به گزارش سرویس فرهنگی تبریز بیدار ،کتاب «چگونه یک نماز خوب بخوانیم»، دهمین اثر مکتوب حجتالاسلام پناهیان که برگرفته از یکی از پرطرفدارترین مباحث او است.
این کتاب ۲۲۰ صفحهای از زاویهای جدید و کاملاً کاربردی و روانشناسانه به سوال بسیار مهم «چگونه یک “نماز خوب” بخوانیم؟» پرداخته است و مهمترین آثار و فواید روحی و روانی نماز را که اغلب به آن توجه نمیشود را به زبان ساده و تحلیلی توضیح داده است.
در این کتاب به سوالهای زیر پاسخ داده شده است:
پاسخ به سوالات جوانان:
چرا نماز خوب خواندن را برای خودمان اینقدر مشکل کردهایم؟
چرا نماز در ما زیاد تأثیر نمیگذارد؟
چگونه از نماز لذت ببریم؟
وقتی حال نماز خواندن نداریم، چگونه خودمان را قانع کنیم که نماز بخوانیم؟
تصورات اشتباه ما در مورد نماز خوب، چقدر به نماز ما ضربه میزند؟
اصلیترین و مهمترین ویژگی نماز خوب چیست؟
اشکال مهم نمازهای ما چیست؟
وقتی حال نماز خواندن نداریم، چگونه خودمان را قانع کنیم که نماز بخوانیم؟
رسیدن به نماز عاشقانه چه مراحلی دارد؟
پاسخ به سوالات والدین و مربیان:
دلیل کاهل نمازی برخی بچهها چیست؟
راه معرفی درست نماز به فرزندان چیست؟
مهمترین راه ترویج نماز چیست؟
نمازاول وقت چگونه باعث افزایش خلاقیت میشود؟
چرا گناه تمام بینمازها گردن نمازخوانهاست؟
راه نمازخوان شدن بی نمازها چیست؟
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
نماز خوب خواندن، رسیدگی به واجبات نماز است. نماز خوب خواندن یعنی اینکه واجبات نماز را بپذیرم، و به آن گردن بنهم. واجبات نماز طوری قرار داده شدهاند که معمولاً برای انسان خستهکننده هستند. قسمتهای واجب نماز به گونهای است که بعد از چند روز، نماز برای آدم تکراری میشود. کافی است همین را بپذیریم. و این پذیرش را در چهرۀ و رفتار خودمان نشان دهیم.
به خدا نگوییم «خدایا، نماز برای ما تکراری و ملالآور شدهاست.» به خدا نگوییم که «عبادت دیگری را به ما پیشنهاد بده تا برایمان جذابتر باشد و ما با لذت عبادت کنیم!» به این فکر کنیم که چرا خدا نماز را تا این اندازه تکراری، با یک روال ثابت، به سوی یک قبله ثابت، و با یکسری اذکار ثابت برای ما قرار داده است؟
درِ خانۀ خدا بایستیم و بگوییم: خدایا! میخواهی نماز برای ما تازگی نداشته باشد؟ پس میخواهی برای ما چه خاصیتی داشته باشد؟ همان را به ما بده! نماز یک عمل جدید نیست که از بابت جدید بودنش برای ما لذتبخش باشد، عملیات نماز از بس که تکراری است، لذتش از بین میرود.
نسخۀ صوتی این مباحث که در حرم امام رضا(ع) توسط حجت الاسلام پناهیان ایراد شده بود،حدود ده سال قبل منتشر شد و به دلیل نگاه تازه و متفاوت و درعین حال علمی، کاربردی و چالشبرانگیزش به «نماز خوب» که با بیانی ساده و روان و آمیخته با مثال ارائه شده، با استقبال فراوان و گستردۀ اقشار مختلف به ویژه دانشآموزان، دانشجویان، مراکز فرهنگی و همچنین معلمان، مربیان و فعالین فرهنگی قرار گرفت و سرانجام پیگیریها برای چاپ این مباحث به صورت مکتوب به سرانجام رسید.
در بخش دیگری از این کتاب می خوانیم:
از هر عارف و عالمی درمورد راه رسیدن به مراتب معنوی سوال میکنی، به «نماز» تاکید میکند. اگر واقعا نماز اینقدر مهم و تاثیرگزار است، چرا روی ما تاثیر نمیگذارد؟! ما این همه نماز که خواندهایم، چرا هنوز عارف نشدهایم؟ اگر نماز، معراج مومن است و لذت دارد، چرا ما هیچوقت از نماز خواندن لذت میبریم؟! تازه نماز برای ما یک کار تکراری و ملال آور هم شده است! اِشکال نماز ما کجاست؟! چه کار کنیم تا نماز ما را رشد بدهد و بر روی ما تاثیر بگذارد؟
در اینجا روی سخن ما با نمازخوان هاست؛آنها اگر خوب نماز بخوانند،بی نماز ها عاشق نماز خواهند شد.ما گناه تمام بی نماز ها را به گردن نمازخوان ها می اندازیم چرا که اگر نمازخوان ها قشنگ نماز بخوانند،اگر نمازخوان هها از نمازشان لذت کافی و بهره ی وافی ببرند،طبیعتا اکثر بی نمازها هم به سمت نماز گرایش پیدا خواهند کرد.راه تبلیغ دین همین است.(به فرموده ی امام صادق که مردم را با غیر زبانتان دعوت کنید)
تصور رایج از نماز خوب این است که نماز خوب، همان نماز عاشقانهای است که وصفش را در مورد اولیاء خدا شنیدهایم. خیلیها تصور میکنند نماز خوب یعنی نمازی که از اول تا آخر آن اشک بریزی، از اول تا آخر در نماز از خوف خدا بترسی و بلرزی… در صورتیکه منظور از نماز خوب این نیست و معیار نماز خوب هم چنین چیزهایی نیست.
قصد ما نصیحت کردن نیست، بلکه یکی دو رمز و راز دربارۀ نماز وجود دارد که کمتر گفته شده است و ما میخواهیم در مورد آن رموز به گفتگو بنشینیم و ببینیم چقدر راحت میتوان با نماز به مراتب بلند معنوی رسید، ولی متأسفانه ما خودمان را از بهرهبرداری از چنین عبادت پراثری محروم کردهایم…
