یادداشت میهمان تبریزبیدار؛ مسعود صدر محمدی
دو -سه روزی است که یادداشت راشد الغنوشی (l1l.ir/ghanouchi) در میان مخاطبان ایرانی مورد توجه واقع شده است، از نظر مخاطب ایرانی، محوریترین جمله این نوشتار «اکنون النهضه نه بهمنزلهی جنبشی اسلامی بلکه بیشتر بهعنوان حزبِ دموکراتهای مسلمان شناخته میشود.» است، اما به نظر من اصلیترین مساله در جمله تالی این جمله است. آنجا که غنوشی میگوید: «ما بهجایِ موعظه دربارهی آخرت بهدنبال راهحلهایی برای مشکلاتِ روزمرهیِ تونسیها هستیم.»
به نظر من طیف انقلابی ایرانی به جای تاکید بر انفصال الغنوشی از آنچه که در دهه ۸۰ میلادی بود باید به آنچه که الغنوشی در رایحه خوش خدمت دیده است توجه کند.
هرچه به پاراگرافهای پایین تر نزدیک میشوید نگاههای جزئیتر، برنامههای ریزتر و چشمانداز های عینیتری که حزب در پیش روی خود گذاشته است را متوجه میشوید. غنوشی متوجه شده است که اگر زبالههای سر کوچه را سر وقت جمع نکند، اگر دلالهای سر خیابان را مجبور به تمکین به قانون نکند، اگر سیستم اقتصادی عادلانهای نتواند که برپا کند، و دهها اگر دیگر حرف زدن از خدا و پیغمبر و معاد و اخلاق و اسلام و هر چیز قدسی آب در هاون کوبیدنی بیش نیست.
بیانیه هر چه به پاراگرافهای پایینترش نزدیک میشود نشان میدهد که الغنوشی و حزب او نیز دقیقا متوجه شیوه درازپایی قدرت شدهاند، همچنان که اردوغان و تیمش متوجه این نکته شدهاند. تقریبا همه بدون استثنا متوجه شدهاند که راه آسمان از رسیدگی به خانههای خشتی و مردمی که کسی را ندارند میگذرد.
دقیقا همان کسانی که عضو شورای شهر تهران در پی آن است تا آنها را اجازه ندهد که وارد شهر شوند!!!
مخاطب ایرانی انقلابی شاید هیچ گاه به اندازهای که از نامه غنوشی ناراحت شده است از نوشته عضو شورای شهرش ناراحت نخواهد شد، چون باد نخوت قدرت، عُجب و انحراف از مبانی اولیه اسلامی او را در خود فرو برده است. او در مساجد دانشگاهش حاضر است تا میتواند کلاس اخلاق ! برگزار کند اما هیچ گاه کسی بخاطر کارگر و دهاتی و عشایر و حاشیهنشینان شهر رگ گردنش بیرون نزده است.
بیانیه غنوشی را بدون در نظر داشتن مقدمه منحرف کنندهای که نمیدانم مترجم زده یا در منبع انگلیسیاش بوده بخوانید.
فقط صرف اطلاع بزرگواران بگویم که اردوغان که الان برای همه ما فحش به او و نفهم فرض کردنش به عنوان میثاقی ملی مطرح شده است برای بودجه سال آینده بیشترین مصرف بودجه را متعلق به بخش ساخت و ساز خصوصا جادهسازی و فرودگاهسازی و بندرسازی، سد سازی و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی قرار داده است و بیشترین حجم افزایش بودجه نیز متعلق به بخش آموزش و پرورش است.
…
ما از انقلاب خود منحرف شدهایم و به این انحراف خود میبالیم…
