به گزارش تبریز بیدار ، در عهد باستان تولید طلا به از مس به عنوان آروزیی دیرینه مورد توجه کیمیا گران یا همان شیمی دان های عصر قدیم قرار گرفت. با پیشرفت علم هر چند هیچ گاه روشی برای تبدیل به مس به طلا کشف نشد اما راه های کشف روز افزون طلای حقیقی یعنی علم هموار گشت. به هر رو امروز دیگربا وجود ارزشمندی مختص، مواد دیگر همچون سوخت ارزشی همانند طلا دارند.
نیاز روزافزون جهان به منابع جدید انرژی بویژه در بخش حمل و نقل، آلودگی ناشی از سوخت های فسیلی و پایان پذیر بودن آنها از عواملی است که بشر را به تلاش برای دستیابی به سوخت های جانشین برای این منابع واداشته است. بیودیزل یا سوخت زیستی که سوخت حاصل از منابع حیوانی و گیاهی قابل تجزیه بیولوژیکی است، یکی از گزینه های مناسب و متداول در بسیاری از کشورهای دنیا است.
محققان دانشگاه تبریز موفق شدند با سنتز آزمایشگاهی یک نانوکاتالیست متخلخل، تبدیل روغن پسماند آشپزخانه به یک زیست سوخت (بیودیزل) را امکان پذیر کنند.
دکتر مهتاب پیروزمند با اشاره به روغن حاصل از پخت وپز به عنوان یکی از منابع ارزان تولید سوخت زیستی گفت: انتخاب منابع اولیه ارزان و مناسب می تواند گامی موثر در فرایند جایگزینی سوخت های فسیلی با سوخت های زیستی به شمار رود. از سوی دیگر می توان از اثرات منفی این روغن ها بر محیط زیست نیز جلوگیری به عمل آورد. در طرح حاضر ما تلاش کردیم تا با سنتز یک کاتالیست نانوساختار، امکانی برای تبدیل روغن مستعمل حاصل از پخت وپز به یک سوخت زیستی به صرفه و ارزان قیمت فراهم آوریم.
نانوکاتالیست سنتز شده در این طرح دارای یک ساختار مزوپور است؛ به این معنی که از حفراتی با اندازه های نانومتری برخوردار است. همین موضوع سبب می شود سطح بسیار وسیعی را برای انجام واکنش با واکنشگرها در اختیار قرار داده و عملکرد بالایی از خود به نمایش بگذارد.رواج استفاده از این نوع سوخت های زیستیف علاوه بر کمک به حفظ محیط زیست، به ایجاد شغل و حفظ سرمایه های کشور کمک خواهد کرد.
