سرویس فرهنگی و اجتماعی تبریزبیدار؛
سید شهیدان اهل قلم ، مرتضی آوینی می نویسد: شهر دام عادت و تعلقات است و مردمان اهل عادتند. این مجنون مردم گریز است و آن غزال مردم نفور و اگر شاعر نباشد چه کسی مردمان را به ” ترک عادت ” بخواند؟
آری این چنین است که مردمان شهر حسین در تاریخ بر قبله ی کربلا تلاش می کنند تا منتظر بیاید و در دام تعلقات گیر نیفتند. در آخرین روزهای عمر ریاست جموری آیت الله خامنه ای از او پرسیده بودند پس از تحویل مسئولیت چه خواهید کرد؟ پاسخی می دهند که تا ابد رهنمای عاشقان راه حسین است. ایشان می گویند اگر امام بگویند که بروم در فلان روستای دور افتاده سیستان و بلوچستان بمانم با خانواده ام به آنجا می روم و آنجا را مرکز دنیا می نگرم و بر اساس آن به وظایفم عمل می کنم. آری از مرام مسلک این رهبر است که راه پیر خمین تداوم یافته که جوانان دیروز و امروز شهر من عافیت طلبی را رها کرده و هر آنجا که باشد برای خدمت گذاری و مبارزه با باطل آماده اند جوانان همچون مهدی باکری شهردار و حامد جوانی و صادق اکبری که مقام و مسئولیت راه خدمت و مبارزه می دانند نه ساختن کاخ شداد!
در گوشه کنار شهر من جوانان دیروز راه و مسلک خمینی را فراموش نکرده اند مثل این خواربار فروش با صفا در بازار؛
برای او فرق نمی کند کجا باشد. در مغازه اش باشد یا در خانه اش، در نماز جمعه یا در راهپیمایی. همه جا برای او مرکز دنیاست.
