سرویس اجتماعی تبریز بیدار / سیده صفورا موسویلر و الهه مهدوی
بیشتر از ۳۵ روز از وقوع زمین لرزه درآذربایجان شرقی گذشته و اینک برف این مناطق کوهستانی و سردسیری را سفید پوش کرده و سرما بر روستاها حاکم شده است.
اگر گدرتان بر این مناطق بیفتد شاهد آواربرداری هایی می شوید که سرما و برف و گل و لای مانع سرعت کار است.
در سفر جداگانه به چند روستای زلزله زده در میانه و سراب، سراغ یکی از اهالی روستای قریه دونیق سراب می رویم می گوید: خانه ام خراب شده و شوهرم مریض است؛ الان در کانکس ساکن هستیم و بخاری برقی مان خراب شده و در سرما به سر می بریم.
وی ادامه می دهد: انتظارم از مسئولین این است که یک خانه به من درست کنند و تحویل دهند.
او از وضعیت بهداشتی منطقه گلایه کرده و می گوید: حمام و دستشویی وجود ندارد و به تامین این نیاز ضروری به خانه همسایه می رویم.
خانم اشرفی اهل روستای تیرشاب سراب دیگر زلزله زده ای است که به خبرنگار تبریز بیدار می گوید: خانه ام کاملا تخریب شده است و ۵ راس دام داشتم که از شدت سرما تلف شده اند، حیوانات در چادر هستند و خودمان اسیر حیوانات هستیم و بالای سرشان نگهبانی می دهیم و صبح هم مریض می شویم، اگر به حیوانات مکانی درست شود دیگر مشکلی نداریم.
وی می افزاید: الان کانکس داده اند ولی یک بخاری برقی که نمی تواند کفاف گرمایشی کانکس را بدهد.
وی در ادامه می گوید: خورد و خوراک داریم ولی اگر نداشته باشیم هم مشکلی نیست فقط کمک کنید به حیوانات فضایی درست شود.
یکی دیگر از بانوان که اهل روستای ورنکش میانه است، در مورد مشکلات خود به خبرنگار تبریز بیدار می گوید: من نه سرویس بهداشتی و نه حمام دارم هنوز هم آوار برداری بطور کامل نکرده اند، آب را هم قطع کرده اند و در کانکس در این سرما و برف نمی توانم از ۳ بچه نگه داری کنم.
وی در ادامه می گوید: در ۴۰ روز فقط یکبار حمام رفته ام آن هم در خانه یکی از فامیل هایمان بود و بیشتر از یکبار هم نمی شود خانه دیگران حمام رفت.
این خانم زلزله زده ادامه می دهد: کل زندگی ام در زلزله تخریب شده است، با یک بخاری برقی، کانکس را گرم می کنیم ولی آن هم جوابگو نیست و باعث می شود سیم های برق اتصال بدهد، از لحاظ بهداشتی در مضیقه هستیم.
طبق آمارها ۲ هزار واحد دامی در زلزله در مناطق میانه و سراب آسیب دیده اند که همچنان نیاز اساسی به بازسازی دارند و صاحبان دام در مناطق زلزله زده نگران سرنوشت احشامشان هستند.
در مسیر بازگشت سری به روستای دستجرد میانه می زنیم، کانکس هایی از دور خودنمایی می کنند.
سراغ ساکنان این اتاقک های آهنی می رویم هر چند غم از دست دادن خانه و کاشانه خود در زلزله را دارند اما اندکی به آرامش رسیده اند کانکس ها به نوعی سرپناهشان شده است.
یکی از اهالی می گوید: کانکس ها را آورده اند اما نبود سرویس بهداشتی و محلی برای استحمام موضوعی است که ّبهداشت را در میان کانکس نشین ها به مخاطره انداخته و سرمای هوا هم نگرانی از این موضوع را تشدید کرده است.
یکی دیگر از اهالی می گوید: اینجا ۳۰ درصد آواربرداری ها انجام شده از مسئولان تقاضا داریم به داد ما بشتابند.
سرهنگ نجفی فرمانده قرارگاه آبادانی سپاه عاشورا در محل آواربرداری ها بود، از او در مورد پیشرفت کار می پرسیم و می گوید: تا این لحظه ۶۰۰ واحدساختمانی را در میانه آوار برداری کرده ایم و اکنون ۶۰ دستگاه ماشین سنگین هم در مناطق برای آوار برداری ها درحال کار است و در روستای ورنکش هم به طور کامل آواربرداری ها تمام شده و تحویل داده ایم.
از باباپور مدیر کل بنیاد مسکن استان از آخرین آمار اسکان موقت سوال می کنیم و می گوید: ۲ هزار و ۷۰۰ نفر از صاحبان ۳ هزار واحد تخریبی درخواست وجه نقد ۱۰ میلیون تومانی برای اسکان موقت کرده بودند و ۳۰۰ نفر هم تقاضای ساخت اتاقک و کانکس که همه اقدامات انجام شده و ۳ میلیون تومان تحویل درخواست کننده ها شده و به محض تحویل چادرها مابقی پول به حساب متقاضیان واریز می شود.
همه اینها وضعیت مردم زلزله زده استان بود که در سفری یک روزه با آنها همراه بودیم و بیم و امیدی که در مناطق حاکم است و مسئولان از طرفی خبر از انجام کار می دهند و مردم برخی ها نگران و برخی ها امید به همت دولتمردان چشم دوخته اند.
