سرویس فرهنگی تبریزبیدار؛
این روزها در حالی مصادف با هشتمین سالگرد حماسه ۹ دی و برچیده شدن بساط فتنه گران از حیات اجتماعی و سیاسی مردم ایران است که عمده توجه نیروهای انقلابی و کنش گران سیاسی و اجتماعی به ابعاد سیاسی و نتایج فروکش کردن بحران ۷ ماهه انتخابات ریاست جمهوری ایران شد.
اما در کنار ثمره بزرگ سیاسی ۹ دی، ابعاد اجتماعی و هنری این رویداد، کمتر از یک سال بعد و در آستانه ۹ دی سال ۸۹ خود را در قالب جشنواره مردمی فیلم عمار نشان داد. جشنوارهای که ساختارشکنی صوری و محتوایی آن در مقایسه با جشنوارههای دولتی همچون جشنواره فیلم فجر، بهصورت خود را در قالب سلبی با روند موجود نشان داد.
بهرغم بیتوجهی بسیاری از رسانههای جمعی، استقبال مردمی از این دوره جشنواره افزایشیافته و ۳۲۰ اثر ارسالی هنرمندان و فیلمسازان به جشنواره دوم عمار در سیصد نقطه از کشور اکران شد و پس از رشد فزاینده در سالهای اخیر به ایستگاه هشتم خود رسیده است.
عصر اضطرار و اضطراب!
واقعیت آن است که پدیده سینما محصولی در دایره تمدن غرب و نمودی از القای ظریف اندیشههای تئوریک و تمدنی در قالب هنر است.
با مراجعه به نابترین صورت اسلام که همان اندیشه شیعه اثنی عشری است در مییابیم که در این قرائت نه تنها نام و نشانی از ابزارهایتمدنی مدرن و غیر اسلامی دیده نمیشود بلکه نمایانگر بخشی دیگر از حجابهای مدرن در عصر غیبت است، البته کیست که منکر اصل”اکلمیت” و احکام ثانویه برای گذار از وضعیت تمدنی باشیم.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به چرات میتوان گفت که سینمای جمهوری اسلامی در سیطره شبه روشنفکرهایی قرار داشته و دارد که از “فیلم فارسی” عصر پهلوی به قرائت شبه روشنفکری عصر جمهوری اسلامی روی آوردهاند.
رویکردهای مدرن شبه روشنفکران متمول سینمای ایران باعث غلتیدن آنان به دامان ساخت فیلمهایی از جنس “طبقه متوسط” و برای بسطاندیشهها و خواستههای اجتماعی و گاها سیاسی آنان شد، و کیست که نداند نسبت این روشنفکران با انقلاب اسلامی و قشر متوسط رو به پایین و مستضعف آن چه میتواند باشد؟
سینمای مستضعفین
آنچه در این سالهای اخیر باعث خشم شبه روشنفکران از جشنواره عمار و فیلمهای آن شد، ستیز آنان با مفهومی به نام مستضعفین و هراس آنان از هیولای خودساخته “پوپولیسم” است که مانعی برای دموکراسی (شما بخوانید سکولاریسم) آنان است.
استقبال گسترده مردم خصوصاً قشر متوسط و متوسط رو به پایین جامعه از این جشنواره نوید دمیده شدن امیدهایی برای بسط مفاهیم انقلابی , رسیدن به نهضت نرمافزاری و تمدن اسلامی مورد تأکید مقام معظم رهبری است.
چنانکه رهبر انقلاب در دیدار اسفندماه سال ۹۱ خود با دستاندرکاران این جشنواره، توجه به موضوع دین و معارف دینی و همچنین انقلاب اسلامی و ارزشهای انقلاب در این جشنواره را اقدامی مبارک خواندند و تأکید کردند: نگاه به هنر اسلامی و سینمای دینی باید نگاهی بلندمدت و همراه با برنامهریزی دقیق و امید به آینده و بهرهگیری مناسب از ابزار هنر برای تأثیرگذاری حداکثری باشد.
