام راحل، با تدبیر حکیمانه مانع از این ادغام شدند و در صورت عدم هم زبانی ارتش و سپاه، ما مشکلات بسیاری را در روند انقلاب اسلامی شاهد می بودیم که اکنون محل بحث آن نیست.

پس از ادغام جهاد سازندگی، این تفکر به وجود آمد که سپاه وارد عرصه های سازندگی شود و بر این اساس موضوع بسیج سازندگی به عنوان سازمانی مستقل در قلب سپاه پاسداران مطرح و عملیاتی شد که بعد فعالیت آن، کمک به محرومین و مستضعفین و محرومیت زدایی است.

شاید در برخی بخش ها  اشکالاتی نیز وجود داشته باشد، ما منکر آن نیستیم ولی جهت حرکتی کلی سپاه، کمک به همه دولت ها در عرصه سازندگی و عدم ورود بطن و کلان سپاه به این مسئله باشد و در عرصه سازندگی نیز که به قرارگاه خاتم الانبیاء بازمی گردد ما آماده شنیدن انتقادات و نقدها هستیم.

برای تحلیل این مسئله باید یک قدم به پیش برگردیم. واقعیت این است که ماهیت انقلاب اسلامی و استکبار جهانی یک تقابل ماهوی و اساسی با همدیگر دارند و ما مشکلی شکلی با استکبار به رهبری آمریکا نداریم بلکه این تقابل، یک تقابل ساختاری و اساسی است. خاطرتان باشد آمریکا با ساقط کردن رژیم طالبان یک جمهوری اسلامی افغانستان را تاسیس کرد و اینگونه نیست که امریکا با صورت لفظی اسلام مشکل دارد و یقینا براساس تفکر امام راحل در تقابل کامل با روحیات استکباری و ظلم آنان است.

تا زمانی که ما به اسلام ناب مقید هستیم این تقابل در بخش های مختلف سخت، نرم، نیمه نرم، مستقیم، غیرمستقیمی و نیابتی خود را نشان می دهد و طبیعی است که حاکمان استکبار خصوصا آمریکا براساس منافع خود این تقابل را عملیاتی می کنند، یک زمانی صدام، و زمان دیگری فتنه ۸۸ و جنگ فرهنگی از این دست سیاست ها است.

به دلیل وجود بسترها های سلفی گری و وهابی گری در منطقه دشمن براین اساس، درصدد بر آمد تا برای تقابل با انقلاب اسلامی و نماد آن، از این ظرفیت استفاده نماید و کار عقلایی نیز این بود که خود به صورت مستقیم وارد این درگیری نشود و با بسیج تفکر و بسیج امکانات برای پشتیبانی از این تفکر، این مسئله را در تقابل با جمهوری اسلامی و اسلام ناب محمدی به کار بگیرد.

این جنگ عملا شکل یافته بود و هنر بزرگ جمهوری اسلامی و تدابیر حکیمانه مقام معظم رهبری این بود که ما تهدید را به موقع شناختیم و منتظر نماندیم تهدید سنگر به سنگر های مقاومت اسلامی را فتح کند و پشت مرزهای خودمان با دشمنان جنگیدیم. از سوی دیگر توانستیم امکانات موجود در محیط امنیتی خود را بسیج کنیم و اکنون نیز شما می بینید که ما به صورت بسیار محدود حضور نظامی در عراق و سوریه داریم و مقایسه این حضور با حضور رزمندگان در دفاع مقدس، قیاس قطره مقابل دریا است.

اینکه در طول ۴ سالبرای استانمان، کلا ۱۵ شهید تقدیم راه اسلام و انقلاب و حداقل در نگاه غیرآرمانی برای حفظ امنیت ایران شده باشد، قطره ای در برابر دریاست و اگر این اتفاق در کنار مرزهای ایران رخ می داد، ما باید صدها و هزاران شهید را در این راه فدای اسلام و انقلاب و دفاع کشورمان می کردیم.

 البته فرماندهی و مستشاری این عملیات ها در اختیار جمهوری اسلامی به عنوان مامن و ملجاء مستضعفین قرار گرفت و ما توانسته ایم الحمدلله با مدیریت کلان حضرت آقا، حضور مستشاری عالی سپاه و با استفاده از نیروهای متخصص و ایثارگر در عرصه نبرد بحران تاکنون مدیریت شده است.

قاعده ای است که” اثبات شی نفی ما ادا نمی کند” و این مسئله اینگونه نیست که اگر در برخی مسائل نگاه احیانا جرم انگارانه وجود دارد، دلالتی ندارد که ما از موضوع فرهنگ سازی، آموزش و بسترسازی فرهنگی غفلت کنیم.

بحث فرهنگی صرفا به سپاه باز نمی گردد و نهادها و ارگان های دیگر فرهنگی در این زمینه فعال هستند، متاسفانه برخی نهادها در کل به وظیفه فرهنگی خود عمل نمی کنند و خروجی آن این می شود که نیروی انتظامی طرحی را اجرا کند که به شکل برخوردی در ذهن مردم تداعی یابد و این نشات گرفته از مطالبات عمومی مردم ایثاگر و شهید داده است.

یک بعد، بعد تقابلی است و ما به عنوان سپاه، کارهای فراوانی در بحث فرهنگی در قالب بسیج و در چارچوب های آموزشی، سازمان دهی و اقناع عمومی انجام داده است که ما مثلا در بحث ماهواره عمده تاکید ما بر این بوده است که از روش اقناعی بر روی مردم تاثیر بگذاریم و مردم را از خطرات و تهدیدات آن آگاه سازیم که یکی از آسیب های مهم شبکه های ماهواره ای است و بستر فعالیت ما اقناعی بوده است.

بقیه نهادها و ارگان های فرهنگی باید با حرکت کلان این موضوع مهم فرهنگی را به سرانجام برسانند، مثلا در موضوع فرهنگ عمومی، چندین مدت است که در آذربایجان شرقی، شورای فرهنگی عمومی آنگونه که باید و شاید برگزار نمی شود و عملکرد شکلی را شامل می شود.

ما آسیب های فرهنگی مانند قمه زنی که مورد تاکید تشیع لندنی است، را مشاهده می کنیم که برخورد نیروی انتظامی باید در مرحله آخر باشد و باید با پیگیری روش ها و الگوهای فرهنگی مانع از ایجاد آن شویم. البته شاید اشکالاتی در مسیر مسائل فرهنگی وجود داشته باشد که ما منکر آن نیستیم.

این مطالبه ای است که چرا این شورای فرهنگی آنگونه که باید و شاید فعال نیست؟ از سوی دیگر  اخیرا شاهد انتشار کتابی در بخش فرهنگ و تاریخ به نام “شناسنامه تبریز و پیرامون” بوده ایم که هویت انقلابی و مذهبی مردم آذربایجان به هویت لائیستی معرفی کرده و اگر به پیشینه آن مسئله برگردیم، می بینیم که اداره ارشاد مجوز چاپ آن را داده، فلان مسئول بر آن مقدمه نوشته و فلان مسئول برای آن جلسه رونمایی برگزار کرده و جلسه ای برگزار کرده اند و آن را برای ۸۰ نفر هدیه داده اند، زمانیکه با مدیرکل نیز صحبت می کنید می گوید کتاب خیلی خوبی است، وقتی می پرسیم اصلا کتاب را خوانده ای؟ می گوید نه من فقط ظاهر آن را دیده ام!

این نشان می دهد دشمن با برنامه ریزی جلو آمده است و در داخل کشور نیز نهادهایی که باید در جهت تقابل با سیاست های دشمن حرکت کنند، در راستای تعامل با آنان حرکت می کنند ما به عنوان سپاه نمی توانیم جلوی چاپ آن را بگیریم، خب اشتباه بزرگی درباره این کتاب انجام شده است که این کتاب بدون نظارت زیر چاپ رفته و روی میز فروش رفته است و مجموعه های حاکمیتی و دولتی ما باید روی این مسئله حساس باشند، کافی است تنها یک کتاب توقیف شود و آن زمان است که زمین و زمان را به هم می دوزند ولی کسی نمی گوید و نمی پرسد که وزارت ارشاد باید درباره انتشار این کتاب نظر دهد و آیا وزارت ارشاد روی کتاب کار کارشناسی انجام داده یا با دستور چاپ شده است؟! تا جایی که ما می دانیم سیر معمول چاپ این کتاب رعایت نشده است و با درخواست یک مسئول این کتاب زیر سوال رفته است.

 

البته ورود و صحبت مصداقی در این مسئله به دلیل محدودیت و یقین ۱۰۰ درصدی چندان امکان پذیر نیست ولی نمادهای نفوذ در عملکرد افراد دیده می شود که امثال این کتاب یا کتاب” تاریخ ۹۰ ساله آذربایجان” نشانگر وجود عواملی است که این بستر را برای چاپ این دست کتاب ها فراهم می کند. اگر این مسئله نفوذ شخصی نباشد، این تفکر و جریان یقینا خود را در بستر نفوذ نشان می دهد.

از مسائل دیگر می توان به مسئولی اشاره کرد که برای اینکه عملکرد جریان سیاسی را زیر سوال ببرد، به خدمتی که می تواند مشکل اساسی مردم را حل نماید حمله می کند. مثلا در موضوع مسکن مهر، علی رغم انتقادات موجود آن را مزخرف و پوپولیستی می نامند، این روش صحیح نیست و هرچند که انتقاداتی نسبت به این موضوع وجود دارد و سوای اینکه کدام دولت آن را اجرا کرده است، این مسئله توانسته است به نیاز مسکن چندین میلیون نفر از مردم پاسخ دهد.

یقینا این تفکر پرورده غرب است که نماد خدمت خود را در فلان کار را انجام خواهم داد ولی در طول دوران خدمت خود، می بینیم که آن کار را انجام نمی دهند و معلوم است که این تفکر غربی در مقابل تفکر بی منت به مردم خود را قرار می دهد.

طبیعی است که این مسائل به مرور زمان حل خواهد شد ولی با آسیب و خسارت فراوان انجام می گیرد.

هیچ گونه ارتباطی میان دستگیری های اخیر شورای شهر و سپاه پاسداران وجود ندارد و ما قویا هرگونه دخالت سپاه در این مسئله را تکذیب می کنیم. بحث دستگیری آن افراد به مسائل دیگری که مسئولین قضایی نیز اشاره کرده اند باز می گردد.

یکی از بهترین روزهایی که من در سپاه حضور داشتم، زمانی بود که پس از قبول قطعنامه ۵۹۸، بنده معاون لشکر عاشورا مستقر در دزفول یودم و آن زمان با سفر مقام معظم رهبری به دزفول و دیدار با فرماندهان و رزمندگان دفاع مقدس همراه شده بود.

به یاد دارم زمانی که از پله های حسینیه پادگان دزفول بالا می رفتم سردار امین شریعتی، فرمانده وقت لشکر عاشورا، به من گفت برادر قادری شما به آیت الله خامنه ای خیرمقدم می گویید و آماده باشید. این به نظرم عنایت خداوند بود که بنده از نزدیک حضرت آقا را زیارت کنم و در میان انبوه حضور رزمندگان، بنده توفیق خیرمقدم به ایشان را داشتم و در زمان شعار بسیجیان، حضرت آقا و بنده سینه می زدیم که نماد تصویری آن، این عکسی است که در دوران جوانی بنده است که به محضر حضرت آقا خیرمقدم گفتم.

در دوران خدمت بنده، علی رغم سختی های دفاع مقدس و شهادت هم رزمان، سخت ترین دوران در زمان فتنه ۸۸ بود که با چشمان خود می دیدیم دشمن با حرکت سیاست مدارانه مردم را برای تقابل با نظام اسلامی آماده کند و باید خداوند را شکرگذار باشیم که به لطف خداوند و تدابیر حکیمانه رهبر معظم انقلاب، از آن بحران عبور کنیم و قدر آن را نمی دانستیم.

اگر آن اغتشاشات خیابانی و حمله به مساجد و درگیری تداوم می یافت و خویشتنداری سپاه نبود و درگیری ها به کانال های دیگری می کشید ما شاهد خسارت های فراوانی می شدیم و آن سخت ترین دوران زندگی ما بود.

خب بنده با شهید حاج عباس عبداللهی همرزم بودم و وی از رفقای صمیمی من بود که اخلاق بسیار زیبنده ای داشته و از قهرمانان رزمی ما بود. وقتی خبر شهادت حاج عباس را شنیدم واقعا ناراحت شدم که چرا ما نباید دیگر از وجود افرادی همچون حاج عباس عبداللهی بهره مند گردیم و از این بابت هم که وی به حقش که شهادت در راه خدا بود رسیده است خوشحال شدم. 

شهید دیگری هم که می خواهم بدان اشاره کنم شهید صادق عدالت اکبری، که به دلیل حضور پدر وی  در سپاه و ارتباط خانوادگی، از کودکی این شهید و برادرش را می شناختم و احساس می کردم این کودکان در آینده شان خانواده پاسدار بودن را نشان خواهند داد. پاسداران عزیز انقلاب به گونه ای در تربیت فرزندان خود قدم برداشته اند که فرزندانی مانند شهید طالبی، شهید فخیمی و یا شهید اکبری را تربیت کرده اند و این نقطه قوتی برای برادران پاسداران است که با تربیت فرزندانی دلاور، راه آنان را در دفاع مقدس ادامه می دهند.

پدر شهید عدالت اکبری در زمان فتنه ۸۸، فرمانده سپاه تبریز بود و  می گفت که در جریان آن اتفاقات، به خود نهیب زدم آیا من درکنار بسیجیانی که برای تقابل با فتنه فرستاده می شوند می توانم فرزند خودم را بفرستم که پس از آن، آقا صادق را نیز فرستادیم که آن زمان از ناحیه انگشت دست مجروح شده بود.

خواهش می کنم. انشاالله موفق باشید.