به گزارش تبریز بیدار ، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجانشرقی از برگزاری آیین تجلیل از پنج استاد برجستهی حوزهی هنرهای تجسمی همزمان با بیست و پنجمین جشنواره ملی هنرهای تجسمی جوانان در تبریز خبر داد.
محمد محمدپور گفت: هرچند نمیتوان جایگاه هنرمند و هنر حقیقی را که زمینهساز رشد و کمال انسانهاست، آنطور که شایسته است معرفی کرد، اما تکریم هنرمندان عرصههای مختلف میتواند گامی کوچک در معرفی خدمات ارزندهی هنرمندان پیشکسوت به جوانان باشد.
وی افزود: هنر، ودیعه معرفتی و الهی در نهاد انسان است که در بعضی انسانها متجلی و بالفعل میشود و در نهاد سایر انسانها بالقوه باقی میماند و هنرمند واقعی که ودیعه هنر در او شکوفا شده میبایست قدر و منزلت و خصلت هنرش شناخته شود و ارزشش معلوم شود.
وی با اشاره به برگزاری آیین تجلیل از هنرمندان پیشکسوت همزمان با جشنواره ملی هنرهای تجسمی جوانان، گفت: جوانان باید بدانند که برای رسیدن به جایگاه و مرتبهای قابل تأمل در عرصه هنری، نباید شتابزده بود بلکه با تمرین و ممارست و در طی سالها تحقیق و پژوهش و کسب تجارب فراوان است که میتوان به این مدارج رسید .
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، گفت: آیین تجلیل از استاد علی دائمامید،استاد مسعود ستارزاده، استاد کیومرث کیاست،استاد محمدحسن رضازاد و رحیم عظیمی همزمان با آیین اختتامیه جشنواره ملی هنرهای تجسمی جوان، سیام مردادماه جاری ساعت ۱۷ در مجتمع فرهنگی هنری ۲۹ بهمن تبریز برگزار خواهد شد.
براساس این گزارش مسعود ستارزاده متولد ۱۳۴۴ شمسی تبریز و دیپلم هنرستان هنرهای زیبای ‘میرک’ است. وی به دلیل حضور در جبهه های جنگ، دیگر موفق به ادامه تحصیلات در دانشگاه نشد. از اساتید وی در آن زمان استاد ابراهیم مقبلی و استاد عباچی زاده و زندهیاد استاد محمدرضا ایرانی بودند.
اوایل سال ۱۳۵۹شمسی طی بازدیدی از نمایشگاه آثار آبرنگ ناصر نورمحمدزاده و نیز نمایشگاه جمعی آثار هنرجویان هنرستان هنرهای زیبای میرک، سوژه ها و رنگهای آثار نورمحمدزاده در او چنان تاثیری گذاشت که راهش را به سوی هنر آغاز کرد و عزمش را در ورود به هنرستان میرک راسخ تر نمود و با نمره خوبی نیز در این مکان آموزشی ماندگار پذیرفته شد.
بعد از آن به مناطق عملیاتی اعزام شد. وی همانجا نیز کار هنری می کرد و به طراحی و خوشنویسی مشغول بود. بعد از پایان جنگ، سال ۱۳۶۹، سال پرکاری برایش بود. تاثیرات جنگ و عملیات های پرافتخار دفاع مقدس باعث شد که برخی مشکلات جسمی برایش به وجود آید؛ مدتی است که به دلیل بیماری و عوارض جنگ در بستر بیماری به سر میبرد.
سابقه برگزاری هشت مورد نمایشگاه انفرادی در محل بنیاد ایرانشناسی امروزی در تبریز(خانه تاریخی شربت زاده)، گالری والی تهران و نمایشگاههای متعدد گروهی و انفرادی در تهران و تبریز، چاپ آثار در نمایشگاههای دوسالانه هنرهای تجسمی ،سابقه نوازندگی ساز کلارینت و قره نی در کارنامه هنری وی دیده می شود.
همچنین استاد علی دائم امید متولد سال ۱۳۴۲ در شهر تبریز است. وی با اصول اولیه خوشنویسی زیر نظر برادرش علی اصغر دائم امید آشنا شد و از محضر اساتیدی چون جمشید وجدنیا و حسن کرمانی بهره برد.
وی در سال ۱۳۶۳ موفق به اخذ درجه ممتاز انجمن خوشنویسان ایران شد. تا کنون ۴ نمایشگاه انفرادی و و بیش از ۸۰ نمایشگاه گروهی برگزار نموده و مربی بسیاری از اساتید و هنرمندان معاصر در رشته خوشنویسی بوده است.
دریافت ۱۱ عنوان مقام اول از جمله مقام اول رشته نستعلیق و نقاشی خط در جشنواره هنرهای تجسمی فجر (۱۳۶۶)، جشنواره سراسری طریق جاوید (۱۳۷۸)، جشنواره سراسری خوشنویسی غدیر (۱۳۸۰-۱۳۸۴) در کارنامه هنری وی می درخشد.
دائم امید در سال ۱۳۸۷ موفق به دریافت گواهینامه استادی از انجمن خوشنویسان ایران گردید و در سال ۱۳۷۹ نشان درجه یک هنری را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نمود.
رحیم عظیمی نیز متولد ۱۳۷۰ روستای عیش آباد مرند است.
وی در سال ۱۳۸۷ وارد هنرستان شده و در رشته نگارگری شروع به تحصیل نمود.
وی دانش آموخته رشته نقاشی ایرانی (نگارگری) در دانشگاه جامع علمی کاربردی صنایع دستی مرکز آموزش میراث کمال الدین بهزاد تبریز است.
کسب مقامهای متعدد در جشنوارههای مختلف و انتخاب سه دوره جوان نمونه و برتر شهرستان مرند در جشنواره حضرت علی اکبر و داوری جشنواره های یگان ویژه، نهمین جشنواره فرهنگی سیمرغ (۱۳۹۶)، برگزاری ورک شاپهای هنری در تبریز، اصفهان، تهران، قزاقستان و … از جمله فعالیتهای هنری وی است.
استاد کیومرث کیاست متولد سال ۱۳۲۷ از پیشگامان و بنیانگذاران کاریکاتور نو در تبریز بهشمار میرود.
وی همدوره هنرمندانی مانند درمبخش، محصص و بخشپور می باشد. از سال ۱۳۵۲ و با فعالیت در مطبوعات بهعنوان طراح و کارتونیست آغاز به کار کرد. او سپس به تصویرسازی و نقاشی پرداخت. این هنرمند با قلمی باریک و شکننده در پهنه خطوطی ریز و درهم، یادها و باورهایش را از تاریخ سرزمینش بر کاغذ آورده است.
کیاست که در پرداخت طرحهایش شوخیهای بسیار غریبی با طبیعت و ساختمان پیکر آدمی کرده و میکند، گاهی طراحی طنزاندیش و خشن مینماید و گاهی نقاشی که میخواهد فقط چیزی را به تصویر بکشد.
آخرین نمایشگاه انفرادی کیومرث کیاست با عنوان «روایت جنون» در سال ۱۳۹۶ در تهران در گالری ساربان برگزار شد.
وی پیش از انقلاب اسلامی در گالریهای سیحون، نقش، تخت جمشید و … نمایشگاههای موفقی را برگزار کرده و سابقه برگزاری بیش از ۱۰۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی را دارد.
این هنرمند در حال حاضر بهعنوان استاد دانشگاه مشغول به فعالیت است.
کتاب «شورآفرین خلوت گزیده: گفتوگو با کیومرث کیاست» جدیدترین کتاب سید امیر سقراطی درباره کارتونیستهای مشهور و اثرگذار ایرانی است که به زندگی و آثار استاد کیومرث کیاست می پردازد.
محمد حسن رضازاد نیز متولد ۱۳۳۱ تبریز و کارشناس هنر است.
از سال ۱۳۷۱ آموزشگاه هنری خود را با مجوز رسمی اداره ارشاد دایر نمود.
سابقه برگزاری ورک شاپ و نمایشگاههای حجم در تهران، تبریز، آنکارا، سمرقند، از جمله فعالیتهای وی است.
وی به عنوان یکی از پیشکسوتا و متولیان امر هنر حجم و مجسمه سازی در شهر تبریز شناخته می شود که قریب سی سال است در این شهر به خدمت صادقانه و بی توقع در راستای تولید و آموزش می پردازند.
وی بارها از طرف سازمانهای مختلف مانند دانشگاه نبی اکرم، معاونت فرهنگی و هنری شهرداری تبریز، برنامه های گپ گرافیک و … مورد تجلیل قرار گرفته است و آثار حجمی وی در شهرهای مختلف از جمله تهران، اصفهان و تبریز نصب شده است.
