به گزارش تبریز بیدار ، نمایندگان تشکل های دانشجویی در حضور رئیس جمهور به بیان نقطه نظراتی پرداختند، متن صحبت های نمایندگان تشکل های دانشجویی بسیج دانشجویی، جامعه اسلامی دانشجویان و دفتر تحکیم وحدت به شرح زیر می باشد:
سخرانی «امین اقرلو» نماینده بسیج دانشجویی
آقای روحانی سلام
حضور شما را در دانشگاه تهران خوشآمد میگویم. نزدیک به سه سال قبل نیز همینجا میزبان شما بودیم؛ آن روز از بیمها و امیدهایمان با شما سخن گفتیم؛ امید به دلبستگی جنابعالی به مکتب امام راحل، اعتقادتان به قانون و ایستادگیتان در برابر قانون شکنان؛ همان موقع بود که نسبت به وابستگی کامل دولتتان به دیپلماسی هشدار دادیم و از بی توجهی به توان داخلی ابراز نگرانی کردیم. آن روز اما از خزانه خالی شکوه کردید و البته «نقد دولت و دولتمردان را نعمت بزرگی دانستید که باید در برابر آن با کمال تواضع، سر فرود آورد»!
آقای روحانی
امروز شرایط تغییر کرده است! دیگر نه ما دانشجویانی هستیم که چشم امید به آیندهای موهوم دوخته باشیم و نه شما آن نوسفری که قرار است پای در راهی دراز بگذارد. امروز ما و شما از راه رفته با یکدیگر سخن میگوییم؛ از سه سال گره زدن همه چیز به تحریمها (از آب خوردن تا آب و هوای شهرهای کشور)؛ از بیسواد، بیشناسنامه، تندرو، افراطی و عصر هجری خواندن منتقدان؛ از وعده خروج از رکود و جذب سرمایه خارجی و در عوض ریختن سرمایه ملت به پای طیارههایی که صرفا برای پرواز به لندن و برلین و پاریس بکار میآیند؛ از سه سال فرافکنی و نسبت دادن همه ناکارآمدیها و سوءمدیریتها به منتقدان و دولتهای پیشین؛ از سه سال فرار دولتمردان از حضور در اجتماعات دانشگاهیان و در عوض برخوردهای گازانبری با انتقادات نخبگان دانشگاهی؛ از سپردن حتی پذیرایی قطارها به شرکتهای خارجی؛ از براه انداختن جنجالهای رسانهای گاه و بیگاه تا سکوت مرگبار در قبال خون ۴۷ هم وطن کشته شده در حادثه قطار و چندین شهید مظلوم حادثه حله …
ماجرا زمانی آغاز شد که هر چه داشتید و نداشتید را در سبد مذاکره گذاشتید؛ درست در همین مدت، نقدینگی در کشور افزایش یافت و همزمان هزینههای دولتی به ۲.۵ برابر آغاز دولت یازدهم رسید؛ خامفروشی شدت یافت و قراردادی جدید نفتی با پنهانکاری و قلدری ژنرال نفتی دولت شما در روند معاملات حوزه انرژی حقنه شد؛ اجرای ناقص و غلط طرح موسوم به سلامت موجب تحمیل هزینههایی گزاف بر کشور و تعمیق نابرابری اجتماعی در جامعه شد؛
…
توافق حاصل شد! در داخل قلب راکتور سیمان ریختید، چرخ سانتریفیوژها را متوقف کردید و منتظر ماندید تا بیگانگان چرخ زندگی مردم ایران را بچرخانند! چرا؟ چون «باید» توافق حاصل می شد؛ چون شما تمام حیثیت دولتتان را در قمار برجام نهاده بودید… از آن روز بود که دستاوردهای نداشتهی برجام را به رخ مردم کشاندید. «برجام»، شد حکایت پادشاه عریانی که کسی جرات بیان واقعیتهایش را نداشت! همه باید «شکر نعمت» میکردند! و لابد انتظار داشتید خداوند را شکر کنیم که در پاییز دولت تدبیر و امید هم باغ برجام، سیب و گلابی میداد!
بله آقای رئیس! سخن بسیار است و مجال اندک؛ پس تعارف را کنار بگذاریم: امروز دیگر مانند سه سال قبل، امیدوارانه پیگیر اصلاح رفتار شما و دولت متبوعتان نیستیم، بلکه دغدغهی امروز ما، ثبت تجارب تلخ و شیرین دوران حاکمیت دولت شیخ حسن روحانی است و ملتی که باید تجارب خویش را مایه عبرت قرار دهد.
آقای روحانی؛
شما رئیس جمهور خوبی نبودید. رئیس جمهور خوبی نبودید، چون انقلابی نبودید. انقلابی نبودید، چون به مذاکره با آمریکا خوشبین بودید. چون حفظ منافع دولتتان را بر صداقت با مردم ترجیح دادید! و چون جنجالهای رسانهای را بر حل مشکلات مردم تقدم دادید! آری! انقلابی نبودید و از همین رو، کشور را با خسارات سنگین و گسترده مواجه ساختید.
آقای رئیس جمهور
همان طور که سه سال پیش گفتیم، تا زمانی که رئیس جمهور قانونی کشور هستید، مورد حمایت بسیج دانشجویی نیز هستید! اما اجازه دهید صادقانه، نه از باب نصیحت که بعنوان وصیت، شما را توصیه کنیم که از این پس بیشتر به آخرت خویش مشغول باشید! سودای ریاست دولت دوازدهم را از سر خارج کنید و از چند ماهِ پایانی مسئولیت خویش برای جبران مافات حداکثر استفاده را بنمایید.
سخنرانی «حسین اخگرپور» نماینده جامعه اسلامی دانشجویان
من تلخی برخورد صادقانه را به شیرینی برخورد منافقانه ترجیج میدهم.
جناب آقای روحانی! امروز میخواهم به عنوان فرزندی از فرزندان همین معلمان، کارگران، معدنچیان، رانندگان و لبو فروشان میهنم که دارای شناسنامه و کارت دانشجویی هستند، با شما سخن بگویم. آقای رئیس جمهور شاید بهتر باشد همین اول ماجرا از دغدغه مردمی بگویم که وقتی اخبار را مشاهده میکنند از خود میپرسند چه تفاوتی بین آنهایی که پای این انقلاب با ۷۰۰ هزار تومان حقوق ایستادهاند با صاحبان فیشهای نجومی وجود دارد در حالی که دزد بیت المال را ذخیره انقلاب نامیده و پرداخت یارانه را مصیبت عظمی میدانند.
ریاست قوه مجریه! اگر این دزدیها از بیت المال و دست درازیها به صندوقهای ذخیره ملت نبود شاید و تکرار میکنم شاید پول آن صرف مداوای ریز علی خواجوی میشد که باز پیراهن خود را آتش زده و قطاری که روی ریل بی تدبیری در حال حرکت بود را متوقف سازد، تا چند نفر انسان بی گناه کشته نشده و پیکر سوختهشان تشییع نمیشد، راستی شنیدهاید آقای وزیر هم گفتهاند که مسافران قطار بیمه هستند و جای هیچ نگرانی نیست؟ جناب روحانی میشود ما به مردم بگوییم پول بیمه را به شما بازگردانند، ولی شما یک عذر خواهی خشک و خالی از آنها بکنید؟
آقای روحانی کاش با مردم مثل خانوادهتان برخورد میکردید آن وقت به جای بیمه قطار، توجیه شلاق کارگران و صف سبد کالا، اشک شرمساری از چشمانتان سرازیر میشد.
حال از اینها گذشته، شاید بهتر باشد از برجام بگوییم که هر چقدر ما درباره آن خون دل خوردیم ولی همچنان به این قضیه پافشاری شد تا اینکه دشمنان خبیث این نظام با تمدید تحریمهای داماتو عملا آن را نقض کرده ولی ما همچنان منتظریم که قهرمانان دیپلماسی بیایند و مسئله را آشکارتر سازند. البته شما اخیراً گفتید که این تحریمها اثر نخواهد داشت و صد البته ما زودتر از شما گفتیم که هیچ تحریمی هیچ اثری ندارد صادقانه بگویم در این بحبوحه دنبال ایمیلتان میگشتیم که به شما فشار ایمیلی بیاوریم و اعلام کنیم که سیب و گلابی درختان باغ برجام آفت زده شده است.
با این حال فکر میکنم دولت یازدهم اکنون به خانه اولی بازگشته که هیچ مهرهای برای بازی ندارد، به نظرم اکنون هر دو متفقالقولیم که عاشورا درس مقاومت و ایستادگی بود، نه مذاکره.بین خودمان بماند این داستان برجام بسیار شبیه داستانهای قاجار بود.
آقای روحانی! یادتان هست که قرار بود هم چرخ سانتریفیوژ بچرخد و هم چرخ اقتصاد مردم؟ اما ببینید! امروز قلب راکتور اراک را سیمان گرفته و چرخهای سانترفیوژهای نطنز و فردو مانند چرخ اقتصاد از کار افتاده است. آقای رئیس جمهور! شاید بهتر باشد نگاهی به کلیدتان بیاندازید فکر میکنم آن را اشتباه چرخاندهاید.
به قول خودتان ملاک تورم جیب مردم است ولی وضعیت جیبهای ملت شعارهای شما را تایید نمیکند، به نظرم تا به حال از سر کوچهتان خرید نکردهاید تا معیار تورم را شخصا بسنجید.
خلاصه اینکه حرف برای گفتن زیاد است، اما بهتر است بدانید که آقای روحانی! سه ماه دیگر نه سال ۹۲ است، نه سال ۹۳، نه سال ۹۴ و نه ۹۵ بلکه سال ۹۶ است، شاید دیگر رئیس جمهور نباشید !
از شما میخواهیم این چند ماه ستاد انتخاباتی پاستور را تعطیل کرده و در برابر دوربین صدا و سیما بنشینید و از ملت شریف ایران عذرخواهی کنید تا حلالتان کنند، آقای روحانی به عنوان یک دانشجو می گویم خواستید بازی کنید اما قاعده را بلد نبودید، به مردم بگویید نتیجه این بازی جفت پوچ بود؛ جفت پوچ.
سخرانی« صادق آقاجری» نماینده دفتر تحکیم وحدت
بسم الله الرحمن الرحیم
((. امروز شعار زیبای مرگ بر آمریکا بیش از هر زمان دیگر در کشور ما وحدتآفرین شده است. امروز شعار مرگ بر آمریکا بیش از هر زمان دیگر، راه حرکت مارا روشنتر، شفافتر و مشخصتر کرده است.))
حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی ۱۹/۲/۱۳۷۴
آقای روحانی چقدر تغییر کرده اید؟!
امروز ۱۶ آذر است روزی که به نام همه ی دانشجویان این سرزمین نام گذاری شده است.من از این تریبون می خواهم درباره اولین حقوق دانشجویان یعنی حق بیان آزادانه نظرات خود صحبت کنم. جناب اقای روحانی فضای دانشگاهها برای بیان نظرات دانشجویان به هیچ وجه مناسب نمی باشد.
. اقای روحانی
شما که داعیه دار دفاع از حقوق بانوان در سطح جامعه هستید آیا می دانید قریب به سه ماه است که مجوز نشریه سراسری دختران در وزارت علوم شما حتی بررسی هم نشده است!
اقای روحانی وعده های عملی نشده شما در حوزه زنان ، بخش عظیمی از بانوان این سرزمین را نسبت به شما بی اعتماد کرده است.
جناب آقای رییس جمهور از روزی که شما سکان دار دولت جمهوری اسلامی ایران شدید تمام هم و غم شما بحث سیاسیت خارجه و به طور خاص رابطه با امریکا بوده است. امروز می بینیم که بعد از گذشت ۱۱ صد روز از عمر دولت تدبیر و امید در داخل کشور وضع رکود و بیکاری کمر مردم را شکسته و تنها دست آورد این دولت در سیاست خارجی بوده است و آن هم قراردادی به نام برجام!
و اما برجام و ما ادراک ماالبرجام!
جناب آقای روحانی ما برجام را تنها متنی نامتوازن که پر از حفره های حقوقی و امنیتی که به ضرر منافع ملی جمهوری اسلامی ایران و یا قراردادی که نابود کننده صنعت هسته ای می باشد، نمی دانیم. که اینها همه هست و این همه نیست. ما برجام را اولین قدمی که انقلابیون پشیمان و خسته برای استحاله ی انقلاب اسلامی در نظام سلطه جهانی برداشته اند، می دانیم.
جناب اقای رییس جمهور! شما قصد داشتید با برجام گام بزرگی را در راستای تحقق رویای پوچ ژاپن و آلمان اسلامی بردارید. اما ما به شما اعلام می کنیم با وادادگی در مقابل مستکبرین و امضای قرار دادهایی نظیر برجام نه تنها به این هدف کوچک دست پیدا نمی کنید بلکه در بهترین حالت ماراتبدیل به کشوری بی اراده و ذلیل مانند عربستان در مقابل آمریکا میکنید.
آقای رئیس جمهور! این اقدامات شما در زمینه سیاست خارجه باعث بی اعتمادی نخبگان سیاسی کشور به شما شده است.
جناب آقای روحانی! ما دلیل این همه ضعف در مقابل استکبار وخنده های ذلیلانه درمقابل دشمنان خونیِ مظلومین عالم را می دانیم، چرا که امام روح الله نزدیک به ۴ دهه قبل برای همه فرزندان مکتبی خود در طول تاریخ راه شناخت کسانی که در مقابل بیگانگان سر خم می کنند را مشخص کرده است.
امام روح الله می فرمایند: روزی که مسئولین اشرافی شوند و خوی اشرافی پیدا کنند به درد مردم نمی رسند و در مقابل سفارت خانه های اجنبی سر خم می کنند.
اقای روحانی! این درد راما مردم به کجا ببریم؟ که سخنگوی محترم دولت شما آقای نوبخت! فردی را که حقوق نجومی ۴۰ تا ۵۰ میلیونی دریافت کرده را از ذخایر نظام می داند؟
اری جناب اقای روحانی وقتی اشرافیت نهادینه شود باید هم صاحبان حقوق های نجومی ذخایر نظام نامیده شوند.
اقای روحانی بزرگترین چالش روز های پایانی این دولت، بحران بی اعتمادی فراگیر مردم نسبت به شما ودولت شماست.
به سبب وعده های عمل نشده شما
والسلام علیکم ورحمت الله و برکاته
علیرضافقیر نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی
سلام آقای رئیسجمهور! خدای را شاکریم که این برنامه با مهندسی مدیران دانشگاهیتان به جنگ شادی و استندآپ کمدی تبدیل نشد تا آئینهای روز دانشجو بیش از این مایه شرمساری شما نباشد. اما چرا از حاشیه نشینهای فراموش شده کارگران غریب، کامیونداران بیتریبون، کارتنخوابهای بیپناه، قربانیان فقر و فساد و تبعیض و در یک کلمه از پابرهنگان مظلوم، احساس شرمساری نمیکنید؟
صبر بفرمایید آقای رئیسجمهور! ما را به جهنم حواله ندهید، هر چند اگر بدانیم با ورود ما به جهنم صاحبان فیشهای نجومی ذخایر زیادهخوار نظام، غارتگران صندوق فرهنگیان و اصحاب زر و زور و تزویر نیز با ما به جهنم خواهند آمد آتش جهنم را هم به جان میخریم.
آقای رئیسجمهور! ما از یک راه طی شده با شما سخن میگوییم، راه اعتماد و تکیه بر توان داخل، راه شهریاریها، راه طهرانیمقدمها، راهی که خیلی زود خسته و پشیمان از آن برگشتید، میدانید چه زمانی؟ از آن روز که طبل پایان انقلابیگری را به بهانه بازگشت به عقلانیت زدید و کوشیدید انقلابیگری را بر خلاف باورهای پیشین خود افراطیگری بنامید.
میوه این حرکت شتابان به سمت غرب را در برجام بیثمرتان دیدیم، تا جایی که یادمان است قرار بود صدای ترک برداشتن دیوارهای تحریم اقتصادی را بشنویم نه عربده کشی مکرر مستکبران غربی را.
شما برای دلبری از فرنگیهای پررو حتی فتیله حمایت از مظلومان امیدوار به انقلاب اسلامی را هم در سراسر جهان پایین کشیدید. اما آنچه به دست آوردیم چه بود؟ به قول خزانهدارتان تقریبا هیچ.
آقای روحانی! در این سه سال و نیم میشد به جای مزخرف نامیدن مسکن مهر، بر وعدههایتان پایبند میماندید و یک میلیون خانوار چشم انتظار مسکن مهر را خانهدار میکردید؛ میشد به جای تزریق پولهای کلان به جیب بعضی پزشکان کاسبکار به هشدارهای کارشناسان نظام سلامت گوش میدادید و پیشگیری را مقدم بر درمان میدانستید.
میشد به جای اعتماد به شرکتهای بدعهد خارجی و برخورد گازانبری با دانشجویان معترض به قراردادهای آیپیسی در برابر وزارت نفت به شرکتهای داخلی اعتماد میکردید؛ میشد به جای حذف طرحهایی همچون شبنم، کارت سوخت و ایران کد به وعدههایتان عمل میکردید و به شفافسازی اقتصادی در کشور روی میآوردید.
جناب آقای رئیسجمهور! لازمه مقابله با فساد، سیستمی شفاف اطلاعات است نه همایشهای کلیشهای، راه مقابله با فساد سیستمی آن است که حسن روحانی علی لاریجانی و صادق آملیلاریجانی به جای شعار، شفافیت را از خودشان آغاز کنند. لیست اموال و داراییهایتان را به افکار عمومی اعلام کنید، به جای ابلاغیههای نمایشی، فیش حقوقیتان را منتشر کنید. دانستن حق مردم است.
