به گزارش تبریز بیدار ، برخی از سنت های حسنه ما مسلمانان متأسفانه به دست فراموشی سپرده شده اند، دلیلش هم پرداخت کم یا غیر اصولی به این مقوله های اجتماعی است. آثار هنری، مخصوصا تئاتر و نمایش می توانند زبان گویای سنت های ملی و دینی ما باشند، و باری از دوش مسئولان فرهنگی و اجتماعی کشور بردارند. بخشش، احترام متقابل، مسائل شهروندی، اهدای عضو و… می توانند درون مایه فعالیت های هنری اعم از عکس و فیلم و نمایش باشند.
قصاص حق قانونی افراد است و اما لذت بخش از آن بخششی است که بارها در آموزه های دینی بدان پرداخته اند. افزون بر آن سنت مهرورزی در حق دیگران، حتی دشمنان خونی جای ویژه ای در عرف جامعه ایرانی مخصوصا آذربایجان دارد. شاید شما هم مثل معروف : “قانلی قانلی سیندان گئچر، آللاه دا قانلی دان” را شنیده باشید.
نمایش «تولدی بر مرگ» به خوبی فرهنگ بخشش و مهرورزی را به روی صحنه برده و به مقوله ای پرداخته است که وقعا نیاز امروز جامعه ماست. جامعه امروزی ما نیازمند تزریق فرهنگ مهربانی و گذشت در حق دیگران است و بایستی به عوامل این نمایشنامه به خاطر دقت نظر در پرداخت به چنین مسائلی آفرین گفت.
ایفای نقش هنرمندانه اساتید استانی همچون ناصر هاشمی و هادی افتخارزاده به همراه هنرمند جویای نام تینا عبدی، بر زیبایی و اثربخشی این ژانر اجتماعی از تئاتر افزوده است.
آیین افتتاح نمایش «تولدی بر مرگ» مهمان ویژه ای برای نواختن زنگ آغاز نمایش داشت. اولیای دم جوانی که به قتل رسیده بود و با بزرگواری از قصاص قاتل فرزندشان گذشته بود، با حضور در این مراسم، بر شکوه آن افزوده بودند.
زنگ آغازین این نمایش نیز به دست مادر بخشنده ای نواخته شد که نخواسته بود مادر دیگری داغ فرزندش را به هر دلیل ممکن ببیند.
این مراسم با استقبال پرشور اصحاب فرهنگ و هنر استان، عکاسان و خبرنگاران رسانه های مختلف مواجه شد که در در نوع قابل تقدیر است.
نمایش «تولدی بر مرگ» به نویسندگی محمد ناظمی و کارگردانی مرضیه محمد زاده و با بازی هنرمندان توانمند استانی، ناصر هاشمی، هادی افتخارزاده و تینا عبدی از ۱۰ الی ۲۱ اردیبهشت ماه همه روزه از ساعت ۱۸:۳۰ در سالن تئاتر مستقل تبریز موسسه الف، واقع در مجتمع فرهنگی و هنری ۲۹ بهمن تبریز به روی صحنه خواهد رفت.
در حاشیه:
۱ _ مسئولین محترم فرهنگی و اعضای شورای شهر و نمایندگان مجلس که ردیف اول هر جلسه ای را به خود اختصاص می دهند، یا بدون کوچکترین دغدغه ای به آنجا هدایت می شوند، کاش اندکی انصاف به خرج بدهند و سر و سامانی به وضعیت سالن های تئاتر شهر نیز ببخشند.
۲_ نزدیک ۱۰۰ نفر را در بلک باکسی جمع کرده اند که سیستم تهویه ندارد!، عایق صوتی ندارد، صندلی هایش استادیومی است و هزاران دردی که درمان دارد، ولی اراده ای بر درمانش نیست!
۳_ دیواری کوتاهتر از اهالی رسانه در این شهر وجود ندارد. نه جایگاه مشخصی دارند، نه اهمیتی داده می شود، نه سئانس ویژه ای دارند.
منبع: آذر قلم
