سرویس فرهنگی تبریزبیدار؛

چهارم محرم؛ تب و تاب در کوفه / مگر خودتان نامه ننوشتید؟

کوفه در تب و تاب است. حرف‌هایی از گوشه و کنار به گوش می‌رسد: می‌گویند «حسین به کربلا رسیده است، با زن و فرزند و اهل بیتش آمده…» دیگری می‌گوید: «شما را چه شده است مگر خودتان نامه ننوشتید؟…»

به گزارش تبریز بیدار ، نامه عمر‌ بن سعد در روز چهارم محرم یعنی یک روز پس از ورود او به کربلا به دست عبیدالله‌ بن زیاد حاکم کوفه رسید.

حسان‌بن‌فائد‌بن‌بکیرالعبسی گوید: «در هنگام دریافت نامه عمر‌سعد من نزد عبیدالله‌بن‌زیاد بودم، همین که نامه را خواند این شعر را زمزمه کرد:

الآن اذ علقت مَخالبُنا به یرجوا النجاهَ و لاتَ حین مناص!

اکنون که پنجه‌های ما در گلوگاه اوست به رهایی می‌اندیشد، اما دیگر گریزگاهی نیست»

 عبید‌الله‌بن‌زیاد در پاسخ به نامه عمر‌ بن سعد چنین نوشت: «نامه‌ات رسید و محتوای آن را دریافتم. همین که جواب را دریافت کردی، از حسین و یارانش برای یزید‌بن‌معاویه بیعت بگیر تا بیندیشیم چه کنیم.» {در برخی مقاتل آمده است: «وگرنه سر او و اصحابش را جدا کن و بفرست.» }

عمر‌ بن سعد با دریافت نامه عبیدالله گفت: «می‌دانستم که عبیدالله سلامت و عافیت{صلح و سازش و روش مسالمت‌آمیز}را نمی‌پذیرد.»

از سوی دیگر کوفه در تب و تاب است. حرف‌هایی از گوشه و کنار به گوش می‌رسد: می‌گویند «حسین به کربلا رسیده است،  با زن و فرزند و اهل بیتش آمده…» دیگری می‌گوید: «شما را چه شده است مگر خودتان نامه ننوشتید؟ مگر خودتان او را دعوت نکردید؟ مگر شما نبودید که با او بیعت کرده و به او وعده یاری دادید؟…». دیگری سر به زیر می‌افکند و می‌رود…!

عبیدالله بن زیاد در اندیشه اعزام سپاهی عظیم به کربلاست؛ اما هرکس از کوفیان را به جنگ با حسین(ع) می‌فرستند در بین راه فرار کرده و بازمی‌گردد. آخر همین‌ها برای حسین(ع) نامه نوشته‌اند؛ حال با چه رویی در مقابل او بایستند؟! اما همه این گونه نیستند؛ پس از اعزام عمر بن سعد به کربلا، شمر بن ذی‌الجوشن اولین داوطلبی است که برای جنگ با حسین(ع) اعلام امادگی می‌کند…

عبیدالله بن زیاد مردم را در مسجد کوفه گرد آورده و خود به منبر می‌رود: «ای مردم! شما یزید را می‌شناسید که دارای سیره و طریقه نیکوست! و به زیر دستان احسان می‌کند! و عطایای او به جاست! و پدرش نیز چنین بود! اینک یزید دستور داده تا بهره شما را از عطایا بیشتر کنم و پولی را نزد من فرستاده که در میان شما قسمت نموده و شما را به جنگ با دشمنش حسین بفرستم!این سخن را به گوش جان بشنوید و اطاعت کنید.»

سپس از منبر به زیر آمد و برای مردم شام نیز عطایایی مقرر کرد. (از این نقل چنین استفاده می‌شود که در جنگ با امام حسین علیه‌السلام مردم شام هم شرکت داشتند)

منابع:

۱. مقتل‌الحسین بحرالعلوم
۲. مقتل‌الحسین خوارزمی
۳. بحار‌الانوار
۴. اعیان‌الشیعه
۵. مقتل‌الحسین مقرم
۶. کامل
۷. نهایه‌الحرب
۸. مناقب
۹. معالی‎‌السبطین
۱۰. آینه در کربلاست (محممدرضا سنگری)

مطالب مرتبط:

آخر ذی‌الحجه؛ قُطقَطانیه و آزمون هدایت گمراهان

 رویای صادقه ای که در کربلا تعبیر شد

 اللهم انی اعوذ بک من‌الکرب والبلاء

سوم محرم؛ نامه ابن زیاد و پروای عمر سعد 

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *