به گزارش تبریزبیدار، حجت الاسلام نقدی عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز در گفتگو با خبرنگار این پایگاه خبری و در خصوص مقوله عفاف و حجاب و نقش خانواده ها در شکل گیری آن اظهار داشت: اولین بحث این است که حجاب به شکل واقعی در خانواده ها به عنوان ارزش تلقی شود و خانواده ها به حجاب بها داده و به آن اهمیت دهند، نکته دوم این است که اعضای خانواده در اهمیت این موضوع اختلاف نظری نداشته باشند. مسئله دیگر این است.
استاد دانشگاه تبریز تاکید کرد: بزرگترهای خانواده حجاب واقعی را رعایت کنند منتها مشروط به اینکه این بزرگترها، افراد مقبول برای نوجوانانشان باشند و اگر این شرایط باشد، بزرگترها می توانند الگویی برای نوجوانان باشند.
وی افزود: بزرگتر خانواده بایستی از ۴ وجهه رفتاری، فکری، ظاهری و گفتاری بتواند در فرزندش نفوذ کرده و تبدیل به الگو گردد.
عضو هیئت علمی دانشکده روانشناسی دانشگاه تبریز ادامه داد: فرزندان وقتی شخصیت ما را پذیرفتند رفتار ما و بحث حجاب را نیز از ما خواهند پذیرفت.
وی تاکید کرد: مسئله بعدی این است که بچه های ما فلسفه و تعریف درست حجاب را بدانند و این مقوله به آن ها تبیین شود و حساسیت ویژه ای از طرف خانواده ها نسبت به آن وجود داشته باشد.
حجت الاسلام نقدی ادامه داد: حساسیت به معنای این است که اولا ارزش ها جدی گرفته می شود و در صورت عدم رعایت این مقوله، ناراحت شد و موضع گیری جدی نیز وجود داشته باشد. به عنوان مثال قدیم ها نسبت به حلال و حرام خیلی حساسیت وجود داشت و پدر و مادر اجازه خوردن لقمه حرام توسط بچه را نمی دادند و در بحث حجاب نیز بایستی چنین باشد. باید در خانواده ها این حساسیت ها به شکل عملی وجود داشته باشد.
مسئول سابق نهاد رهبری در دانشگاه های استان در خصوص دلایل تربیتی حجاب والدین و بدحجابی فرزندان نیز اظهار داشت: این دلایل به نکات قبلی که گفته شد بر می گردد و مادر نتوانسته تا به عنوان الگو به فرزند معرفی شود و دراین زمینه شکست خورده است و فرزندخانواده الگوهای دیگری را برای خود انتخاب کرده و ماهواره ها و هنرپیشه ها تبدیل به الگویی برای فرزندان خانواده شده اند و بحث دیگر این است که حجاب فقط در زبان گفته شده و ارزشی برای آن قائل نشده اند. تعارضات موجود ناشی از همین قضیه است که الگوهای دیگری برای فرزندانمان انتخاب شده است.
وی افزود: بایستی تبیین های معقول برای فرزندان صورت گیرد، قرآن کریم می فرماید حکمی که در دین خلاف تربیت انسان باشد وجود ندارد و دین توسط ما انسان ها به نوعی عرضه می شود که چهره دیگری از آن نشان داده می شود و خلاف رغبت است. مقوله شناخت از این مسئله لازم است اما به تنهایی کافی نیست و در کنارش باید حساسیت خانواده ها وجود داشته باشد.
