یادداشت میهمان تبریزبیدار؛ یونس یوسفی
حادثه ای جانکاه رخ داده است و همگان را وادار به بهت و حیرت نموده است و هرکسی به فراخور نگاه خویش واکنش نشان می دهند. اما برخی واکنش ها نه ناشی از غیرت دینی و نه ناشی از حس انسان دوستی است و نه از افت شاخص های امنیت اجتماعی می نالند! درد اینها سندی غربی است که به صورت نیمه مخفیانه از سد مجلس گذشته بود و به صورت ناشناخته ای ازکارتابل شورای عالی انقلاب فرهنگی هم عبور کرده بود اما با ایستادگی و جدیت مقام معظم رهبری و رسانه های آگاه بخش و متدینین تار و پود این تله ی آموزش و پرورشی از هم گسیخته شد و از دستور کار دولت خارج گردید، اما فعلا به مدنظر جناب یونسکو! نرسیده است، نکند حضرات یونسکو به تریج قبایشان بربخورد.
محور مرثیه سرایی و سوء استفاده زنجیره ای نویسان از این تراژدی غمبار اینست که اگر در آموزش و پرورش آموزش جنسی ارائه می شد و امثال آتنا آگاهی به مسائل جنسی داشتند شاهد اینگونه وقایع دردناک نبودیم!
اولا : در اینکه بایستی کودک در مورد برخی حساسیت های جنس خودش آگاهی داشته باشد تا مورد غرض ورزی و کودک آزاری قرار نگیرد هیچ شکی نیست، اما لازمه این امر گذاشتن کلاس و تدریس مسائل جنسی با عکس و فیلم و تشریح مسائل جنسیتی و باززگویی داستان لک لک و تشدید و بیدار نمودن تمایلات جنسی در دانش آموزان نیست. در مورد آگاه سازی جنسیتی کودکان عرف مردم ما اگر چه بصورت ناقص از همان اوان کودکی آنها را به مسائلی مقیّد می کند و خوب و بد برخی مسائل را به آنها گوشزد می کند و به آنها می فهماند که برخی از اعضای بدن حکم حریم خصوصی را دارند و بایستی پوشیده بمانند بگونه ای که حتی در مواردی کودک اجازه نمی دهد غیر از پدر و مادر کسی در دستشویی کردن به او کمک نماید.
ثانیا : دستورات دینی و احکام اسلامی و رهنمودهای اخلاقی بصورت ضمنی و با حفظ عفاف و حیای کودک و جلوگیری از ایجاد تمایلات زودهنگام جنسی، مساله آموزش جنسی کودک را حتی قبل از تولد پایه ریزی نموده است. به عنوان مثال رهنمود اخلاقی روایات ما به زن حامله اینست که در معرض مجالس لهو ولعب و گناه و موسیقی های مبتذل قرار نگیرد و پس از تولد کودک مراقب باشد کودک در معرض رفتارهای جنسی والدین قرار نگیرند و زمانی که کودک اصطلاحا ممیز می شود و خوب و بد را می فهمد بایستی در حضور او حرمت های جنسی حفظ شود و از هر رفتاری که موجب برانگیختگی جنسی می شود باید اجتناب کرد. اما ظاهرا مذاق برخی ها با این آموزش ها سازگار نیست و حتما باید از الگوهای غربی و غیر بومی برای آموزش استفاده شود!
ثالثا : آتنا نه از مسیر ندانستن مسائل جنسی، بلکه از طریق اعتماد به غریبه و شاید هجمه ناگهانی به وی مورد دستبرد قرار گرفته است و این قضیه ربطی به آموزش های جنسی ندارد که داد و اجنسیتاه راه بیندازیم کما اینکه دو قربانی زن دیگری که تا بحال شناخته شده اند نه کودک بوده اند و نه با آبنبات و شکلات فریب خورده اند.
نهایتا خانواده ها بایستی با آگاهی رسانی در مورد حساسیت های جنسی و مرزهای حریم خصوصی بدن به کودکان، مانع افتادن آنها در دام انسان های فریبکار خوش ظاهر شوند و بایستی به حدی رابطه عاطفی قوی با کودکانشان داشته باشند که کودک هرچه رمز و راز ناگفته دارد بدون هیچ ترس و واهمه با آنها در میان بگذارد و خود را از شر عصبانیت و ناراحتی و رفتارهای تند والدین در امان بداند. همچنین ضروری است والدین نسبت به تغییر رفتارهای ناگهانی و مواردی همچون کابوس های شبانه کودکان یا بی اشتهایی ناگهانی و رفتارهای گوشه گیرانه کودکان حساس باشند و آخر سر اینکه دیگران را، حتی دیگران نزدیک همچون فامیل و دوستان را مَحرَم کامل بچه های خویش ندانند چون که در بسیاری از موارد کودک آزاری از طرف نزدیکان کودک و در اثر غفلت والدین صورت گرفته است.
