سرویس اجتماعی تبریز بیدار / بهزاد شهلاچشم
نمی شود این اتفاقات را در کلماتی مثل جهالت و سوء مدیریت خلاصه کرد و یا اینکه مختصِ روزهای اخیر دانست.
اینها نمودی از مدرنیسم است و نشان دهنده عده ای از مردم است که در گیر و دارِ رسیدن به دنیای مُدرن سردرگم شده اند.
آیزنمن توضیح می دهد که: «مدرنیسم، شرط از خودبیگانه شدن بود. زیرا مسائل مربوط به حقیقت، ارزش، اصالت، فلسفه و الهیات به زیر سوال می روند و ازخودبیگانگی اتفاق می افتد و موجب از بین رفتن تعلق خاطر می شود.»
این روزها، کلیدی ترین مسئله، از بین رفتن تعلق خاطر است و تمام اینها، حاصلِ جنگ برای کسبِ “ترین هاست” حتی به قیمت نابودی هویت!
ماه ها و سال ها برای ساختن شهر مدرن از هیچ طرح و برنامه ای دریغ نشده و هر چه خواستند، بر سر این شهر آوردند و فقط دنبال کسبِ اولین ها و “ترین ها” بودند…
مدرنیسم، نمایشِ جدایی هاست!
جدایی از هویت، اصالت، جامعه، تعلق خاطر و… .
و این؛ عاقبتِ بلایی است که توسعه طلب ها با شعارِ تبریزِ مدرن بر سر این شهر آوردند…
تعلق خاطر که نباشد، مشارکت و همکاری هم در کار نیست! و هیچ کس به عواطف و احساسات هم نوع خود ارزشی قائل نیست…
مدرنیسم، برای این شهر؛ با این عظمت و هویت تاریخی و فرهنگی هیچ سودی نداشته و ندارد و نخواهد داشت.
