سرویس اجتماعی تبریزبیدار؛
کودکان، برکت زندگی و سرمایه های آینده جامعه به شمار می آیند. آنان برای رشد و بالندگی خود، نیازها و در مفهوم دقیق تر حقوقی دارند که باید به درستی به آن پرداخت. با توجه به نقش بی بدیل خانواده در بالندگی شخصیت کودک، پیش از همه، خانواده و سپس جامعه باید این حقوق را به خوبی بشناسند و خود را مکلف به پاس داشت آن بدانند. روز جهانی کودک بهانه ای برای ورود به جهان کودکان است؛ برای ورود به این جهان باید آگاهی های خود را فراموش کنیم و با ناآگاهی های کودکانمان همراه شویم
لبخند نوزادان تا یک ماهگی
لبخند زدن نوزاد از زمان تولد تا یک ماهگی، هیچ پیام احساسی در بر ندارد. لبخندها بیاختیارند و معمولا زمانی اتفاق میافتد که نوزاد خوابآلود بوده یا در مرحله REM خوابش است؛ مرحله REM مرحلهای از خواب است که در آن بیشترین رویا را میبینیم و با حرکات سریع چشمی همراه است.

منشا لبخند نوزاد زیر قشر مغز است و با بلوغ نوزاد، کاهش مییابد؛ به همین خاطر است که نوزادان نارس بیشتر از نوزادان طبیعی که بعد از پایان ۳۷ هفتگی متولد شدهاند، لبخند میزنند.
بعضیها تصور میکنند نوزادها در حال دفع گاز معده، لبخند میزنند و برای همین لبخند او را نشانه دفع گاز میدانند اما اینطور نیست.
کودکان کار و خیابان دیگر از نوشته و گزارش و دلسوزی کارشان گذشته است.کافی است سر هر چهارراه پشت چراغ قرمز مانده باشید تا دو چشم به شیشه ماشین دوخته شود و هی بگوید: «دستمال بخر!»،«فال حافظ بگیر»،«گل زرد برای یار بخر»! کودکانی که در خیابانها، اتوبوس، در مترو،پشت چراغ قرمز،کنار در رستورانها ایستادهاند و «آقا،خانم،بخر» را دم گرفتهاند.
نیازهای کودک
رسول اکرم (ص) به همه انسانها اعلام می کند ، همانطور که پدران و مادران ، حقوقی بر فرزندان خود دارند و فرزندان در صورت ترک آن حقوق عاق می شوند ، فرزندان نیز حقوقی بر پدر و مادر دارند که ” پدران و مادران در صورت رعایت نکردن آن عاق فرزندان میگردند. والدین مسئول تأمین تمام نیازهای کودک اعم از مادی و معنوی می باشند.
۱- نیازمندیهای جسمانی کودک: نمو جسمانی کودک با فراهم ساختن وسایل مادی امکان پذیر است تا از این طریق نیازهای بدنی او اشباع شود. این رشد و نمو با تغذیه ، بهداشت کافی ، آب و هوا ، مسکن ، خواب ، بازی و امثال آن ، به دست می آید.
۲- تعلیم ورزش به کودک:حرکت و جنبش ،اساس هر عمل غریزی و پایه وظایف حیاتی است که زندگی شاداب و سلامت در گرو آن است.
امام صادق (ع) می فرماید : ” باید – خصوصا – هفت سال اول زندگی کودک آزادانه به بازی و جنبشهای بدنی صرف شود.
حضرت رسول اکرم (ص) می فرماید: ” اگر کسی دارای طفل خردسالی بود باید با او در جنبشهای کودکانه و حالت بچه گانه همکاری و هماهنگی نماید.
کودکان کارواحدهای درسی شان را در خیابان پاس میکنند
این بچهها ساعت کاری ندارند از صبح تا شب در خیابان هستند و واحدهای درسی شان را در خیابان پاس میکنند.انگار مدرسه ندارند،نه شیفت صبح میروند و نه شیفت بعداز ظهر.تمام شیفتهای مدرسه را در خیابان ماندهاند و میخواهند شب دست پر به خانه بروند،آخر ضرب و شتم برایشان سنگین است و بدنهای نحیفشان حوصله کتک خوردن را هم ندارد چه برسد به اینکه به فکر حل مسئله ریاضی باشند!
وقتی شکم گرسنه است دیگر انگار درس خواندن زورش کم میشود.کودکان کار و خیابان جزو قشری هستند که همیشه در معرض تهدید قرار دارند.نرخ ابتلای کودکان کار و خیابان به ایدز ۴۵ برابر جامعه است.از سویی دیگر،طبق تحقیقات حدود ۳۰درصد از کودکان خیابانی به مدرسه نمیروند و بیسواد هستند.آمارها میگوید اوضاع کودکان کار و خیابان مناسب نیست.

استان آذربایجان شرقی رتبه دوم ازدواج کودکان
آذربایجان شرقی رتبه دوم ازدواج کودکان را در سطح کشور دارد. آذربایجان شرقی بعد از خراسان رضوی در موضوع ازدواج کودکان ۱۰ تا ۱۵ سال، رتبه دوم در کشور را دارد. متأسفانه فرهنگ های غلط موجب ازدواج دختران ۱۰ تا ۱۵ سال می شود که دلیل اصلی آن، اجبار والدین این کودکان است.
در سال ۹۴، سه هزارو ۹۴۴ دختر ۱۰ تا ۱۴ ساله ازدواج کرده اند که در این باره بر اساس تحقیقات مشخص شد اکثر این ازدواج ها در بخش ها و روستا ها بوده است. ازدواج این دختربچه ها با گروه سنی مردان ۲۹ تا ۳۵ ساله بوده است. اختلاف سنی این رده ازدواج از ۱۵ تا ۱۷ سال بوده که دلیل اصلی آن، اجبار والدین این دختران است. سال گذشته ۹۵ هزارو ۴۰۰ نفر از دانش آموزان در مقطع دبیرستان در بخش ها و روستا ها تحت پوشش آموزش های قبل از ازدواج قرار گرفته اند که متأسفانه نه تن ها آمار کاهشی نداشت، بلکه افزایش نیز داشت. در سال ۹۵، ازدواج کودکان ۱۰ تا ۱۴ ساله به چهارهزارو ۱۶۵ نفر رسید که در این زمینه تناقضی در دستگاه های مختلف وجود دارد؛ به طوری که برخی از دستگاه های اجرائی این ازدواج ها را موفق ارزیابی می کنند، در حالی که اگر از نظر علمی به این موضوع نگاه کنیم، این کودکان هیچ گونه درکی از زندگی مشترک و حق و حقوق خود ندارند تا از خودشان دفاع کنند.

سودجویی برخی خانواده ها کودکان را به خیابان می کشد
در حال حاضر تعداد کودکان کارخیابانی در شهر تبریز چیزی در حدود ۱۰۰نفر است که اکثرا این کودکان دارای خانواده و سرپرست هستند که سودجویی برخی از این خانواده ها زمینه به وجود آمدن کودکان خیابانی را باعث شده است از طرفی بیش از ۳ هزار کودک معلول در سطح استان زیر نظر سازمان بهزیستی هستند که این سازمان خدماتی از قبیل آموزش و امکانتات توانبخشی را به کودکان معلول ارائه می دهد،
آمار کودکان خیایانی در تبریز پایین تر از میانگین کشوری
محمد اسماعیل سعیدی نماینده مردم تبریز آذر شهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی بابیان اینکه در حال حاضر آمار تبریز درزمینه کودکان خیابانی نسبت به سایر کلانشهر های کشور قابلقبول است، اظهار داشت: باوجود اینکه آمار کودکان خیابانی استان و تبریز کم است، اما نباید اجازه دهیم تا شرایط طوری پیش رود که پدیدههای اجتماعی دیگری ناشی از این مورد به وجود آید، چراکه وضعیت جامعه ازنظر شرایط اقتصادی و معیشتی قابلقبول نیست و مردم در فشار هستند و طبیعی است که در این مواقع افراد سودجو با اقدامات سازماندهیشده آنها را وارد مشاغلی چون دستفروشی کنند که بیشتر جنبه تکدی گری دارد تا دستفروشی و در این میان معلوم است که از چنین کارهایی درآمد چندانی عاید کودکان کار نمی شود.

زهرا ساعی، نماینده مردم آذربایجان شرقی در مجلس شورای اسلامی درباره ازدواج کودکان در تبریز می گوید: طرح اصلاح سن ازدواج دختران در فراکسیون زنان مجلس در حال بررسی و پیگیری است. در طرح مذکور دنبال جلوگیری از ازدواج کودکان زیر ۱۳ سال هستیم تا دختران بتوانند درک درستی از مقوله ازدواج داشته باشند و تبعات و آسیب های بعد از آن کاهش یابد. ازدواج زودهنگام مشکلات زیادی را برای کودکان به وجود می آورد که عمده آن محروم بودن از تحصیل و طلاق در سنین پایین است
روستای زیناب در ۵۰ کیاومتری تبریز به شهر عروسان خردسال در کشور شهره یافته است، ساکنان این روستا معمولا دختران خود را زیر سن قانونی به خانه بخت می فرستند اهالی روستا اعتقادات خودشان را دارند
معتقدیم همه کودکان باید به فرصتهای برابر برای بازی و تفریح دسترسی داشته باشند. کودکان دارای معلولیت نیز از این قاعده مستثنی نیستند… کودکان دارای معلولیت مانند همه کودکان تواناییهای زیادی دارند، اما اغلب به دلیل تبعیض و عدم حمایت کافی از جامعه منزوی میشوند و به نوعی به آسیب پذیرترین و نامرئیترین گروه از کودکان میپیوندند
