به گزارش تبریز بیدار ، امروز در دانشگاه تبریبز مهمان یادگاران روزهای جهاد و حماسه بودیم. مردان مردی که روزگاری سنگر می ساختند اما خودشان بی سنگر سپر بلا بودند. هم صحبت هستم با یکی از رزمندگان سنگر ساز بی سنگر دوران دفاع مقدس.
می گوید: پانزده سالم بود رفتم جبهه. آرمانم دفاع از خاک وطن و ناموس بود. «امام» سنگر ساز بی سنگر خواندمان چون زیر آتش و گلوله پل می ساختیم و زیرساخت های عملیاتی را فراهم می کردیم تا رزمندگان در عملیات سربلند شوند.
می گوید: با اینکه هر لحظه در معرض خطر بودیم اما با جان و دل تلاش کردیم یک وجب از خاکمان دست دشمن نیفتد.
سراغ یکی می روم که پاهایش را در جبهه جا گذاشته. می پرسم مرد مومن با پاهایت چه کردی؟ با رو حیه ای عجیب غافلگیرم می کند. فکر می کردم گریه اش خواهد گرفت اما با خنده ای از ته دل می گوید: اضافه بودند گذاشتم جبهه برگشتم.
می پرسم پشیمان نیستی؟ می گوید: چند بار رفتم خواهش کردم مرا هم «مدافع حرم» ببرند اما مانع شدند، هنوز هم جانم، مالم و زندگیم را فدای اسلام و نظام می کنم.
پای حرف های برادران شهدای جهادگر
منگ و شوک زده و بهتر بگویم بهت زده سراغ نشانه هایی از سرداران شهید کسایی و پور شریفی را می گیرم که کارهای بزرگشان در جنگ همواره ورد زبان ها است. برادرانشان در جمع حضور دارند.
برادر شهید پورشریفی می گوید: در سخت ترین شرایط تحریم و شرایط بحرانی برادرم مهندسی جنگ کرد، «پل خیبر» حاصل فکر بلند و همت والایش در جنگ بود.
برادر شهید کسایی نیز می گوید: فراموش نمی کنم وقتی رفت، گفت حضور در جنگ کوچکترین چیزی است که در وسعم دارم، می روم و آنچه در توانم است را انجام می دهم.
فتحی رییس جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی در این یادواره گفت: از جهاد سازندگی سابق استان ۳۷ هزار نفر نیروی مردمی در آن دوران به جبهه اعزام شد و ۲ هزار نفر هم از خود جهاد بودند که ۱۱۸ نفر در آن زمان شهید و ۲ نفر هم جانباز بودند که بعدها به شهادت رسیدند و ۵۷ نفر هم آزاده داریم.
همچنین حجت الاسلام والمسلمین پور محمدی عضو مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه مراغه هم با اشاره به جایگاه والای شهادت گفت: شهادت در راه خدا از هر نیکی و از هر مقامی والاتر است و اهل جهاد نزدیکترین افراد به ائمه و پیامبرانند.
