یادداشت میهمان تبریزبیدار؛ جعفر مدبر
عبادتی که رنگ و بوی انتظار دارد عملی به نیت صرف ثواب بردن و وا کردن عمل از سرمان و رفع تکلیف نیست ، عملی است که هدف و غایت دارد و مدیریت می طلبد، عملی است که زمینه ساز صلح و عدالت جهانی بوده و نتیجه اش محدود به فرد و خانواده یا یک قوم وقبیله و جامعه نیست.
اگرگذارتان به برخی مراکز درمانی یا مطب پزشکان بیفتد تابلویی را بنام اتاق انتظار مشاهده می کنید، در این اتاق عده ای مدارک به دست و درد به بدن نشسته اند و معطل رسیدن نوبت خویش می باشند تا شاید دوایی بر درد خویش پیدا کنند، اما انتظار در مکتب مهدویت در هیچ اتاقی معنا نمی شود بلکه این انتظار از میدان های نبرد علمی – صنعتی گرفته تا میدان های تدبیر و مدیریت و خوسازی و تقوای الهی و مبارزه با ظلم و ستم مستکبران امتداد می یابد.
این انتظار به اندازه ای مقدس است که افضل عبادتها نام گرفته است. شاید این سوال در ذهن برخی ها نمایان شود و بگوید اینهایی که گفتید همان عمل به تکالیف الهی و دستورات قرآنی است و جایگاه انتظار کجاست؟ اما با اندک تامل چهره این منشور رخ بر می نمایاند. عبادتی که رنگ و بوی انتظار دارد عملی به نیت صرف ثواب بردن و وا کردن عمل از سرمان و رفع تکلیف نیست ، عملی است که هدفدار و غایت دارد و مدیریت می طلبد، عملی است که زمینه ساز صلح جهانی بوده و نتیجه اش محدود به فرد و خانواده یا یک قوم وقبیله و جامعه نیست.
انتظار فرج عمری به درازای نسل بشریت دارد و تمامی ادیان الهی معتقد به منجی و ظهور نجات بخش بشریت بوده اند اما در طی کردن جاده انتظار توفیق زیادی نداشته اند. با ظهور خورشید عالم تاب اسلام این اندیشه نمود و ظهور بیشتری پیدا کرد و پیامبر گرامی اسلام و ائمه علیهم السلام هر یک در مقاطع و شرائط مختلف با ذکر نام و مشخصات حضرت حجت ارواحنا له الفداء زمینه ساز حضور و ظهور این وجود مقدس بوده اند. اما همچنانکه هر زیبایی آفتی دارد و هر ارزشی ممکن است حاشیه هایی به همراه داشته باشد، برخی حواشی و آسیب ها که ظاهر بدی هم ندارند توان ما را برای درک کامل فرهنگ انتظار و مهدویت مخدوش می سازند که بایستی روشنگری لازم صورت گیرد.
مسجد مقدس جمکران مسجدی است که به نام بقیه الله الاعظم بنا شده است و هر هفته و ماه و سال بیاد حضرتش، میعادگاه عاشقانی است که این مکان مقدس را مأوای عاشقانه های خویش یا درمانکده دردهای خویش نموده اند. اما نباید غافل شد که اینها و اینها همه اگر در مسیر زمینه سازی ظهور حضرت حجت (عج) باشند مفید فایده خواهند بود و نباید مسائل جنبی ما را از اصل انتظار سازنده باز دارد . مثلا دیدار روی ماه امام انس و جان نه فقط آرزوی هر مومن شیعه که، که آرزوی هر انسان صاحب دلی است که درد های بشریت را می فهمد اما اینکه تمامی هم و غم خویش را در مسیر دیدار رخ یار قرار دهیم و از زمینه سازی میدانی و عملی غافل شویم، از مسیر انحراف پیدا کرده ایم یا به عنوان مثال چاه مسجد جمکران را پل ارتباطی خویش با ولیصر (عج) بدانیم و بدینوسیله مکتب مقدس انتظار را در مظان شبهه گستری ها و یاوه گویی ها قرار دهیم.امامی که ما می جوئیم و مسیری که ما می پوئیم منشورش قرآن و احادیث قطعی امامان علیهم السلام و مقصدش زمینه سازی و بسط و گسترش عدالت و صلح جهانی است و هر حاشیه ای غیر از این مقصد و مقصود، خاری است بر سر راه فرهنگ والای انتظار.
