سرویس فرهنگی و اجتماعی تبریزبیدار؛
بیست ویکم تیرماه سالروز قیام مردم مشهد علیه کشف حجاب در تقویم کشور ما بعنوان روز «عفاف و حجاب» نامگذاری شده است، موضوعی که در ضرورت عرفی، اخلاقی، شرعی و لزوم قانونی آن تردیدی نیست اما حجاب و عفاف یکی از ارزشهای اسلامی است که طی سالهای اخیر زیر سؤال بردن آن به عنوان یکی از هدفهای اصلی جنگ نرم دشمن علیه جموامع اسلامی خصوصا کشور ما تعیین شده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، قانون حجاب طبق نظر بنیانگذار جمهوری اسلامی، درباره اجباری شدن حجاب ابتدا در نیروهای مسلح، زیر نظر و دستور حسن روحانی و سپس در ادارات دولتی اجرا شد و در سال ۱۳۶۲ مجلس شورای اسلامی با تصویب قانون مجازات اسلامی، برای عدم رعایت حجاب در معابر عمومی، مجازات تعیین کرد. برخی با ضرورت بحث حجاب مخالفند و آن را مسئلهای فردی میدانند.از جمله دلایل مخالفت آنها نیز این است که حجاب در صدر اسلام اجباری نبوده، بلکه موکول به تصمیم و خواست خود افراد بوده است.
اما هر روز که می گذرد نوع پوشش جوانان تحت تاثیر برخی عوامل متحول می شود، رفته رفته لباس ها تنگ تر و به قول معروف اندامی تر می شوند.
در گذشته این تغییرات بیشتر به پوشش بانوان محدود می شد اما امروز می بینیم که پوشش های زننده در بین آقایان نیز مد شده، تی شرت های چسبان با شلوارهای جین پاره و چاک چاک تا شلوارهایی با فاق خیلی کوتاه یا خیلی بلند نمونه هایی از لباس هایی هستند که این روزها برخی از جوانان بر تن می کنند و بدون توجه به اینکه این لباس تا چه اندازه مطابق با موازین شرعی و عرفی جامعه ما است در کوچه و خیابان ظاهر می شوند.
گاه ارتفاع فاق شلوارها یا آنقدر بلند و آویزان است که انگار هر لحظه احتمال افتادن آن وجود دارد و یا آنقدر کوتاه است که به کمر فرد نمی رسد و قادر نیست تمام بدن را پوشش دهد و هنگام نشستن و برخاستن قسمت هایی از بدن فرد نمایان می شود.
البته وضع پوشش دختران نیز تعریف چندانی ندارد، مانتوهای کوتاه و بدون دکمه با شالهای کوتاه و نازک و ساپورت های رنگی و تنگ که تقریبا تمام اندامشان را نمایان می کند، این سبک از لباس پوشیدن که بر گرفته از سبک ها و متدهای غربی است هیچ تناسبی با سبک زندگی ما ندارد.
با توجه به اینکه خانواده اولین نهادی است که فرزندان در آن رشد می کنند و بسیاری از اولین آموزه های زندگی شان را در این نهاد تجربه می کنند بنابراین رفتار والدین و نحوه پوشش والدین در فرزندان اثرات مستقیمی برجای می گذارد و باعث شکل گیری اولین ذهنیات فرزندان می شود البته نحوه پوشش والدین در خانواده های مختلف، با فرهنگ ها و اعتقادات مختلف، متفاوت است. رعایت پوشش مناسب بر اساس الگوهای اخلاقی و اسلامی در خانواده بسیار مهم و با ارزش است و ثبات و آرامش و امنیت در خانواده ایجاد می کند. پوشش مناسب نه تنها سبب آرامش والدین می شود، بلکه رشد طبیعی کودکان را نیز تضمین می کند.
در اغلب موارد حتی با وجود مقید بودن خانواده، فرزندان اصول و ارزش ها را رعایت نمی کنند و وقتی والدین به نحوه پوشش زننده و نامتعارف آنها اعتراض می کنند، چنان واکنشی نشان می دهند که والدین از گفته خود پشیمان می شوند و اغلب با بیان «خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو» رفتار خود را توجیه می کنند حال آنکه مراد از رسوایی در این ضرب المثل، تقلید کورکورانه از رفتارهای نادرست دیگران نیست.
گسترش شبکه های ماهواره ای را می توان از جمله دلایل گسترش بدحجابی و رواج پوشش های زننده در کشور دانست این شبکه ها به شدت در پی ترویج سبک زندگی غربی هستند که در آن حجاب هیچ جایگاهی ندارد.
بنابراین هدف اصلی این شبکه ها نفوذ در فرهنگ جامعه است تا از این طریق به مقاصد پلید خود برسند، در چنین اوضاعی، مدیران فرهنگی جامعه باید حرکت خلاقانه و آگاهانهای را برای کاهش اثرات منفی برنامههای شبکههای ماهواره آغاز کنند.
به اعتقاد کارشناسان، نهادینه کردن فرهنگ حجاب و عفاف به عنوان یکی از ضرورتهای باورهای دینی مستلزم برنامه ریزی صحیح در سه حوزه فرد، خانواده و جامعه است و در این مسیر تقویت باورهای دینی خانواده ها به ویژه والدین، تعمیق باورهای دینی، زمینه سازی جهت ایجاد فضای سالم اجتماعی، افزایش سطح آگاهی ها، اشتغالزایی، همسویی نهادهای حکومت و نظارت از مهم ترین سیاست ها و راهبردهای حکومت اسلامی در ترویج و توسعه عفاف و حجاب در جامعه اسلامی به شمار می آیند.
