به گزارش تبریز بیدار ، جمعه سیاه؛ همان جمعه ای که برای هواداران تراکتور و پیرمرد سبیلو تونی اولیویرا هزار سال گذشت؛ برای هوادارانی که چهار دهه رویای ایستادن بر بام ایران داشتند و برای مردی که می خواست در تبریز جاودانه بشود.
از آن شب که در استادیوم یادگار امام(ره) «خون جای باران چکید» پنج سال میگذرد. سرخهای آذربایجان تغییر مالکیت دادهاند و اولیویرا نیز محل زندگی اش را عوض کرده. اما نه تراکتور از او جداشدنی است و نه آتا تونی از این تیم. پس، حتی اگر بیش از این ۱۴۶۱ روز هم بگذرد میشود رفت سراغ سرمربی پرتغالی و با او درباره مسابقه با نفت، دوره حضورش در تراکتور و دیگر مسائل گپ زد. پنج سال بعد از آن شب تلخ با پرسشهایی که شاید کسی پاسخ دقیقی برایش ندارد.
تونی الیویرا از آن روز چنین می گوید: یک تلخی همیشگی. از آن بازی برایم ناراحتی بسیار زیاد مانده و البته حمایت فوق العاده طرفداران. آن روز من یک خوشحالی ذهنی داشتم چون هواداران تراکتور و مردم تبریز به رویای خود نزدیک شده بودند اما در نهایت نشد که قهرمان شویم.
وی در مورد جو آن روز استادیوم می گوید: ورزشگاه از ساعتها قبل پر شد، فکر کنم شش ساعت قبل از بازی. یک فضای خیلی عجیب و غریب و توصیف نشدنی بر ورزشگاه حاکم بود. هواداران تراکتور قبل از بازی جو جادویی را در ورزشگاه به وجود آوردند و در طول مسابقه و حتی بعد از سوت پایان هم حمایت خود را ادامه دادند.
مرد محبوب پرتغالی در خصوص بازی آن روز مقابل نفت تهران می گوید: اول باید بگویم که بازی فوتبال ورزشی کنترل نشدنی و غیرقابل پیشبینی است اما برای ما انگار اینطور نبود. ما ۱۲ بازی را بردیم و از میانه جدول به صدر رسیدیم. تیم از نظر استراتژی و قدرت ذهنی آماده انجام هر کاری بود و در آن بازی هم موفق شدیم نتیجه را برگردانیم. ما عملکرد خوبی داشتیم و همانطور که گفتید با سه گل از حریف پیش افتادیم. من و شاگردانم آن چیزی که تحت کنترل و ارادهمان بود را در دست داشتیم اما اتفاقاتی که رخ داد از دست ما خارج بود؛ فکر کنم میدانید منظورم چیست.
تونی در پاسخ به این سوال که چه کسی را عامل از دست رفتن قهرمانی میدانید، چنین پاسخ می دهد: شما درباره بازی نفت سوال پرسیدید اما اجازه بدهید من برگردم به چند هفته قبل یعنی بازی با سپاهان. آن روز علیرضا فغانی اشتباهات زیادی داشت و باعث شد تا ما شکست بخوریم، همان مسابقه بود که استارت از دست رفتن قهرمانی زده شد. فغانی سپاهان را زنده کرد نه شماره ۷ این تیم! ما یک سال زحمت کشیدیم اما اشتباهات او کار ما را به هدر داد. من فغانی را نبخشیدم و فراموش هم نمیکنم اما باور ندارم اشتباهات فغانی عمدی بوده باشند.
وی با تاکید بر اینکه در آن مسابقه اشتباه فنی نداشته ایم، ادامه می دهد: سوت بازی که زده شد فکر میکردم قهرمان شدهایم و خوشحالی را آغاز کردم اما بعد از این داستان های چند دقیقه ای کوتاه، به خودم آمدم و متوجه شدم رویایی که من، بازیکنانم و هواداران به دنبال آن بودیم به یک کابوس تبدیل شده؛ خیلی تلخ بود.
تونی در خصوص اتفاقات بعد از بازی می گوید: در رختکن مدیرعامل را دیدم، او از من و بازیکنان تشکر کرد و به من گفت که کارت را با موفقیت انجام دادهای و تبریک هم گفت. هیچ چیز دیگری نبود. من کارم را بر اساس جدیت و صداقت و درستی با مردم پیش میبرم و به آن اعتقاد دارم و آن فصل هم تلاش زیادی کردیم اما دیدیم که نتیجه رقم نخورد.
وی پیرامون ناراحتی عمیق هواداران تراکتور از «جمعه سیاه» بیان می کند:من همواره رویای خودم را دنبال میکنم تا زمانی که این رویا تعبیر شود. به هواداران تراکتور که بخشی از قلب من را تصاحب کرده اند نیز میگویم که بدون توجه به اتفاقات، رویای خود را دنبال کنند؛ حتما روزی به آن میرسند.
مرد محبوب سرخ های تبریزی در مورد علت عدم بازگشت خود به تراکتور بعد از لیگ چهاردهم می گوید: در یک دوره به شکل واضح یک سری علایق و خواسته هایی برای بازگشت من وجود داشت اما آن ها (مدیران تراکتور) نتوانستند شرایط را برای بازگشت من مهیا کنند.
وی که هنوز هم بازی های تراکتور را دنبال میکند، ابراز می کند: تراکتور برای من یک انگیزه و شور و اشتیاق به حساب میآمد و به همین خاطر کاملا و به شکل مرتب این تیم را دنبال می کنم و پیگیر بازی هایش هستم. همانطور که قبلاً گفتم این رویایی که دارند، یک روز به حقیقت منجر میشود.
