سرویس فرهنگی و اجتماعی تبریزبیدار؛
در روزهایی که اخبار تخلفات مالی و اداری مدیریت شهری تبریز توسط عدهای از اعضای شورای شهر و شهرداری این کلانشهر، نقل محافل رسانهای و افکار عمومی شده است، خبر آن از رسمیترین تریبونهای دولتی در بخشهای خبری ۲۱ پخش گردیده و پایههای نسبی اعتماد عمومی مردم به این نهاد ازمیانرفته است.
شهرداری تبریز بهعنوان نمونه بارز دولتهای محلی با انبوه درآمدهای مالی و وجود پرسنل گسترده اجرایی در سطح مناطق و سازمانها، یکی از ارگانهایی است که امکان فساد مالی و اختلاس در این سازمان وجود دارد. همین زمینههای بروز فساد در شهرداری تبریز، یکی از علل مهمترین دستگیریهای اخیری است که در ۲ ماه گذشته، همچون ماری بر سینه متخلفین احتمالی چنبره زده و دست قانون تاکنون ۲۰ تن از این متخلفین را روانه راهروهای دادگستری کرده است.
اما در این میانه درحالیکه رئیسکل دادگستری استان آذربایجان شرقی، از اتهام “تبانی و اخذ رشوه” از سوی یکی از بازداشتشدگان خبر به میان آورده و از “دریافت حداقل ۱۰۰ میلیون تومان دریکی از موارد رشوهگیری اعضای شورای تبریز” سخن گفته است، قصه پر غصه یکی از کارکنان شهرداری درروی دیگر این سکه تناقضی آشکار در اقدام و عمل شهرداری تبریز را نشان میدهد.
تاوان امانتداری!
این شهروند پاک دست تبریز، به نام احمد سجادیفر، زمانی که در مسیر ائل گلی تبریز در حال رانندگی بود، متوجه کیفی در داخل ماشیناش میشود و پس از بازرسی داخل کیف وجود ۲۰۰ میلیون پول نقد و همچنین اسناد و مدارک و چک، نظرش را جلب کرده و در یک اقدام خداپسندانه کیف پر از پولی را پیداکرده و به صاحبش بازگرداند.
وی در گفتگویی می گوید: به محض پیدا شدن صاحب پول احساس خوشحالی کردم و صاحب پول وقتی کیف را تحویل گرفت بسیار خوشحال شد و گفت که هر چه می خواهم از پول بردارم که بنده هم در جوابش گفتم، این کار را برای رضای خدا کرده ام و نیازی به مژدگانی نیست.
اما این شهروند پاک دست و امانتدار که دریکی از مناطق شهرداری تبریز مشغول بهکار بود، علیرغم تقدیر معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری از وی، به دلیل مسائل کارگزینی از شغل خود اخراج شده و علیرغم نامهنگاریهای متعدد با بازگشت بهکار این فرد کار پیشین موافقت نمیشود و وی همچنان بیکار مانده است.
مشروعیت زدایی شهرداری تبریز!
در زمانهای که با سیطره تمدن و زیست غربی منفعتجویانه اومانیستی درصدد به محاق بردن فرهنگهای ارزش مدارانه و اخلاق محور است، اینگونه اقدامات در زمانهای که مجموعه مدیریتی شهری زیر شدیدترین پرسشها در از دست دادن اعتماد و سرمایه اجتماعی میباشد، چه معنایی میتواند داشته باشد?
مشروعیت و کارآمدی بهعنوان مهمترین بخشهای ستونهای اتکا و بقای هر نهاد، بایستی در هر مقطعی حفظ و بسط یابد، ولی با دستگیریهای اخیر در شورا و شهرداری تبریز، این مشروعیت و سرمایه اجتماعی دچار خدشه شده و با اقدامات بیموقع و غیرهوشمندانه همچون برخورد با این کارمند امانتدار شهرداری و اخراج این اعتماد عمومی بیشازپیش آسیبدیده است.
حال باید فیالواقع بپرسیم؛ هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ) [آیا پاداش نیکی جز نیکی است]؟!
