سرویس فرهنگی تبریز بیدار / سیده صفورا موسویلر
چه زیبا سرود آن عالم فرزانه…
همی گویم و گفته ام بارها
بود کیش من مهر دلدارها
پرستش به مستی است در کیش مهر
برون اند زین جرگه هشیارها
اگرتقویمی بود و زحمت ورق زدن آن را کسی به خود می داد حتما مناسبت ۲۴ آبان به چشمش می خورد.
سالروز ارتحال عالمی فرزانه و بلند مرتبه که شهرت و آوازه اش نه تنها در دنیای اسلام بلکه مرزهای جغرافیای دنیا را در برگرفته است. علامه سید محمد حسین طباطبایی صاحب تفسیر المیزان.
به نظر می رسد رویداد تبریز ۲۰۱۸ فرصت خوبی بود تا در سالگرد رحلت این دانشمند و فیلسوف تبریزی اندیشمندان جهان اسلام را به تبریز کشاند اما اگر گذرتان به شهر تبریز بیافتد حتما جای خالی بنرهای گرامیداشت وی و برنامه های این مناسبت مهم را احساس خواهیم کرد.
واقعا گاهی یا فراموشکاریم یا خود را به فراموشی می سپاریم.
تعجبی ندارد که در این وانفسای منم منم های دنیوی فراموش کاری به سراغ متولیان دینی و فرهنگی استان هم آمده باشد.
آدم گاهی اوقات دلش از این همه دنیا طلبی می گیرد.
سید محمد حسین طباطبایی مشهور به علامه طباطبایی (۱۲۸۱- ۱۳۶۰ ه.ش)، مفسر، فلیسوف، متکلم، اصولی، فقیه، عارف و اسلام شناس بزرگ سده ۱۴ ه.ق. از تأثیرگذارترین عالمان شیعه در فضای فکری و مذهبی ایران در سده ۱۴ ه.ش بود. او نویسنده تفسیر المیزان، و کتاب های فلسفی بدایه الحکمه و نهایه الحکمه، و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. علامه، در حوزه علمیه قم به جای اشتغال به فقه و اصول، درس تفسیر قرآن و فلسفه برقرار کرد. این کار او موجب رونق دانش تفسیر در حوزه قم شد. روش تفسیری او تفسیر قرآن به قرآن بود.
مباحثه با پروفسور کِربن
یکی از اثرات ماندگار علاّمه، مباحثات وی با پروفسور کِربن استاد دانشگاه و اسلام شناس غربی بود. مباحثه بین پروفسور کربن و علاّمه طباطبایی از سال ۱۳۳۶ هجری شمسی شروع شد و بیش از ۲۰ سال ادامه پیدا کرد که نتایج این مباحثات به چهار زبان فارسی، عربی، فرانسه و انگلیسی منتشر شده است. روزی علاّمه در بین صحبت هایش به پروفسور گفت: … در اسلام هر وقت انسان حالی پیدا کند، می تواند خدا را بخواند. چون همه مکان ها بدون استثناء محلّ عبادت است. امّا در دین مسیح این طور نیست. عبادت حتماً باید در وقت معیّنی (روز یکشنبه) و در مکان معیّنی (کلیسا) انجام شود؛ در غیر این صورت باطل است. او باید تا روز یکشنبه که کلیسا باز می شود صبر کند. پروفسور کربن جواب داد: بلی، این اشکال در دین مسیح وجود دارد. علاّمه طباطبایی ادامه داد: همچنین در دین مسیح خدا اسماء حسنا ندارد و جز الفاظ خدا، اله و اب نام دیگری ندارد.
اینها تنها بخشی از عظمت این اندیشمند آذربایجانی است که شاید تاریخ کمتر به روی خود شبیه وی را خواهد دید.
و پایان کلام همان غزل استاد که فرموندند….
کشیدند در کوی دلدادگان
میان دل و کام، دیوارها
چه فرهادها مرده در کوهها
چه حلاجها رفته بر دارها
چه دارد جهان جز دل و مهر یار
مگر توده هایی ز پندارها
ولی رادمردان و وارستگان
نبازند هرگز به مردارها
