سرویس اجتماعی تبریز بیدار ،
دوست ندارد دستفروشی کند اما شرایط زندگی او را ناچار کرده که علیرغم معلولیت و نشستن روی ویلچر هر روز ساعت ها بنشیند و چسب زخم بفروشد.
داستان زندگی «جواد اصغری» با دیگران دستفروشان متفاوت است چرا که وی ساعتها باید بر روی ویلچر بشیند تا مردم او را ببینید و از او خریدی کنند.
پاتوق این مرد ویلچرنشین جلوی بازار تربیت تبریز است. به گفته خودش دو سالی می شود که اینجا چسب زخم می فروشد تا بتواند هزینه های سرسام آور زندگی را تامین کند.
سرش شلوغ بود و بیشتر از چند دقیقه کوتاه امکان صحبت با جواد آقا برای ما فراهم نشد.
او که قبلا جوراب می فروخت و مدتی است به چسب زخم فروشی روی آورده، در گفتگو با خبرنگار تبریزبیدار قصه زندگی خود را اینگونه شرح می دهد: از بهزیستی مستمری می دهند اما کم است و کفاف هزینه های زندگی را نمی کند و از روی ناچاری چسب می فروشم.
فقط یک ویلچر برقی می خواهم
از او درباره خانواده می پرسم و جواب می دهد: با خانم و فرزندم سه نفری زندگی می کنیم.
جواد آقا دل پری از مسئولین دارد و می گوید: از مسئولین هیچ انتظاری ندارم چون چندین نفر تاکنون گفته اند که کمک می کنند اما هیچ خبری نشده است.
وی فقط یک مطالبه دارد و اینگونه بیان می کند: فقط یک ویلچر برقی نیاز دارم تا بتوانم رفت و آمد راحتی داشته باشم.
گزارش از حمید وظیفه
