سرویس شهری تبریزبیدار؛
” با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشه” از جمله ضرب المثلی رایج میان مردم است که براقدام و عمل و دوری جستن از شعار و وعده دادن تاکید می کند. گفتن این نکته ی شیرین از بطن فرهنگ غنی مردم تذکری جالب و به جا به مدیرانی است که به همت رسانه ها عادت کرده اند از وعده هایی سخن بگویند اما وقتی به میدان عمل آنها در حیطه همان شعار و وعده نگاه می کنیم خبری از آینده ی شیرینی که داده بودند نیست.
شهر تبریز به دلیل شرایط خاص جغرافیایی که داشته در سالهای اخیر با رشد شهر نشینی و کثرت رفت و آمدها از منظر یک مساله زیر ساختی شهری به نام اسفالت رنج برده است تا جایی که به جرات می توان گفت نان تعمیرکاران جلوبندی سازی خودرو ها در این شهر به قول معروف تو روغن است! با این وجود که این مساله ساده که مدیران شهری به طرز عیجیبی دوست دارند آن را پیچیده نشان دهند یکی از پاشنه آشیل های وضعیت بصری تبریز شده است. درست است که سرمای طاقت فرسا در تخریب آسفالت و برخی زیر ساختهای تبریز موثر است اما تبریز که به اندازه شهرهای کشورهای شمالی تر هوایی سردتر ندارد! پس این همه سفر فرنگ و غیره و ذلک مدیران کی میخواهد برای مردم دستاوردی ملموس داشته باشد!
در طول چند ماه گذشته و حتی در هفته های پس از تعطیلات نوروز شاهد بوده ایم که معاون عمرانی شهرداری تبریز بارها از ارتقای کیفی آسفالت شهر تبریز و آغاز پروژه تحقیقاتی با دانشگاه تبریز برای ساخت آسفالت مرغوب در این شهر خبر داده است. بر حسب اتفاق در طول همین چند ماه به دلیل تکاپوی پساپس و بینابین تبریز ۲۰۱۸ نهضت آسفالت ولکه گیری در خیابان های تبریز به راه افتاد. با عرض تاسف نتیجه که حاصل شد نه تنها تغییر خاصی در وضعیت به وجود آمده نیامد بلکه انتشار فیلم ها و تصاویر از نحوه ی لکه گیری و پر کردن چاله های خیابان های تبریز تردیدی در اجرای این وعده را به همراه داشت! گویا او هم به سیاق مدیران سابق و شهرداران گذشته عادت کرده که این گونه وعده بدهند! تبریز امروز با وجود ویژگی های بصری فوق العاده اما از وضعیت نابسمان زیر سازی و آسفالت خیابان هایش رنج میبرد. حال بیراه نیست به این مسئول و قبلی ها و بعدی ها بگوییم با حلوا حلوا گفتن شما کام از وضعیت آسفالت تبریز شیرین نمیشود!
