سرویس فرهنگی تبریز بیدار / صابر عیسی پور
می خواهم از بهشت بگویم؛ از آنجا که وعده گاه مومنان است. جنت، که تجری من تحتها الانهار است؛ رضوان، نعیم، جنت ؛ جنه البقیع.
بقیع؟؟ در کشاکش نامش سرگردان می شوم.
مدینه، بهشت بقیع اینجاست؟ آری کمی نزدیکتر از آسمان.
فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوى
چشم ها دنبال بهشت است اما کم کم بوی خاک مرطوب فضای دل را بارانی می کند. خاک بر روی خاک؛ قبرستانی سرد؛ چهار قبر خاکی از چهار امام معصوم؟
اینجا خائنانی از نسل سقیفه دارد؛ همان ها که خانه مادرمان زهرا را در آتش کینه علی سوزاندند و بیت الاحزانش را خراب کردند.
شیعه میراث دار غربت اهل بیت(ع) است. روزگاری اینجا بارگاهی داشت؛ گنبدی، صحنی، رواقی؛ اما وهّابیان سقیفه مسلک آن را خراب کردند و دیگر صدای پرنده ای شنیده نمی شود…
آری بهشت اینجاست همین نزدیکی «جنه البقیع».
با بغضی سرشار از کینه نسبت به آل یهود مسلمان نما؛ با انگشت روی خاک می نویسیم: روزی برایتان حرم می سازیم؛ همچون مشهد الرضا.
تا به حال نام یوم الهدم را شنیده اید؟ یوم الهدم یعنی «اَللَّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ »
ماجرا از این قرار است که در هشتم شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی عبدالعزیز بن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال نموده ، مامورین عثمانی را بیرون کردند و به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور اعم از قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم (ص) و قبور همسران آن حضرت، قبر ام البنین مادر حضرت اباالفضل العباس(ع) و بسیاری قبور دیگر پرداختند و ضریح فولادی ائمه بقیع را از جا در آورده و بردند.
این جنایت از آنجا سرچشمه گرفت که در ماه رمضان۱۳۴۴ شیخ عبدالله سعودی با تشکیل جلسه ای ظاهری و دعوت از قاضی القضات خود و چند تن از علما و سران مدینه ،موافقت آنها را برای تخریب گنبد و بارگاره های مدینه جلب کرد. البته بسیاری از آنها از ترس جانشان جواب ندادند ولی بعضی دیگر اظهار موافقت کردند. وهابیها نیز مردم را با زور اسلحه جمع کرده به سوی بقیع حرکت دادند و آنچه گنبد و ضریح در شهر مدینه و بیرون از شهر بود، ویران کردند.
وهابیون از ترس عواقب کار خود، از تخریب حرم نبوی خودداری کردند. این روز بعدها به نام «یوم الهدم» در حافظه تاریخ ثبت شد.
شد بقیع ویرانه و دل های ما دارالبکا؛ العجل ای مولا
بهر نابودی این آل سعود بی حیا؛ العجل ای مولا
