سرویس اجتماعی تبریز بیدار
برده داری نوین کارگری، موضوعی که این روزها نرم نرمک درمیان قشر زحمتکش و البته بسیار مهم کارگری باب شده است. اگر کمی منطقی و با دید عقل و شعور به قشر کارگری جامعه نگاه کنیم به راحتی درمی یابیم که اینان سکان داران تولید و رونق اقتصاد هستند.
کسانی که دستان توانمندشان گرداننده چرخ دنده های تولید و اتکا به کالای ایرانی است. اما به راستی منزلت و شان این مردان کار و تلاش به جا می آید؟ حداقل ترین حقوق ها کمترین مزایای بیمه ای و قراردادهای متزلزل تنها خدماتی است که شامل کارگران است.
در کشور ما رابطه میان کارفرما و کارگر تبدیل به رابطه ای برده داری شده بخصوص در شرایط اقتصادی موجود وضعیت اینان روز به روز بد و بد تر می شود. البته دور از انصاف است یادی از کارفرمایانی هم نکنیم که به کار و تلاش کارگران ارزش قائلند اما این تعداد شاید انگشت شمار باشد.
درد دلی که یکی از کارگران با تحریریه تبریز بیدار از محل کار خود بود را عینا در ادامه می آوریم تا شاهدی بر بی تدبیری و شعارگرایی متولیان قشر کار گری باشد.
این شهروند زحمت کش خواست نامش محفوظ بود، این چنین گفته است:
«با سلام وعرض و ادب آقای فرماندار تبریز و آقای صادق زاده رییس تشکیلات خانه کارگر و شورای اسلامی شهر تبریز؛ مگر شما نبودید در روز کارگر گفتید بعضی از شرکت ها به اجبار از کارگر کار می کشند. چرا فقط شعار می دهید، چرا جلوی این ها را نمی گیرید، چرا باید شرکت …. در روز شهادت حضرت علی(ع) و تعطیل رسمی به اجبار همه را به کارخانه بکشاند. حتی گفتند در روز عید فطر هم باید سرکار بیایید. چرا سرمایه داران برده داری میکنند و جلوی آنها گرفته نمی شود؟ چرا به ما جوان ها وخانواده های ما ظلم می کنند. این عادلانه نیست که در شب احیا از ترس خواب ماندن در صبح، نتوانیم به مراسم برویم.»
نام کارخانه بنا به خواست کارگران، محفوظ مانده تا مبادا کارفرما آنها را اذیت کند یا از کار اخراج کند.
حالا با مطالعه این درد و دل چیزی جز تاسف و احساسی پوچی نصیب جامعه نمی شود.
حرمت کارگر و عرق جبین فرد زحمت کش بارها مورد تاکید ائمه به ویژه پیامبر اسلام(ص) بوده و شعائر اسلامی همواره بر حفظ حرمت آنان که نان زور بازویشان را درمی آورند، تصریح کرده است، حال بماند حقوق شهروندی و اجتماعی یک انسان در جامعه چقدر مورد اهمیت است.
بیایید به دور از شعار زدگی ها بنشینیم فکری به حال کسانی بکنیم که امروز گره مشکلات اقتصادی هستند و تولید با دستان آنان بازخواهد شد.
به امید این روز……..
