سرویس فرهنگی تبریزبیدار
سخنان امام حسین(ع) سرچشمه اصلی و زلال ترین منبع برای معارف عاشورایی است که شرایط آن روزگار را با دقت ترسیم و اهداف قیام و نهضتش را تبیین می کند. سخنان امام حسین(ع) از چنان شفافیتی برخوردار است که نیاز به تفسیر و تحلیل ندارد و تمامی ابهامات و شبهات را برطرف می سازد و به بهترین شکل وضعیت جبهه حق و جبهه باطل را روشن می سازد و منطق قوی و مستحکم اهل حق را به نمایش می گذارد.
گرچه بیشتر سخنانی که از امام حسین(ع) نقل شده است مرتبط با نهضت عاشورا است، ولی سخنان دیگری نیز قبل از آغاز نهضت وجود دارد که در معرفی شخصیت آن حضرت و اهداف بزرگی که داشته اند بسیار قابل استفاده است. مواضع و برخوردهایی که آن حضرت در ۱۰ سال امامت خویش با معاویه داشته اند؛ همچنین سخنانی که در دوران امامت امام حسن مجتبی علیه السلام از ایشان نقل شده است، نقطه نظرات سیاسی و تربیتی ایشان را به روشنی تبیین می نماید. البته اندک سخنانی نیز در دوران امیرالمومنین علیه السلام و برخی خاطرات از ایام رسول خدا صلی الله علیه و آله از آن بزرگوار نقل شده است که تا حدودی می تواند زمانه و زندگی آن حضرت را توضیح دهد.
تبریز بیدار معرفی اجمالی از این کتاب دارد که خواندنی است.
کتاب حسین(ع) از زبان حسین(ع) نوشته محمد محمدیان است که از ولادت تا شهادت سالار شهیدان امام حسین علیه السلام از زبان خود حضرت به نگارش در آمده است.
این کتاب در ۸ فصل با عناوین دوران رسول خدا صلی الله علیه و آله، دوران امیر المومنین علیه السلام، دوران امام حسن علیه السلام، دوران امامت، آغاز مبارزه آشکار با حاکمیت اموی، از مکه تا کربلا و تو چه می دانی چیست کربلا و پس از شهادت امام حسین علیه السلام تدوین شده است که در فصل هشتم کتاب چون از زمان اسارت کاروان تا بازگشت به کربلا و سپس مدینه را شامل می شود از زبان خواهر ایشان حضرت زینب(ع) نقل شده است.
کتابی که به خواننده کمک میکند تا امام حسین و حرکت ایشان به سمت کربلا و در مقابل دشمن قرار گرفتن ایشان را شناخته و از هدف این واقعهی عظیم تاریخی مطلع گردد.
قلم روان و جذاب نویسنده و همچنین ارجاعات همه مطالب به کتب معتبر و منابع تاریخی طیف وسیعی از مخاطبین را به خود جلب میکند.
در قسمتی از این کتاب آمده است: «فرزند شیرخوار خود را در بغل گرفتم و همین که خواستم او را ببوسم تیر حرمله بر گلوی آن طفل فرود آمد و او را به شهادت رساند. در حالی که مشتی از خون او را به سوی آسمان میپاشیدم گفتم آنچه این مصیبت را برایم آسان و قابل تحمل میکند این است که در برابر نگاه خداوند انجام میگیرد.»
در تدوین کتاب از مطالب مستند که از اصول اولیه و بلکه شرط لازم است استفاده شده است.
نگاه اصلی در این کتاب نگاه اثباتی بوده است بدین معنی که تلاش شده است تا نقل های معتبر و مستند از سخنان امام حسین علیه السلام که در میان آثار روایی و تاریخی ما وجود دارد ارائه گردد.
اتفاق خاصی که در این کتاب مشاهده می شود این است که مطالب کتاب از ابتدا تا انتها به صورت اول شخص تنظیم شده و روایت مستقیم از زبان امام حسین علیه السلام می باشد. در این شیوه نگارش نظم و انسجام خوبی در بین مطالب ایجاد شده است که تمرکز خواننده را در هنگام مطالعه حفظ می کند و مطالعه کتاب را روان و آسان می کند.
در قسمت دیگری از این کتاب می خوانیم: «من حسین فرزند علی بن ابی طالب، مادرم فاطمه، دختر رسول خدا(ص) در روز سوم شعبان سال چهارم هجرت در مدینه متولد شدم. مادرم(س) گفت: وقتی تو را به دنیا آوردم، رسول خدا(ص) به ملاقاتم آمد. من تو را در دست های آن حضرت قرار دادم در حالی که با پارچه ای زرد رنگ پوشانده بودمت. رسول خدا صلی الله علیه و آله پارچه زرد رنگ را بر گرفت و تو را با پارچه ای سفید رنگ پوشانید. در گوش راستت اذان و در گوش چپت اقامه را زمزمه کرد و به من فرمود: فاطمه! فرزندت را دربرگیر او در آینده پدر امامان است و نُه نفر از فرزندان او امامان و ابرار و نیکانند و نهمین آنان مهدی است.»
