سرویس شهری تبریزبیدار؛
این روزها و با نزدیک شدن به روزهای انتخاب شهردار تبریز، سایه سنگین و هول عظیمی از له شدن مدیریت شهری و شاهرگ های سیستمی آن زیر چرخ دنده های سیاسی کاری و جناح بازی بر اطراف و اکناف شهر و کنش گران شهری دیده می شود.
بسیار گفته اند و شنیده ایم که در ساختار سیاسی ایران تحزب و برنامه حزبی برای کنش سیاسی میان جناح های مختلف وجود ندارد اما بسیار نیز دیده ایم که پس از رسیدن به قدرت با همین چماق، توجیه گر سوءاستفاده ها، ناکامی ها، کاستی ها و انتقادات پیش دستانه به گذشته و آینده بوده اند و در پستوی نشان دادن این ناکارآمدی ساختاری، به تقویت منافع جناحی، کارتل های اقتصادی و توجیه اِعمال قدرت خود برآمده اند.
این طنز تلخ سیاست ورزی احزاب ایران، خصوصا پس از برآمدن تکنوکرات کارگزارانی در میانه های دهه ۷۰ و اتحاد این راست های مدرن با چپ های سنتی، تشدید یافت و سبب تسری بخش عمده ای از نزاع ها به لایه های مختلف جامعه و حاکمیت شد تا با صف بندی های کاذب سیاسی، برای تقویت طبقه خرده بورژوای خود وارد نهادهای سیاسی گردند.
برخی اظهارنظرات اعضای شورا طی روزهای گذشته و در روند انتخاب شهردار تبریز این ترس و واهمه را در دل شهروندان تبریزی ایجاد کرد که مگر همین اعضا طی ۴ماه گذشته مدام بر طبل وحدت و شورای ۱۳ نفره و غیر سیاسی نمی کوبیدند؟ پس چه اتفاقاتی طی هفته های گذشته رخ داده که میوه نهایی اعضا در انتخاب شهردار به سمت و سوی انتخابی سیاسی و جناحی رفته و در این میان نیز تعهد، تخصص و کارآمدی فدای جناح بازی ها شود؟
نماینده ولی فقیه در استان نخستین فرد بود که نسبت به سیاسی بودن شورا هشدار داده و گفت:
امام جمعه تبریز با اشاره به اینکه سلائق و گرایشات سیاسی متفاوتی میتواند در میان اعضای شورا وجود داشته باشد، گفت: مهم این است که این گرایشات در انجام وظایف تاثیر نگذارد و همه بدنبال خدمت به مردم باشند.
شورای شهر جولانگاه سیاسی کاری نیست
سونیا اندیش تنها بانوی شورای پنجم در هیاهوهای انتخاب سیاسی یا غیرسیاسی شهردار و رئیس شورای شهر تبریز به شهروندان قول عدم سیاسی کاری داده و گفته بود:
یک گرایش سیاسی لیستی ۱۳ نفره با نام “لیست امید” را همانند سایر جریانات سیاسی، تشکل های صنفی و… برای انتخابات شورای شهر تبریز ارائه کردند و تعدادی از اعضای آن نیز به شورای شهر تبریز راه یافتند ولی این بدین معنی نیست که شما شاهد برخوردهای جناحی و سیاسی در شورای شهر باشید و به هیچ وجه این مسئله وجود ندارد.
اما اینکه هر فردی از اعضای شورای شهر دارای گرایشی سیاسی است، قابل کتمان نیست ولی این گرایشات سیاسی هرگز مانع توافق، همراهی، هم رأیی و در جهت پیشبرد اهداف نخواهد شد.
از هر جناح سیاسی در شورای شهر وجود دارند اما به دلیل مسائل و مدیریت شهری همدیگر را قبول دارند و یقین کنید که شورای شهر و مسائل شهری جولانگاه سیاست نیست و محل کار کارشناسی و تولید فکر برای حل مشکلات شهری و مدیریت شهری بهتر است.
هدف ما، سیاسی نشدن شورای شهر است
کریم صادق زاده دیگر عضو شورای شهر تبریز که برآمده از لیست امید بود نیز طی ماههای گذشته مدام بر شورای غیر سیاسی و انتخاب فردی توانمند تاکید می کرد. وی در گفتگو با تبریزبیدار اظهار داشته بود: بنده بارها گفته ام که اگر فردی اصلاح طلب یا اصولگرا را برای تصدی سمت شهرداری را توانمند تشخیص ندهم، به وی رای نخواهم داد. ما می خواهیم کلانشهر تبریز را اداره کنیم، بحث اداره مثلا یک نانوایی که مطرح نیست و گزینه شهرداری باید توانمند باشد تا کارها را به پیش براند.
اگر بحثی همچون میثاق نامه مطرح بود نمی گفتیم که هر یک از منتخبین ۳ گزینه شهرداری را معرفی کنند و بنده نسبت به این موضوعات اعتقادی ندارم و اینها سخن افرادی هستند که خودشان آنها را مطرح می کنند. برای اداره شهر باید شهرداری انتخاب شود که ۱۳ نفر رای دهند، نه ۸ نفر! اگر ۸ نفر به شهردار رای دهند قطعا دوقطبی پدید آمده و مشکلات خاصی پیش خواهد آمد و نخواهیم توانست کاری انجام دهیم.
سعید دباغ نیکوخصلت نیز که با آرای دانشگاهیان به شورای شهر راه یافته و تحلیل های ناظران سیاسی این بوده که وی فردی تخصص گرا می باشد و افکار جناحی و سیاسی در افکار او جایی ندارد در همان روز نخست پس از اعلام نتایج گفته بود: “من” باید “ما” شود و در کنار وحدت اعضای شورا بایستی بر روی کمک های مردمی نیز در جهت ارتقای فرهنگ جامعه حساب کنیم.
غلامحسین مسعودی ریحان دیگر عضو لیست امید که در ایام انتخابات در لیست انتخاباتی شهرام دبیری نیز حضور داشته و در رتبه دوازدهم اعضای شورا قرار گرفت نیز در همان روزهای نخست به مردم تبریز قول داد تا شورایی غیرسیاسی را نظاره گر باشند.
تبریزی که روزگاری با لندن و مسکو مقایسه می شد الان نیازمند روحیه تیمی است و گرایشات سیاسی را برای ساختن شهر باید کنار بگذاریم و روحیه تیمی را جایگزین کنیم، قبل ها که در مجلس بودم طیف های مختلف سیاسی حضور داشتند ولی برای تصویب یک قانون به نفع مردم با همکاری به نتیجه می رسیدیم.
این روند ادامه داشت تا اینکه شهرام دبیری یک روز مانده به انتخابات هیئت رئیسه شورای شهر تبریز طی بیانیه ای از انصراف خود برای ریاست شورا و به دلیل وحدت بیشتر بین اعضا خبر داده و اظهار داشت:
بسیار خرسندم که منتخبین شورای پنجم از افراد بسیار فرهیخته ،خوشنام و توانمند تشکیل شده است و این نوید روزهای خوبی را برای تبریز می دهد . با عنایت به اینکه اکثر منتخبین از دوستان اصلاح طلب ما در لیست امید هستند و برای احترام و همراهی با رای مردم به این جریان سیاسی و با توجه به انگیزه ی بالا و انرژی خوبی که در دوستان سراغ دارم ،برای حفظ وحدت و اتحاد در شورای شهر تصمیم گرفتم تا در این مقطع کاندیدای ریاست شورا نشوم .
مطمئنا حفظ وحدت و اتحاد در شورای شهر ضامن آرامش و موفقیت در مدیریت شهری است و با توجه به رویداد جهانی تبریز ۲۰۱۸ اهمیت این یکپارچگی بیش از پیش خود را به رخ می کشد . امیدوارم با همفکری، همراهی و اتحاد هر ۱۳ عضو شورا بتوانیم هیئت ریسه و شهردار توانمندی برای این مقطع حساس برگزینیم که بتواند مایه سربلندی تبریز باشد . که آنچه مهم است تبریز است و تبریز و منافع شخصی و گروهی هرگز نباید بر مصالح این کهن شهر ترجیح داده شود.
حال پس از وحدت عملی اعضای شورا در انتخابات هیئت رئیسه شورای شهر، همگان منتظر وحدتی دیگر در انتخاب شهردار هستند. اعضای شورا در امتحانی سخت قرار دارند و تاریخ درباره اظهارات امیدبخش و انتخاب آنان به قضاوت خواهد نشست. آیا شهرداری سیاسی و از کارافتاده برای تبریز انتخاب می شود؟ آیا پیمانکاران و باندبازان به دنبال تحمیل نفرات مدنظر خود برای ۱۳ عضو شورای شهر خواهند بود؟ آیا ۱۳ عضو شورا و علی الخصوص ۸ عضو لیست امید توانایی استقلال رای و انتخابی بر مبنای تخصص گرایی و غیرسیاسی خواهند داشت؟ باید نشست و پاسخ های این سئوالات را طی روزهای آینده و به طور عملیاتی مشاهده کرد.
