یادداشت میهمان تبریزبیدار؛ معصومه درخشان
در حالی که برخی از مسوولان استانی در محافل خصوصی و غیررسمی از تبریز ۲۰۱۸ به عنوان استخوانی در گلو تعبیر میکنند که نه میتوانند آن را دربیاورند و نه میتوانند آن را قورت بدهند و تبریز ۲۰۱۸ را گیر افتادن در مخمصهای بزرگ میدانند که راه فراری از آن نیست اما رئیس جمهور دولت تدبیر و امید در کمتر از ۴۸ ساعت دیگر برای کلید زنی و افتتاحیه تبریز ۲۰۱۸ به این شهر سفر میکند.
هنوز بسیاری از شهروندان تبریزی پاسخی به این سووال نیافتهاند که در تبریز ۲۰۱۸ چه اتفاق مبارک و خجستهای را شاهد خواهند بود، تبریز به یمن برگزاری این رویداد بینالمللی که به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی انتخاب شده است دچار چه تغییر و تحولاتی شده است.
به یمن برگزاری این رویداد کدام زیرساخت به بدنه این شهر اضافه میشود، آیا راهها و جادههای مواصلاتی آن اصلاح میشود یا خطوط ریلی آن با تغییرات کلی مواجه شده یا اینکه خطوط هوایی آن نو نوار میشود؟ و در حالت کلی پذیرای کدام مقام مسوول و گردشگر خارجی خواهد بود.
افتتاحیه رسمی تبریز۲۰۱۸ با حضور چند وزیر و سفیر خارجی و اجرای حرکات فرمایشی و نمایشی را نمیتوان در راستای این رویداد فرهنگی، هنری و تاریخی قلمداد کرد.
وقتی از رویداد بینالمللی صحبت میشود باید افراد، ظرفیتها و توانمندیهای شهر را مطابق با آن رویداد جهانی انتخاب کرد و حرفی برای گفتن داشت.
وقتی خود مسوولانی که در این امر دخیل هستند به صراحت اعلام میکنند که هیچ تبلیغی از سوی رسانه ملی برای این رویداد صورت نمیگیرد و این رویداد نیز مانند بسیاری از توانمندیهای شهر تبریز مورد غفلت دولتمردان قرار میگیرند چگونه میتوان به اجرای موفق این برنامه و رویداد بینالمللی امیدوار بود.
وقتی به مناسبت این رویداد بینالمللی هیچ پروژه فرهنگی و هنری، عمرانی و زیرساختی به بهره برداری نمیرسد صرف بریدن روبان قرمز و سوت و کف زدن برای صحبتهای رئیس جمهور کدام مشکل این کلانشهر را حل میکند.
آقای رئیس جمهور که به تبریز تشریف میآورند قرار است کدام پروژه را کلنگزنی کنند، عموم شهروندان دیگر از انبوه پروژههای نیمه کاره به ستوه آمدهاند، قرار است کدام پروژه کلان این استان افتتاح شده و کدام زیرساخت فرهنگی و گردشگری در این استان ایجاد شود.
حضور نمایشی در این استان به بهانه افتتاح تبریز ۲۰۱۸ به جای اینکه باری از دوش این مردم بردارد دستاویزی میشود برای اظهار گلایه مردمی که انتظار خیلی بیشتری از رئیس جمهور خود دارند.
آقای رئیس جمهور مردم ما تبریز ۲۰۱۸ نمیخواهند، آنها می خواهند پروژههای نیمه تمام که عمر برخی از این پروژهها به بیش از ۲۰ سال میرسد را تمام کنید تا شاهد رونق و توسعه در بخش عمرانی و آبادانی در سطح استان باشیم.
یکی از مهمترین پروژههای نیمه تمام بزرگراه تبریز – اهر است مردم انتظار داشتند به بهانه این رویداد بینالمللی بزرگراه تبریز –اهر به سرانجام برسد.
طبق اعلام نیروی انتظامی جاده اهر- تبریز یکی از نقاط حادثه خیز اعلام شده است و همه ساله شاهد وقوع صحنههای دلخراش هستیم.
در دولت تدبیر و امید نیز با وجود اینکه این پروژه جزو پروژههای مصوب ریاست جمهوری در سفر به آذربایجانشرقی بود و در سخنرانی آقای روحانی نیز وعده اتمام این پروژه تا پایان سال ۹۵ اعلام کردند اما متأسفانه این پروژه مهم و حیاتی منطقه ارسباران و شمالشرق استان به بهرهبرداری نرسیده است مردم ما به جای رویداد دهان پرکن تبریز ۲۰۱۸ انتظار دارند این بزرگراه هرچه زودتر به پایان برسد.
مردم انتظار دارند به بهانه تبریز۲۰۱۸ وعدههای انتخاباتی که به مردم آذربایجان داده بودید آنها را به سرانجام برسانید ولی در عمل چیزی دیده نمیشود.
مردم انتظار داشتند با برگزاری این رویداد بزرگ فرهنگی و تاریخی در حوزه صنایع دستی و گردشگری مشاغل جدیدی ایجاد شود.
آقای رئیس جمهور دریاچه زیبایمان که وعده آبادانیاش را داده بودید خشک شد ولی فکری به حال بقیه وعدههای خود بکنید.
کل بودجه اختصاص داده شده برای تبریز ۲۰۱۸ ۱۰ میلیارد تومان در بودجه سال ۹۷ معین شده است آیا به نظر شما با ۱۰ میلیارد تومان می توان جوابگوی یک برنامه بینالمللی تبریز ۲۰۱۸ شد.
آن چنان که بارها نوشته ایم بودجه ای که برای رویداد تبریز ۲۰۱۸مقرر شده است اختصاص نیافته است و مطمئنا با دست خالی نمی توان به استقبال این رویداد بین المللی رفت.
در کناربزرگراه تبریز – اهر باید گفت بزرگراه تبریز – سهند نیز از جمله پروژههایی بود که در سال ۹۵ اتمام آن را وعده داده بودید ولی ورقهای تقویم سال ۹۵ به اتمام رسید و دو سال نیز از روی آن گذشت ولی ما همچنان چشم به جاده دوختهایم تا شاید روزی روبان قرمز بزرگراه تبریز- سهند نیز به دستان مبارک جنابعالی بریده شود.
مردم ما انتظار داشتند به بهانه تبریز ۲۰۱۸ اندکی از معضل حاشیهنشینی این شهر سروسامان یابد و شاهد توسعه و آبادی در این کهن شهر زیبا بودند ولی نه تنها حاشیه نشینی برچیده نشد بلکه هر روز شاهد حاشیههای بیشتر و افزایش آسیبهای اجتماعی هستیم.
با وجودی که همه مردم به چشم خود میبینند که وعدههای داده شده اجرایی و عملیاتی نشده است ولی مسوولان استانی چنان نغمه گل و بلبل و آبادنی سر میدهند و هر جا که میروند از اتمام پروژهها حرف میزنند که انسان به چشم و انچه که دیده است نیز شک میکند.
چنانچه استاندار آذربایجان شرقی و معاون سیاسی وی در روزهای گذشته اعلام کردهاند که همه وعدههای دولت تدبیر و امید به جز پروژه تبریز – بازرگان در استان آذربایجانشرقی عملی شده است و عدم اتمام پروژه تبریز –بازگان نیز به خاطر وجود برخی مشکلات ناتمام مانده است.
