سرویس اجتماع تبریز بیدار / جلیل یاری
این روزها کلانشهر تبریز آلودگی شدید هوا را تجربه میکند. ذرات معلق در هوا کام همه را تلخ کرده است. دستگاههای سنجش و پایش آلودگی هوا میزان غلظت این ذرات را نشان میدهند و این اعداد و ارقام به مثابه هشداری برای مردم و مسئولین عمل میکند.
اما ساکنان مناطق غرب تبریز علاوه بر این آلودگیهای عمومی همه روزه ذرات ریز شیمیایی دیگری را هم نوش جان میکنند. ذراتی که توسط شرکت های بزرگ صنعتی و شیمیایی تولید میشود و هوای کلانشهر تبریز را به شدت آلوده میکند. به عبارت دیگر ساکنان غرب تبریز در معرض آلودگی مضاعف هستند.
شرکتهای بزرگی که در داخل محدوده شهر تبریز واقع شدهاند خطر بزرگی برای سلامتی شهروندان هستند. اما خطر بزرگتر آن است که هیچ نوع سنسور و دستگاه سنجشی برای اندازهگیری این ذرات شیمیایی در مناطق مختلف شهر تبریز (بالاخص در مناطق همجوار با این شرکت ها) تعبیه نشده است و این مواد خطرناک با چراغ خاموش و بدون هیچ نوع علامتی وارد ریههای شهروندان میشوند.
متأسفانه پیامدهای این بیتوجهی زمانی خود را نشان خواهند داد که کار از کار گذشته است و خیل عظیمی از شهروندان دچار انواع بیماریهای قلبی ریوی و حساسیت های پوستی خواهند شد. آن روز کاری از دست کسی برنخواهد آمد.
