سرویس اقتصادی تبریزبیدار؛
رضا علیزاده نماینده ورزقان و خاروانا از جمله نمایندگان استان در مجلس است که به صورت تخصصی و در کمیسیون صنایع و معادن پیگیر مسائل و مشکلات استان است. حضور وی به عنوانی یکی از اعضای هیأت نظارت بر انتخابات شوراهای شهر و روستای استان در سال آتی موجب شد تا از نزدیک در جریان نظرات اعضای هیأت نظارت بر انتخابات قرار بگیریم. از سوی دیگر پیگیری های علیزاده در کمیسیون صنایع مجلس برای مجموعه های صنعتی استان از جمله مس سونگون، ماشین سازی و … از دیگر دلایل این گفتگو بود. متن گفتگوی علیزاده با تبریز بیدار را در ادامه می خوانید:
تبریزبیدار: با سلام خدمت شما، به عنوان اولین سوال بفرمایید با توجه به اینکه در دوره اخیر شوراها در برخی شهرستان ها متاسفانه شاهد برخی اتفاقات ناگوار بودیم که به دستگیری تعداد از اعضای این شوراها منجر شد، به نظر شما هیأت نظارت بر انتخابات شوراهای شهر باید چگونه عمل کند که نظیر این اتفاقات در آینده تکرار نشود؟
بنده هم سلام عرض می کنم خدمت شما و مخاطبان گرامی سایت تبریزبیدار، همان طور که فرمودید به دلیل اتفاقات اخیر در شوراها بدبینی های عمومی نسبت به شوراها در سطح استان به وجود آمده است که به نظر من بخشی از این موضوع می تواند در بخش تایید صلاحیت ها بررسی شود اما بخش دیگر را باید در جاهای دیگر جستجو کرد.
در خصوص تایید صلاحیت طبیعی است که بر اساس مرّ قانون عمل می کنیم، قانون یک سری اختیارات به هیأت نظارت داده که بر طبق قانون هیأت نظارت با استعلام از مجاری چهارگانه قانون بررسی صلاحیت ها را انجام خواهد داد و یک سری بررسی های جانبی که از طریق پرس و جو از افراد امین در جامعه صورت می گیرد. طبعا افرادی که مشکل داشته باشند تایید صلاحیت نمی شوند.
واقعیت اینجاست با توجه به فرصت اندک و حجم زیاد افرادی که به عنوان کاندیدا ثبت نام خواهند کرد، ایجاد سازوکار و ساختار مناسب برای بررسی صلاحیت ها در ابعاد شخصیت های فردی سخت وگاها غیر ممکن است. الان شما در نظر بگیرید که چند روز تا انتخابات مانده، هیأت نظارت بر انتخابات هنوز هیچ مدرکی از نامزدها در اختیار ندارد، پس در این شرایط ما باید با استعلامات مراجع چهارگانه استناد کنیم مگر در شرایط خاص که با تحقیقات محلی می توان نظر قطعی و بهتری را دارد.
به نظر بنده اینکه اشکالات به وجود آمده در شوراها کلا به پای ضعف در بررسی صلاحیت ها بنویسیم درست نیست، سازوکار در خصوص شوراها و شهرداری باید اصلاح شود ولی در حال حاضر سیستم همین است. در کمیسیون شوراهای مجلس هشتم بحثی مطرح شد که انتخاب شهردار را حداقل در کلانشهرها را خود مردم انتخاب کنند و شورا تنها وظیفه نظارتی انجام دهد و در صورت لزوم استیضاح کند که این طرح به سرانجام نرسید و یا طرح دیگری مطرح بود که وزارت کشور شهردار را انتخاب و حکم بزند و شوراها نظارت کنند اما تمامی این موارد طرح است اما مهمتر این است که روند انتخاب اعضای شورا را اصلاح کنیم که در آن صورت شاید افراد کمتری در ترکیب شورا دچار مشکل می شوند اما وقتی میزان تخلفات بالا می رود نمی توان تنها به تایید صلاحیت ها خرده گفت.
ما به عنوان هیأت نظارت بر انتخابات سعی خواهیم کرد قانون را اجرا کنیم و بر اساس اختیارات چهارگانه و بیّنات موجود موارد خاص را از طریق تحقیق از افراد امین جامعه اقدام خواهیم کرد. از اینکه بگذریم نظارت بر نحوه انتخابات شوراهاست. بنده خودم به نحوه ارتباط شوراها و شهرداری ها انتقاد دارم که به نظر من این نوع رابطه زمینه ایجاد فساد را به راحتی مهیا می کند باید ساختار و نظارت بر شوراها را طوری طراحی کنیم که این موارد به حداقل برسد که در این صورت اگر موارد معدود مشکل دار از فیلترهای تایید صلاحیت عبور کردند سیستم سالم به خوبی خواهد توانست این افراد را در درون خود هضم کند.
تبریزبیدار: ورود شورای نگهبان به عرصه تایید صلاحیت کاندیداها شوراهای شهر و روستاها را چگونه ارزیابی می کنید؟
با تئوری که نمی شود، باید ساختار تعریف کنیم قانون فعلا به نمایندگان مجلس این مساله را واگذار کرده است بله بنده هم می گویم اگر ساختاری نظام مند که وظیفه اش تنها بررسی صلاحیت ها باشد که دارای پرسنل منظم باشد قطعا این گونه بررسی ها دقیق تر و بهتر و خروجی منطقی تر خواهد بود همین خود ما هنوز نمی دانیم که چه کسانی را قرار است بررسی کنیم چرا که ساختار تعریف شده برای بررسی صلاحیت ها در انتخابات شورای شهر موقتی است و بعد از انتخابات بساطش جمع می شود ولی ملاک حال است و قانون در حال حاضر این مساله را به مجلس واگذار کرده است. حال برای کمتر کردن این ضعف جلساتی با دفتر نظارت بر انتخابات در استان گذاشته ایم و آنها برای همکاری اعلام آمادگی کرده اند اما تمامی این موارد مشورتی است.
تبریزبیدار: با توجه به اینکه هم به لحاظ ماموریت جنابعالی در حوزه انتخابیه و به لحاظ تخصصی در رسانه ها به عنوان فرد پیگیر در خصوص مشکلات معدن مس سونگون هستید آخرین خبرها در خصوص راه اندازی دوباره طرح های توسعه مس سونگون و تاسیس شرکت مستقل مس آذربایجان را بفرمایید.
در گفتگو با رسانه ها در گذشته از موانع و مشکلات به صورت مفصل صحبت کرده ایم اما امروز در سایه همدلی تمامی نمایندگان استان در مجلس که جا دارد اینجا بنده از تک تک آنها تشکر کنم که با همراهی یاری کردند که طرح توسعه دوباره راه اندازی شود. علاوه بر نمایندگان هم آقای رحمانی به عنوان قائم مقام وزیر و هم مسئولین استان در این زمینه همکاری های لازم را انجام دادند. خصوصا نماینده ولی فقیه در استان که مجدانه پیگیر این مساله بودند و مردم استان پرس و جو می کردند و خواهان به نتیجه رسیدن این مساله بودند که فوق العاده موثر بود.
آخرین خبر در خصوص مس سونگون پس از پیگیری ها به نقطه ای رسیده است که صنایع تولیدی در معدن مس سونگون با ظرفیت ۱۰۰ تن کاتد ایجاد شود و برای نحوه تولید به شرکت های معتبر بین المللی دعوت نامه همکاری ارسال شده است خب طبیعتا آنها می آیند بررسی می کنند قیمت می دهند و شرکت مس یک شرکت مشاور را مسئول بررسی پیشنهادات و شرایط شرکتهای قرار داده که بر اساس اقلیم منطقه و واقعیت های موجود بهترین روش هم به لحاظ قیمت و هم با توجه به شرایط جامعه تعیین کند که هم محیط زیست هم تولید مس با کیفیت و استفاده از تکنولوژی برتر لحاظ بشود. در نهایت با توجه به جمیع شرایط شرکت مس با آن شرکت نهایی با تامین فاینانس قرارداد امضا کند و این موارد در مناقصه محدود و گزینشی صورت می گیرد که اتلاف زمانی هم ندارد.
همزمان در حال حاضر در اطراف معدن مس در شهرستان ورزقان در حال مکان یابی هستیم که شهرک صنعتی تخصصی مس با مساحتی در حدود ۱۲۰ هکتار احداث کنیم که شمش بدست آمده در معدن مس در صنایع پایین دستی مورد استفاده قرار گیرد که کارخانه هایی ایجاد شود که شمش را به ورق و پروفیل و… تبدیل کنند یا در صنایع پیشرفته مورد استفاده قرار گیرد که این شهرک تخصصی با ابعادی که توضیح دادم برای بهره وری بیشتر که نتیجه اش طبعا ارزش افزوده بیشتر و اشتغال پایدار در منطقه خواهد بود . پیش بینی ما این است اگر مشکل خاصی پیش نیاید حدود ۳۰ ماه دیگر این طرح ها به نتیجه برسد.
بحث استقلال شرکت مس سونگون در مراحل ابتدایی است. شرکت مس تنها روی کاغذ است و ثبت شده در ثب شرکتها اما عملا کارایی ندارد ، مس سونگون به صورت تنخواه اداره می شود و کوچکترین تصمیمات وابسته به تهران است اگر مستقل بود هیأت مدیره باید اینجا مسقر بود و خود جلسه می گذاشت بررسی می کرد مشکلات و مسائل را ولی این مساله در حال حاضر وجود ندارد قدم اول که تاسیس شرکت مس آذربایجان با سهامداری شرکت صنایع مس است صورت گرفته و یک کار عادی است. عملیات اجرایی مستقل کردن شرکت مس به دلیل مشخص نبودن اموال شرکت با مخالفت بورس مواجه شده است شرکت مس صاحب معادن مس نیست بلکه بهره بردار است بحث هی پیچیده حقوقی دارد. از آنجا که این فرایند یک پروسه زمان بر است ترجیح دادیم ابتدا بحث های توسعه را اجرا و در کنار آن بحث استقلال شرکت مس آذربایجان را پیگیری کنیم، چرا که اگر به امید مستقل شدن شرکت مس آذربایجان طرح های توسعه ای را متوقف کنیم زمان را به راحتی از دست می دهیم.
تبریز بیدار: با توجه روز های ناخوش صنایع غرب تبریز خصوصا ماشین سازی و بنیان دیزل، به نظر می رسد که خصوصی سازی در این کارخانه جات به سمت نابودی صنایع پیش رفته تا احیا، نظر شما به عنوان یکی از اعضای کمیسیون صنایع و معادن مجلس در این زمینه چیست؟ چه پیگیری هایی در این زمینه انجام داده اید؟
خصوصی سازی کار بسیار خوبی است و دولت باید از تصدی گری خارج و به امور نظارتی در عرصه صنعت بپردازد اما متاسفانه در کشور ما سیاست های اصل ۴۴ برای واگذاری صنایع به بخش خصوصی به بدترین شکل ممکن اجرا شد که با دست خودمان صنایع را به نابودی کشاندیم.
واگذاری ها به این صورت گرفت که بخشی از سهام را مثلا از بابت رد دیون دولت به تامین اجتماعی واگذار کردیم بخشی به عنوان سهام عدالت بخشی دیگر را به سهام دار خصوصی و بخشی دیگر در اختیار همان سازمان واگذار کننده ماند وقتی می خواهند هیأت مدیره تشکیل دهند هر کدام از این سهام دارها بر اساس سلیقه و خواست خود ترکیب هیأت مدیره را می چینند، ببیند شما در هیأت مدیره ای هر کس بر اساس منافع خود حضور دارند و پیشبرد اهداف کارخانه به حاشیه می رود ولی در شرایط پاسخگویی هیچ کدام نیستند و خود را مسئول نمی دانند. هیچ بمبی قادر به نابودی این چنینی صنایع نبوده چرا که در نابودی با بمب شاید زیر ساخت های عمرانی آسیب ببیند اما در این نوع خصوصی سازی کل کارخانه اعم از ساختار کارگر دستگاه و املاک به ورطه نابودی کشیده می شود.
خصوصی سازی به درستی صورت نگرفته چرا که اهلیت ها در نظر گرفته نشده است در صورتی که باید کار را به کاردان بسپاریم به عنوان نمونه برای همین ماشین سازی گفتیم یک نفر پیدا کنید که اهلیت این کار را داشته باشد و اهلیت و توان مالی اش احراز شده و از او هیچی نخواهیم ولی در قالب یک برنامه کارخانه را به آن فرد واگذار کنیم به شرطی که کارخانه پس از فلان سال از تمامی جوانب من جمله نوسازی تکنولوژی به شرایط آرمانی برساند اگر رساند کارخانه را به آن فرد به صورت دائم واگذار کنیم. این بهتر از این است که کارخانه را به دلیل پرداخت بدهی هایمان به فلان سازمان واگذار کنیم که خود شرایط نابسمانی دارد یا اینکه منتظر بمانیم مشتری بیاید که ۳۰۰ میلیارد ۵۰۰ میلیارد داشته باشد این گونه به فکر آن واحد نخواهیم بود .
در کشور ما واحد تولیدی داریم که ۱۰۰۰ میلیارد بدهی دارد ولی ۸۰۰ میلیارد طلب داشته اما طلب هایش از جاهایی است که ندرت وصول می شود! اما بدهی به سیستم بانکی مربوط است که هر روز چیزی بر آن افزوده می شود و این گونه پیش برود کار به جایی می رسد که همان واحد تولیدی در زمان واگذاری را باید با مبلغی به فرد یا سازمانی واگذار کنیم! چرا قبلا از اینکه کار به آنجا برسد به دنبال فردی نیستیم که با شرایطی که گفته شد واگذار کنیم چرا به فکر واحد تولیدی نیستیم چون به فکر جیب دولت و سود دهی هستیم در صورتی که اگر آن کارخانه را که در حال حاضر ۴۰۰ کارگر دارد و آن فرد بتواند آن را به ۱۰ هزار کارگر برساند و در عین حال نوسازی انجام دهد این یعنی موفقیت و برداشتن بار بزرگی از روی دوش دولت و سودش قطعا از این مبلغی که امروز می خواهد از محل واگذاری کسب کند بیشتر است چرا که رونق اقتصادی ایجاد می کند البته اجازه فروش به هیچ وجه به فرد داده نشود. چون تنگ نظرانه به این قضیه نگاه می شود و بعضا به دلیل وجود برخی رانت ها دست هایی وجود دارد که فساد خیز است و به فکر منفعت خود است نه صنعت!
