یادداشت میهمان تبریزبیدار؛ مسعود صدرمحمدی
شایعهای که از مدتها پیش در ترکیه بر سر زبانها بود،محقق شد و شبکهی «قدس تیوی» از «تُرکسِت» حذف شد. برخی شایعات حکایت از آن دارد که دستور این اقدام از سوی کاخ ریاست جمهوری ابلاغ شده و با فرمان نفر اول کشور این کار انجام شده است. بهانهی اصلی این عمل نیز حمایت شبکهی قدس تیوی از حشدالشعبی در یک ماه اخیر است.
شبکهی قدس تیوی پس از آغاز عملیات موصل، سیاست معتدل خاموش کردن فتنه را در پیش گرفت و در عین حال تمام تلاش خود را کرد تا حقیقت صحنهی عراق را آشکار کند. حمایتهای مردمی از حشدالشعبی، تشکرهایی که مردم عراق از هر مذهبی از این ارگان دارند، نظارت ارتش عراق بر این نیرو و قانونی بودن آن، مذهبی نبودن جنگ موجود در عراق، و حضور شیعه و سنی و مسیحی در این نیرو، اصلیترین محورهای خبری قدس تی وی در قبال این موضوع بود. اما آنچه مشهود است اینکه اردوغان حتی تا این حد نیز نتوانست مسئله را تحمل کند.
نکتهی جالب توجه این است که قدس تیوی در مسئلهی سوریه در چند سال اخیر هیچگاه به حمایت بیقیدوشرط از بشار اسد نیز نپرداخته و تنها با تکیه بر این نکته که بشار اسد منتخب مردم سوریه بوده و اکنون در حال مبارزه با تروریسم است به حمایت از دولت مشروع سوریه پرداخته است.
قدس تیوی سیاست تقریب مذاهب اسلامی و تلاش برای جلوگیری از هرگونه فتنه مذهبی را در تمام طول پخشش بر عهده داشته و بهشدت در این سیاست خود موفق بوده است. بهطوریکه توانسته است طیفهای مختلف شیعی و سنی ترکیه و حتی جهان عرب را بر روی موضوع قدس به تفاهم برساند و در یک جبهه نمایش دهد.
در حادثهی کودتای ترکیه نیز «نورالدین شیرین» مدیر این شبکه از اصلیترین اهداف کودتاگران بود که در صورت پیروزی کودتا، بیشک جزء اعدامیان و یا محکومان حبس سنگین بود. در چند سال گذشته، روزنامههای جریان «فتحالله گولن» سنگینترین حملات را به شخص شیرین و تلویزیون او کردهاند و شیرین هیچگاه دست از حمایت از دولت مشروع ترکیه برنداشته است.
این اقدام دولت ترکیه چند نکته به همراه دارد:
۱. دولت کمترین صدای نه مخالف که حتی متفاوت را در عرصه رسانهای نمیتواند تحمل کند و این رسانه بهشدت منکوب میشود.
۲. با توجه به نزدیکی گفتمانی قدس تیوی به جبههی مقاومت اسلامی، دولت ترکیه کمترین صدای متعلق به این گفتمان را در کشور خود تحمل نمیکند.
۳. اکنون که فاز سرکوب کودتاگران در حال اتمام است فاز سرکوب همهی مخالفان که حتی خودشان جزء اهداف کودتا بودهاند نیز شروع شده است.
۴. دولت ترکیه درصدد عصبی کردن جریان مقاومت و منصوبان آن در ترکیه است تا بهانهای برای سرکوب این جریان که بهشدت حدود قانونی و عرفی را در ترکیه رعایت میکند را پیدا کند.
۵. اردوغان در تصمیم خود برای تروریست جلوه دادن حشدالشعبی جدی است. در واقع اردوغان اکنون در حال پرداخت بهای حمایت خود از گروههای تکفیری و تروریستی است و اکنون تصمیم گرفته است تا با سرریز کردن این هزینهها بر روی کشورهای دیگر، بار این اقدام را از دوش خود کمی سبکتر کند. برای همین تلاش دارد تا حشدالشعبی را بهعنوان گروه تروریستی معرفی کند و پس از آن حمایتهای ایران و شخص سردار سلیمانی از این نیروهای ملی در عراق را مورد تأکید قرار دهد و پس از آن این سیاست را اعمال کند که اگر از تکفیریها و تروریستهای سنی حمایت کردم به این دلیل بود که ایران از تکفیریهای شیعی حمایت میکرد.
۶. اردوغان پس از آن که از عصبی کردن ایران در جریان عملیات موصل ناامید شد، اکنون سعی دارد با فشار آوردن به عناصری که اشتهار به نزدیکی به ایران دارند ایران را به سمت اقدامات نامتعارف و عصبی سوق دهد.
با تمام اینها یک چیز مسلم است: اردوغان بهشدت احساس ضعف میکند و متوجه است که دیگر سیاست فرار به جلو و گردوخاک کردن در قبال ایران کارکرد خود را از دست داده است و تصمیم دارد انتقام خود را از منسوبین به گفتمان انقلاب اسلامی در ترکیه بگیرد.
