سرویس اقتصادی تبریز بیدار ؛ محمد کلامی
هر زمان که سخن از تولید و سرمایه گذاری برای تولید پیش می آید بیشتر سیاستگذاران، از مقرون به صرفه نبودن تولید و مشکلات و موانعی که بر سر راه تولید قرار دارد سخن می گویند، مشکلاتی که باعث شده سرمایه به جای تمرکز در تولید به سمت دلالی حرکت کند. تولیدی که مورد بی مهری سیاستگذاران اقتصادی کشور واقع شده در دراز مدت می تواند باعث رشد اقتصادی، کاهش تورم و بیکاری در جامعه شود.
تمرکز سرمایه گذاران ایرانی بر روی تجارت های غیر مولد
تمرکز سرمایه گذاران ایرانی به بازار و بر روی دلالی و واسطه گری و تجارت های غیر مولد است تا یک شبه ره صد ساله را طی کنند. هر زمان که سخن از واردات به میان می آید حمایت از تولیدات داخلی مطرح می گردد که دولت باید به نوعی از ورود کالاهای خارجی ارزان قیمت جلوگیری کند تا صنایع داخلی بتوانند خود را سرپا نگهدارند.
تجارت جهانی و نگرانی ها
وقتی سخن از تجارت جهانی پیش می آید نگرانی ها آنقدر افزایش می یابد که همگان پیش بینی می کنند در صورت الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی و باز شدن بازارها بسیاری از صنایع فعلی مجالی برای رقابت و ادامه فعالیت نخواهند یافت.
البته حمایت از تولید کننده و تولید داخلی از وظایف اصلی مردم و دولت است و همه می بایست برای حفظ جامعه صنعتی کشور تلاش کنند اما این تلاش ها باید با مطالعه و بررسی های فراوان و در جهتی باشد که منجر به ضربه زدن به تولیدات داخلی در بلند مدت نگردد. تصمیم برای افزایش تعرفه های گمرکی برای کالاهای وارداتی با هدف حمایت از تولیدات داخلی و جلوگیری از ورود برخی کالاهای وارداتی ممکن است در بلند مدت آسیب های جبران ناپذیری مشابه آنچه در ارتباط با صنعت خودرو به وجود آمد را پیش روی جامعه و صنعت بگذارد و از طرفی با گران تر شدن، کاهش کیفیت و نبود تنوع و حق انتخاب کالاها حقوق مصرف کننده داخلی نادیده گرفته شود. و از طرف دیگر اگر قرار است به سمت جهانی شدن بازار پیش برویم دیگر افزایش تعرفه ها نه تنها حمایت از تولیدات و تولیدکنندگان داخلی نیست بلکه آنها را تا مدتی دیگر در وضعیت به ظاهر مطلوبی قرار خواهد داد و از بازار روز دنیا و رقابت های عرصه بین الملل دور نگاه خواهد داشت و این همان خطری است که بسیاری از صنایع که انحصار بازار داخلی را در اختیار خود داشته اند با آن روبرو هستند.
باید صنعت کشور با این واقعیت روبرو باشد که بازار جهانی عرصه حذف و کنار زدن ها و رقابت های بی مهابایی است که لحظه ای غفلت را پذیرا نیست و پروسه افزایش دستمزدها، افزایش قیمت ها در این میدان توجیهی برای رقابت و ماندن نیست و صنعت باید سیاست های تولیدی خود را به گونه ای تنظیم کند که تغییرات بازار، تغییرات تعرفه ها، تغییرات دستمزدها و هزاران تغییر دیگری که ممکن است به طور پیش بینی نشده پیش بیاید چرخ او را از حرکت باز ندارد و بتواند به رغم همه تغییرات به حفظ مشتریان و بازار خود بپردازد و حتی سیاست های صنعت به گونه ای تنظیم شود که تغییر دولت و چرخش و انتقال قدرت موجب رکود چند ماهه و یک ساله و تعطیلی پروژه ها نشود.
وظیفه ملی ما ایجاب می کند از صنعت و تولیدات داخلی، با نگرش به واقعیت های روز و بازار جهانی، با همه توان حمایت کنیم و شرایطی را به گونه ای مهیا کنیم که امکان و توانایی رقابت با محصولات خارجی چه در داخل و چه در خارج از کشور برای تولیدات و محصولات داخل بوجود آید.
رونق تولید با اخذ مالیات از سپردههای بانکی
اخذ مالیات بر سپرده موجب هدایت نقدینگی به سمت تولید می شود که این امر رونق اقتصادی و در نتیجه افزایش اشتغالزایی را در پی خواهد داشت.
در شرایط حاضر که تولید کننده های ما با زحمت فراوان دست به تولید می زنند ۲۵ درصد مالیات به آنها تعلق می گیرد ، درحالی که از کسی که در بانک سپرده گذاری می کند و هیچ گونه هزینه ای مربوط به بخش تولید را بر عهده نمی گیرد و ریسک هم ندارد، مالیاتی گرفته نمی شود.
این موضوع سبب شده برخی از تولید کنندگان احساس کنند که بهتر است تولید را کنار گذاشته و سرمایه خود را در سیستم بانکی قرار بدهند و سود بدون دردسر و بدون مالیات به دست آورند.
اگر اقتصاد کشور درست و تولید مقرون به صرفه باشد، قطعاً این سپردهها به سمت بانکها هدایت نمیشود.
اخذ مالیات بر سپرده و کاهش نرخ سود بانکی باعث پایین آمدن انگیزه سپرده گذاری می شود و درصورت هدایت نقدینگی به سمت تولید ، رونق اقتصادی و در نتیجه افزایش اشتغالزایی بوجود خواهد آمد.
رونق تولید برآیند عملکرد حاکمیت، تولیدکنندگان و مصرف کنندگان است. حاکمیت باید فضای مناسب رونق را فراهم آورد، تولید کنندگان باید به فکر ارتقای کیفیت تولید و کارآمدی محصول باشند و مصرف کنندگان هم نگاه مثبت به کالای داخلی داشته باشند.
