فرامرز تقی لو در گفتگو با خبرنگار تبریزبیدار، با اشاره به کودتای اخیر رخداده در ترکیه، اظهار داشت: درباره ریشههای وقوع این کودتا نظرات متفاوتی وجود دارد ولی آنچه که مشخص است این است که ترکیه ۲۰۱۶، با ترکیه دهههای ۷۰، ۸۰ و حتی ۹۰ میلادی متفاوت است و اینگونه نیست که همچون دهههای گذشته ارتش با اسلحه به میدان بیاید و کودتا کند.
وی افزود: الزامات ساختاری جامعه ترکیه اجازه نمیدهد افرادی از کودتا سر برآورند و دیشب دیدیم که مردم پس از کودتا به خیابانها آمدند و این تفاوت اساسی با گذشته است.
استاد علوم سیاسی دانشگاه تبریز با تأکید بر اینکه ارتش ترکیه به لحاظ ساختار سیاسی و فکری یکدست نیست، گفت: فرماندهان ارتش ترکیه لزوماً اینگونه نیست که با همدیگر همفکر باشد و در سالهای گذشته نیز دیدیم که اردوغان با دخالت در ارتش چنددستگی و اختلاف در میان ارتش را دوچندان کرده است.
پنبه کودتا در ترکیه زده شد
وی با اشاره به دیگر عامل انجام کودتا، افزود: دومین عامل عدم موفقیت کودتای بامداد امروز این بود که فضا بهاندازهای عوض نشده است که احزاب موجود نتوانستند با توجه به الزامات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی از کودتا حمایت کنند و در ظاهر همه تشکلها و جناحهای سیاسی این کودتا را محکوم کردند.
تقی لو با تأکید بر اینکه سرکوب این کودتا موفقیت بزرگی برای اردوغان بود، خاطرنشان کرد: پس از حذف فتحالله گولن از ساختار سیاسی ترکیه، پرونده کودتاهای نظامی آتی در ترکیه بسته شد و با زده شدن پنبه کودتا در ترکیه، زمینه ای برای اردوغان در مهار کودتاهای بعدی فراهم شد تا دیگر ارتش این کشور به فکر کودتا نباشد.
وی افزود: افتادن ترکیه روی غلتک فرآیندهای سیاسی دموکراتیک به شیوه مسالمتآمیز و دلایل اقتصادی، باعث مخالفین دولت اردوغان با کودتا شد و پسازآن نیز دیدیم که این کودتا شاخصهای اقتصادی ترکیه را تحت تأثیر قرار داد.
لائیکهای ترکیه تمایل چندانی به همکاری با اسلامگرایان ازجمله ایران ندارند
این تحلیلگر مسائل ترکیه و خاورمیانه، در پاسخ به سؤالی پیرامون هزینه-فایده پیروزی یا شکست این کودتا برای ایران، اظهار کرد: در صورت پیروزی کودتای ارتش و تاز زمان برگزاری انتخاباتهای آینده، در بحث مبادلات تجاری میان ایران و ترکیه خللی وارد شده و ممکن بود منجر به بسته شدن مرز ایران با ترکیه و حتی بروز اتفاقاتی در مناطق کردنشین دو طرف شود.
وی ادامه داد: زیان پیروزی کودتاچیان بیشتر از شکست آنان برای ایران بود، چراکه در دوره پسابرجام و مراودات اقتصادی ایران با ترکیه، ممکن بود سطح مراودات به پایینترین میزان خود در چندین سال اخیر برسد و از سوی دیگر تجربه ثابت کرده است که لائیکها در ترکیه تمایل چندانی به همکاری با اسلامگرایان ازجمله ایران اسلامی ندارند.
