سرویس شهری تبریزبیدار؛
پروژههایسرمایهگذاری این روزها خصوصاً در عمر شورای چهارم و شهرداری صادق نجفی به یکی از پاشنه آشیلهای مثبت و یا منفی در عرصه مدیریت شهری تبریز تبدیلشده و با داشتن منتقدین و موافقین فراوان، به محل نظر دهی اعضای شورای شهر تبدیلشده است.
موافقین پروژههایسرمایهگذاری فعلی نمونه مثبت این اقدام را در لاله پارک و هتل کایا و افزایش ارزشافزوده حاصل از سرمایهگذاری آن میدانند و منتقدین نیز نمونه منفی این سرمایهگذاری را در پروژه آیسان خلاصه میکنند.
یکی از آن دست پروژههایسرمایهگذاری شهرداری تبریز که در طول سالهای گذشته بسیاری وجه غالب انتخاب شدن نجفی به سمت شهرداری تبریز را همین شم اقتصادی و سرمایهگذاریمیدانند، پروژه «هشت بهشت» است که در زمان تصویب لایحه آن در شورای شهر جنجال به پا کرد و با سخنان هفته گذشته یکی از اعضای شورای شهر درباره آن، بار دیگر اذهان را به مسیر لاله-نصف راه برد.
۳۶ ماه پس از «هشت بهشت»!
پروژه مشارکتی «هشت بهشت» تبریز، بر اساس اعلام شهردار تبریز در زمان تصویب آن در صحن شورای شهر، به مساحت ۱۵۶هزار مترمربع و با پیشبینیبخشهایی همچون هایپر مارکت بزرگ در ۱۲هزار مترمربع، صدها واحد تجاری خدماتی، شهربازی سرپوشیده در ۸هزار مترمربع، پارکینگ طبقاتی با ظرفیت دو هزار دستگاه خودرو پیشبینیشده بود و صادق نجفی وعده اجرا و بهرهبرداری آن را در جلسه ۳۰دی۹۲، ۳۶ ماه اعلام کرد که با این شرایط تاکنون ۳۴ ماه از زمان تصویب آن میگذرد.
«هشت بهشت» علیرغم اینکه ازنظر درآمدزایی برای شهرداری تبریز در ردیف طرحها و پروژههای سودآور و پردرآمد شهری قرار دارد، مخالفین سرسختی نیز دارد. یکی از این مخالفین رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تبریز بود که در زمان تصویب آن اظهار داشت «زمانی که این پروژه بدون اطلاع ما به ماده ۵ رفته، خاکبرداری آن انجامشده و در بودجه هم تعریفشده است دیگر مطرح کردن آن در صحن علنی شورا چه معنی دارد؟…نمایندگان مردم برای چه در اینجا نشستهاند؟ این پروژه فقط ۸۸ درصد سطح اشغال دارد و فقط ۱۲ درصد فضا به شهر تبریز میدهد. این تعداد پارکینگ در نظر گرفتهشده برای این پروژه حتی برای مغازهداران «هشت بهشت» هم کم است.»
حال پس از گذشت حدود ۳ سال از آغاز اجرای این پروژه، علی شیاری در جلسه هفته گذشته به نامهای ارسالی از سوی سازمان بازرسی در رابطه با پروژه «هشت بهشت» اشاره کرد و گفت «قراردادهای مشارکتی عمدتاً محل سؤال است و مثلاً در پروژه «هشت بهشت» چرا سازمان بازرسی به ما نامه مینویسد که ۴میلیارد تومان پریده است» و خواستار برگزاری جلسهای غیرعلنی برای بررسی این موضوع شد.
محرمانه بودن؛ دلیل عدم اظهارنظر صریح
برای پیگیری جوانب گوناگون این موضوع، با شیاری، این عضو شورای شهر تبریز به گفتوگو نشستیم. وی که “محرمانه” بودن نامه را علت عدم اظهارنظر صریح و روشن اعضای شورای شهر در رابطه با این نامه میداند، اظهار داشت: نامهای با مهر محرمانه و با رونوشت جهت اطلاع از سوی سازمان بازرسی به ما واصلشده است که بنده به محتویات و جزئیات آن نامه ورود پیدا نمیکنم.
وی افزود: ادعا میشد شهرداری سهم خود از این پروژه را اخذ کرده است اما بر اساس این نامه سهم و حقوحقوق شهرداری از محل این پروژه گرفته نشده و نامه به لزوم اخذ این حقوحقوق اذعان دارد.
عضو شورای شهر تبریز خاطرنشان کرد: به دلیل محرمانه بودن اعضا بهصورت علنی نمیتوانند به جوانب آن ورود پیدا کنند و بر این اساس درخواست برگزاری جلسه غیرعلنی برای رسیدگی به این نامه را داشتهام که تاکنون تصمیمی برای برگزاری آن گرفته نشده است.
بهتر است شهرداری توضیح دهد!
ایران آهور نیز در گفتوگو با خبرنگار تبریزبیدار، با تائید وصول این نامه، اظهار داشت: این موضوع در حد نامه است که در عوارض و تخفیفات دادهشده مواردی است که قانونا نمیتواند باشد و بهتر است شهرداری توضیح کاملی در این رابطه ارائه دهد.
وی افزود: سازمان بازرسی مطالب کلی بررسیشده و نامهای در حد کلی ارائه داده که رونوشت آن نیز برای ما ارسالشده است و شهرداری توضیحات خود را ارائه دهد.
از رأی دهندگان به آن بپرسید!
رسول درسخوان نیز در پاسخی کوتاه به سوال تبریزبیدار درباره این پروژه، اظهار داشت: بنده از ابتدا با این لایحه مخالف بودم و به آن رأیندادهام و بهتر است از رأی دهندگان به آن بپرسید.
وی ادامه داد: بر اساس این نامه گویی این پروژه برخی مراحل را طی نکرده است که باید بدان رسیدگی شود و شما از موافقین طرح بپرسید شاید جواب بهتری داشته باشند.
