سرویس اقتصادی تبریزبیدار؛
کارگران این روزها وضعیت اقتصادی خوبی ندارند، از یک سو سایه رکود وحشتناک اقتصادی با طعم “برجام” بر اقتصاد کشور سایه افکنده است و رئیسجمهور اعتدالی که مسئول مستقیم سیاستگذاری و رفع مشکلات اقتصادی است، در قامت یک منتقد وضع موجود به “آنچه باید بشود”، نه “آنچه شده است” میپردازد.
آغاز رکود عمیق اقتصادی به همراه تورم افسارگسیخته از دولت گذشته بوده و وعده حل ۱۰۰ روزه مشکلات اقتصادی و گشایش اقتصادی در ۳.۵ سال اخیر، بر پیچیده شدن گره مشکلات مردم خصوصاً کارگران مثمر ثمر نشده و این قشر از مردم دگربار در پیچ و خمهای مشکلات اقتصادی درماندند.
اگر سالی که گذشت را سال وعدههای بیپایان اقتصادی دولت اعتدالی بدانیم، کارگران از اقشاری است که همچنان در سالهای گذشته از شکاف کار-سرمایه رنجبرده و همواره از نرخهای تورم و رکود اقتصادی بیشترین آسیب را دیدهاند. اگر در سال گذشته در کنار شلاق کارگران معدن طلای آقدره آذربایجان غربی که تأسف و ناراحتی افکار عمومی و عموم مردم را فراهم ساخت، بگذریم، بیشک تجمعات کارگری در کنار تعطیلی کارخانههای عمده به سر خط اخبار حوزه کارگری تبدیلشده است.
تجمعات کارگری از سالهای گذشته و در دولتهای قبلی به کلیدواژه اعتراضات این بخش تبدیلشده و درنهایت دولت اعتدالی میراث دار مشکلات این بخش شده است. اما برخلاف آن چیزی که پیشبینیمیشد، کاربر وفق مراد دولت پیش نرفت و دولتی که در سالهای قبل وعده حل مشکلات اقتصادی و کارگری را میداد، خود در دامان تجمعات کارگری و بحرانهای آتی آن افتاد.
این مسئله در استان آذربایجان شرقی با شکل واژگونهای تبلور یافت و استاندار این استان، یک سال پس از آغاز بهکار این دولت در شهریور ۹۳، در جمع کارگران و کارفرمایان استان، اظهار داشت که «سیاستهای دولت تدبیر و امید، فضای ملتهب جامعه کارگری را به فضای آرامش تبدیل کرده است» و سبب شد این اظهارنظر در سخنان معاون سیاسی امنیتی وی تأثیر گذارد و در نشستی خبری، اظهار داشت «متأسفانه دولت قبلی به دلیل عدم اهلیت و همچنین عدم نظارت کافی مشکلاتی را به وجود آورده بود که خوشبختانه با تعاملاتی که در کمیسیون کارگری استان با واحدهای تولیدی صورت گرفته اقدامات لازم برای احصا مشکلات صورت و شاهد کاهش اعتراضها در سطح استان هستیم.»
در روزهای گذشته و امروز نیز علیرغم برطرف شدن بخشی از مشکلات حوزه کارگری و در آستانه عید نوروز، شاهد تجمعهای متعدد این قشر عظیم اجتماعی با دارا بودن حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور بودهایم. در آخرین نمونه پس از تجمع ۳ روزه ۱۹۰ نفر از کارگران بلبرینگ سازی تبریز از روز دوشنبه تا چهارشنبه هفته گذشته در مقابل اداره کل کار و امور اجتماعی، این کارگران از صبح امروز به میدان شهدای تبریز رفته و در مقابل فرمانداری این شهر تجمع کردهاند.
همزمان با این تجمع نیز، ۲۰ متر آن سو تر، کارگران شرکت آکیاخودرو، در تجمع دیگری مقابل استانداری، خواستار پرداخت حقوق معوقه ۹ ماهه این شرکت دارای ۲۲۰ کارگر شدهاند. این تجمعهای مختلف در کنار محدود بودن فضای کسبوکار و تولید، سبب شده است تا کارگران در پایان سال ۹۵، “سال ناخوشی” داشته باشند؛ سالی که در سال ۹۶، با طعم انتخابات، عدم همت مسئولین برای تحقق اقتصاد مقاومتی و مقابله با آسیبهای درونی و بیرونی اقتصاد همراه خواهد شد و آینده نهچندان روشنی برای این قشر زحمتکش به دنبال خواهد داشت.
