به گزارش تبریز بیدار ،حجت الاسلام ربانی رییس مرکز خدمات حوزههای علمیه سراسر کشور در مراسم وحدت حوزه و دانشگاه در بناب با تاکید بر اینکه وحدت توصیهای است که برای تمام شریعتها توصیه شده و باید وحدت را رعایت کنند و تنها راه حل مشکلات و مقابله با توطئههای دشمنان وحدت و همکاری در بین تمام اقشار جامعه است، گفت: اگر همه بخواهیم و برای حل مشکلات اساسی کشور دست بر دست هم دهیم قطعا نتایج بسیار مثبتی حاصل میشود و از مشکلات عبور خواهیم کرد.
وی وحدت دانشگاه و حوزه را موجب پیشرفت کشور دانست و افزود: در طول ۴۰ سال انقلاب همین وحدت و همکاری دانشگاهیان و حوزویان موجب شد دستاوردهای بسیار خوبی برای کشور در عرصههای مختلف حاصل شود.
وی اضافه کرد: امروز با توجه به افزایش فشارهای دشمنان خارجی و داخلی به انقلاب و نظام این وحودت و یکپارچگی میبایست مستحکمتر از هر زمانی شود و دانشجویان و طلاب با نشستهای صمیمی و همکاری یکدیگر به فکر حل مشکلات کشور باشند.
حجت الاسلام ربانی با تشریح علت و چگونگی وحدت ۲ نهاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: طراح اصلی «وحدت حوزه ودانشگاه» حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران بودند که پس از مشاهده تلاش مستکبران برای حذف دین از دانشگاه و آگاهی نسبت به اینکه امنیت از مسائل اصلی انقلاب و کشور است این طرح را ارائه کردند.
وی با اشاره به رسالت حوزههای علمیه افزود: از وظایف اصلی حوزه کسب علوم مربوط به فهم و تبلیغ دین، تحقیق در مسائل دینی و فراگرفتن احکام الهی در همه شئون زندگی، از بین بردن ناسرهها و ناخالصیها از احکام دین همچنین رساندن احکام دین در هرجامعه با هر مخاطبی به رساترین شکل ممکن است.
وی با بیان اینکه دانشگاهها نیز وظیفه بهتر کردن زندگی مردم به وسیله علوم مختلف را بر عهده دارند، خاطرنشان کرد: وظیفه طلاب نمایش نمونه کامل عالم دین به دانشگاهیان است. شهید بهشتی، شهید مفتح و شهید مطهری نمونه بارزی از طلابی هستند که این وظیفه را به خوبی انجام دادهاند.
رئیس مرکز خدمات حوزههای علمیه سراسر کشور آبادانی دین و دنیای جامعه را نتیجه وحدت حوزه و دانشگاه دانست و گفت: تصحیح جهتگیری زندگی جامعه و پاک شدن فکر و روح جامعه از زشتیها و نادرستیها از دیگر نتایج این وحدت است، به عبارت دیگر تکمیل زندگی مردم میتواند مصداقی از وحدت در هدف باشد.
حجت الاسلام ربانی در پایان عنوان کرد: منظور از وحدت حوزه و دانشگاه تبدیل حوزه به دانشگاه و یا تبدیل دانشگاه به حوزه نیست و این برداشت غلطی است که به دنبال تخصصهای دانشگاهی در حوزه و بالعکس باشیم و یا اجرای برنامههای حوزه در دانشگاه و یا بالعکس را دنبال کنیم؛ چراکه هریک از این مراکز علمی از روشها و مقاصد خود برخوردار هستند.
