درخشان: دلال ها می گویند چون پول نمی دهی پس اجازه بازی نمی دهیم/فقط به دنبال اعتماد مربیان شهرم هستم

به نام خدا. من هم از شما بابت اینکه این فرصت را در اختیارم قرار دادید ممنونم.  متولد سال ۶۸ از تبریز هستم و  فوتبالم را از زمین های خاکی و مدرسه شروع کردم.  زمانی که فوتبال را شروع کردم، تیم های زیادی در تبریز نبود و به همین دلیل به تیم زیر ۱۲ سال دبیری رفتم . در آن زمان ۲ مدرسه فوتبال در تبریز وجود داشت که یکی از آنها دبیری و دیگری نیز برای تراکتور سازی بود. من در ابتدا دروازه بان بودم و  مدتی را در لیگ های استانی و کشوری بازی کردم و سپس یکی از دوستانم پیشنهاد بازی در پست های دیگر را داد و سرانجام به تیم ملی جوانان نیز در سال ۸۶ دعوت شدم. در اردو های مختلف نیز حضور داشتم. تیم شهرداری تبریز را با سرمربیگری آقای میثاقیان به لیگ برتر آوردیم و متاسفانه بدشانسی آورده و رباط صلیبی پاره کردم و پس از آن عدم اعتماد مربیان و مدیران فوتبال باعث شد تا در لیگ های دسته پایین بازی کنم. پس از پایان مصدومیتم، زمان سربازی من نیز فرا رسید و به تیم نیروی زمینی ملحق شدم و دو سال در خدمت این تیم بودم. 

سال قبل را در تیم شهرداری تبریز بازی می کردم و در حال حاضر به دنبال اعتماد  مدیران و مربیان هستم که جواب اعتماد آن ها را به خوبی بدهم. من در شهر خودم سه تیم لیگ برتری دارم و  چرا باید به شهر دیگری بروم؟ من از طریق یکی از دوستانم شنیدم که فردی به عنوان دلال اظهار داشته که به دلیل نداشتن قرارداد درخشان با من در زمان تیم ملی جوانان، با لابی اجازه نمی دهند تا در تیم باشم. 

افرادی هستند که با مجوز رسمی از فیفا فعالیت می کنند  ولی در این بین افرادی نیز هستند که به عنوان مدیربرنامه های بدون مجوز فعالیت می کنند که این موضوع کار را خراب می کند. شاخه ها پشت پرده کار می کنند و فوتبال را به مسیری می برند که افرادی همانند من، ضربه می ببینند. 

ما در تبریز سه تیم لیگ برتری داریم که  به جز ماشین سازی، دو تیم دیگر جند بازیکن بومی جذب می کنند؟ نهایتا دو یا سه بازیکن خواهد بود. مایه تاسف است که به این مقدار برای بازیکنان غیر بومی هزینه می کنیم و سرمایه از تبریز خارج می شود. و اگر این سرمابه در تبریز بماند برای خود تبریز خرج خواهد شد. دلمان پر است و نمی دانم صدایمان چه زمانی به گوش مسئولین می رسد.  این مسائل بازیکنان بومی را اذیت می کند. 

زمانی که بازیکنی در سطح اول فوتبال بودم و سه سال از فوتبال دور شدم هیچ کسی خبری نمی گیرد که علی درخشان کجاست؟ اکثر دوستان بازیکنان من نیز زانو هایشان را عمل کرده اند ولی بازی می کنند و نمی دانم چرا من نمی توانم بازی کنم؟  شاید به خاطر این بود که با دلالان ارتباط نداشتم.

دو سه ایراد در این مسائل وارد است. همه مدیران باشگاه ها نتیجه گرا شده اند و زمانی که نتیجه گرفته نمی شود، ابتدا از  مدیران انتقاد می کنند وبعد سرمربی را سیبل قرار میدهند. تبریز در حال حاضر قطب فوتبال شده است و سه تیم لیگ برتری داریم که بنابراین باید پتانسیل بومی گرایی  و ساختار پایه خوبی داشته باشیم زیرا داشتن سه تیم لیگ برتری، امتیاز زیادی است. ایراد دوم بحث دلالان است که کار را خراب می کند. چند روز قبل  یک فردی تماس گرفته بود که ۵۰ میلیون به حسابم واریز کن تا کاری انجام بدهم زیرا سابقه بازی خوبی نیز داری و متاسفانه باید بگویمکه فوتبال به این سمت می رود. آینده فوتبال تبریز درخشان است ولی نمی دانم برای بازیکنان بومی چه فایده ای می تواند داشته باشد.

من۲۰بازی ملی در تیم ملی جوانان به صورت رسمی و دوستانه دارم و دو گل ملی نیز در کارنامه دارم. داوود نوشی صوفیانی نیز سابقه بیشتری از من  در رده های تیم ملی داشت که در اردوی تیم ملی امید در گوانگجو چین به دلیل حضور برخی بازیکنان، سه بازیکن بومی تبریز حذف شدند. سرپرست تیم ملی جوانان به من  در ان زمان می گفت که به وی گفته بودند تا فلان بازیکن را خط بزنید و ۲۰ میلیون بدهیم. سیاست فوتبال را در آن زمان دیدیم که پول را وارد فوتبال می کنند. 

در سال های گذشته در لیست تیم ملی، بیشتر بازیکنان از تیم های پایتخت بودند ولی در حال حاضر این مشکل برطرف شده است و آقای کی روش همه بازیکنان را می بیند که جای خوشحالی است و از طرفی جای تاسف است که بازیکنی از تبریز در تیم ملی نداریم.