یادداشت تبریز بیدار ، / لیلا محمدی
دلالانی که یک روز منفعت خود را در دریافت ۴۲۰۰ تومانی و عدم واردات می دیدند، امروز مواد اولیه مربوط به تولیدکننده را وارد اما آن را با قیمت گزاف به دست وارد کننده می رسانند و یا آنها را در انبار های احتکار خود نگهداری می کنند تا از این طریق تعادل میان عرضه و تقاضا را به هم ریخته و با افزایش قیمت کالا بتوانند بهره برداری لازم را از این گرانی ها ببرند.
چند سالی میشود که دود ولنگاری فرهنگی از کنده وزارت فرهنگ بلند میشود. وزارت خانه ای که پسوند اسلامی به یدک میکشد و در راس امورات عمومی اش «وزارت فرهنگ و ارشاد غربی» به تصویر میکشد.
از وضعیت کنسرت های بی بند بار گونه تا کم رنگ کردن نقش حجاب و ایجاد موانع برای رفع نقص واردات محصولات فرهنگی.
وضعیت اقتصادی این روزهای شهر به قدری درهم پیچیده که انگار در این شهر همه چیز در رکود است جز اختلاس ها و پول هایی که به نام ملت بالا میکشند و به کام عقده گشایی های خودشان میریزند.
در کشور اسلامی که چادر مشکی از قدیم الایام از مروجات این کشور متمدن و فرهنگی بوده، این روزها حلقه نایاب محصولات فرهنگی شده؛ آثار ضد فرهنگ اسلامی – ایرانی هر روز و هر روز در حال تولید است.
افزایش بی رویه قیمت چادر مشکی که نشان از ایرانی و اسلامی بودن حجاب دارد، هر روز و هر روز بیشتر میشود و هجمه عظیمی علیه این فرهنگ در حال انجام است و این بی خردی است که در برابر هجمه ما هیچ کس لب از لب باز نکند و بی صدا بنشیند.
از نمایندگان مجلسی که چادر را مانع پیشرفت میدانند تا در راس امور نشینان وزارت فرهنگ و ارشاد که باید بستر ساز حمایت از حجاب باشند، نشسته اند و به نگاه تمسخر آمیز جبهه مقابل مینگرند و ژست روشنفکرانه میگیرند.
دلالانی که یک روز منفعت خود را در دریافت ارز ۴۲۰۰ تومانی و عدم واردات می دیدند، امروز مواد اولیه مربوط به تولیدکننده را وارد اما آن را با قیمت گزاف به دست وارد کننده می رسانند و یا آنها را در انبار های احتکار خود نگهداری می کنند تا از این طریق تعادل میان عرضه و تقاضا را به هم ریخته و با افزایش قیمت کالا بتوانند بهره برداری لازم را از این گرانی ها ببرند.
اینکه نسلی دارد به قهقرا میرود و برخی ها از تهاجم های جنگی میگویند، باید عارض باشیم خدمتشان که سیاست فرهنگی غرب تهاجم علنی نیست، غرب ترجیح می دهد بین دولت نشینان و بهارستانی ها رسوخ کند و افکار پلید خود را قطره قطره تزریق کنند تا مروج و مدافع فرهنگ کم کم هویت و اصالت خود را از دست دهد.
و از طرفی نسلی از هنرمندان و اهل فرهنگ را با هزینه خود ملت ها پرورش دهد که مروج و مدافع فرهنگ غرب در درون ملت خود باشند و بی هیچ هزینه مادی و معنوی فرهنگ اصیل خود را نقد و تخریب و از میدان به در کنند و افکار عمومی و بخصوص اذهان جوانان را آماده پذیرش فرهنگ غرب کنند تا خواه یا ناخواه اسیر غرب گردند.
همیشه اعمال سیاست های فرهنگی با ژست روشنفکری منجر به ولنگاری های فرهنگی شده است که تا سالها باید تاوان آثار تخریبی آن را داد.
اعمال و اجرای سیاست های لیبرال مسلک حتی در مورد پوشش ها و طراحی مد لباس به گونه ای خود را در روند ظاهری جامعه نشان داده که میشود به عنوان تهدید تلقی کرد.
فروش چادر های وارداتی با نرخ ارز های انچنانی، بدون نظارت کافی و وافی که حریم قومیت های ایرانی را می درد که خود جای بسی تاسف و تامل است و این مسعله دستمایه ای می شود برای جریان رسانه ای معاند که در راستای تخریب وجهه مذهبی و اسلامی میهن تلاش می کند.
