سرویس فرهنگی تبریز بیدار ؛ صابر عیسی پور
امروز ۲۵ اسفند ماه سالروز شهادت جوانمردی است که با سن و سال کم خود و فرماندهی بر گردان تخریب، درس بزرگی به جوانان نسل جدید انقلاب دادند تا سر دهند اما سنگر ندهند.
اکبر جوادی ۱۹ ساله ای که در مجنون سر داد تا امروز محسن حججی های جوان از او الهام بگیرند و در شام بلا سر دهند.
آری راز این سر هایی که در ۲۵ اسفند سال ۶۳ در شرق دجله و ۱۸ مرداد ۱۳۹۶ در سوریه داده شد، به عاشورای ۶۱ بر می گردد. علی اکبر و محسن هر دو پای مکتب حسینی در عزای ابی عبدالله(ع) بزرگ شده بودند و باید هم عاقبتی بدین شکل می داشتند.
به قول دوست عزیزی که می گفت گناه اکبر جوادی چه بود که در دوران دفاع مقدس خبری از شبکه های اجتماعی نبود تا آوازه سر دادن او نیز به گوش جهانیان می رسید.
در احوالات شهادت اکبر جوادی از زبان یکی همرزمانش آمده است:«شهید جوادى موتور مرا برداشت و به همراه برادر دیگر سریع راهى محل ماموریت شدند. در عملیات بدر هواپیماهاى عراقى شدیدا جاده را بمباران مى کردند. شهید جوادى تازه رفته بود که هواپیماى عراقى رسید و در آن لحظه راکتى شلیک کرد که بین دو موتور در جاده فرود آمد. در اثر انفجار آن راکت سر اکبر جوادى جدا شد و مثل توپى که روى جاده بخورد، چندین بار به سطح جاده برخورد کرد و از جاده به بیرون پرتاب»
همگی به جوادی ها بدهکار هستیم. اگر آنها نبودند امروز حججی ها تربیت نمی شدند تا در راه معشوق سر ببازند. البته خود شهیدان مدافع حرم نیز اذعان دارند که شهدای دفاع مقدس آنها را ساختند.
وقتی به وصیت نامه اکبر جوادی و محسن حججی می نگریم، متوجه اشتراک در آرمان این دو شهید «سرجدا» می شویم که همان آزادی قدس شریف است.
اکبر جوادی شهید سر جدای دفاع مقدس در وصیت خود آورده:«ای کاش من صدها بار زنده می شدم و هر بارش را در راه اسلام مِن جمله آزادی قدس عزیز فدا می کردم و در آنجا به امامت پدرمان،یار دلسوزمان و رهبر عزیزمان امام،نماز پیروزی بر پا می کردیم…»
محسن حججی شهید سرجدای مدافع حرم نیز در وصیت خود می گوید:«خودتان را برای ظهور امام زمان روحی لک الفدا و جنگ با کفار به خصوص اسرائیل آماده کنید که آن روز خیلی نزدیک است.»
آری باید گفت تا آزادی قدس شریف راهی نمانده است. دیروز جوادی ها آن سربازان خمینی کبیر راه کربلا را گشودند و امروز با حججی ها این سربازان خامنه ای عزیز، در حال فتح قدس هستیم و آن روز قریب است.
