حجت الاسلام خلیلی رئیس اداره اوقاف و امور خیریه ناحیه ۲ تبریز در گفتگو با تبریز بیدار ، در واکنش به خبر این سایت خبری در خصوص تبدیل شدن محل احداث مسجد بقیه الله کوی فردوس به زباله دانی اظهار داشت: محل مورد نظر حصار و نرده کشی شده بود ولی نگهبان وجود نداشت.
وی افزود: در گذشته در بدو احداث کوی فردوس، تمام ملک های آن کوی به تملیک یک شرکت در آمد و همچنین تمامی ساختمان ها توسط آن شرکت واگذاری می شد، زمان ایجاد کوی فردوس توسط آن شرکت، ۳ مکان به عنوان مکان عمومی یعنی مسجد، مدرسه و درمانگاه تعیین شده بود. آن شرکت مدرسه را تحویل آموزش پرورش داد ولی متاسفانه مسجد را به صورت رسمی و سندی به اداره اوقاف تحویل نداده است ولی در صورتجلسه تفکیکی اداره ثبت، این مکان به عنوان مسجد ثبت شده است.
حجت الاسلام خلیلی گفت: بر حسب وظیفه قانونی شرکت، مسجد باید به موقع بنا شده و تحویل اوقاف و اهالی می شد. اوقاف فقط تولیت مساجد را برعهده دارد و بودجه ای از طرف دولت برای ساخت و ساز مساجد ندارد، به مسایل ساخت و ساز مساجد ورود پیدا نمی کند. اداره اوقاف نمی تواند از درآمد موقوفات برای ساخت مساجد استفاده کند، چون آن درآمدها باید در جایی که آن واقف نیت کرده است، خرج شود.
وی با بیان اینکه شرکت به وظیفه خود در احداث مسجد و تحویل آن عمل نکرده، افزود: آن شرکت نامه نگاری هایی با اداره اوقاف کرده که اظهار داشته آن مکان با عنوان جای مسجد به اداره اوقاف تحویل داده شده است. اداره اوقاف نیز توسط شهرداری دور آن مکان حصار کشیده و هیئت امنا تشکیل داده است.این قضایا مربوط به دهه هشتاد می باشد.
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه ناحیه ۲ تبریز ادامه داد: بعد از این مسایل، کلنگ زنی برای احداث مسجد اتفاق افتاده و حتی کانکسی برای تعلیم قرآن در آن مکان گذاشته شده و کلاس های قرآنی برگزار می شد ولی هیچ یک از این کارها منجر به احداث مسجد نشده است.
وی خاطر نشان کرد: این پرونده تا سال ۹۱ مسکوت مانده بود. سال ۹۲ فردی می خواست آن مکان را خاک برداری کند و ما به این قضیه ورود پیدا کرده و متوجه شدیم او این مکان را از شرکت خریداری کرده است! شرکت بدون اطلاع رسانی به اداره اوقاف، محل احداث مسجد را به فروش رسانده بود و آن شخص هزینه کردن در شهرداری، می خواست حکم مسجد بودن این مکان را نادیده بگیرد، و بدون اطلاع رسانی به اوقاف، مجوز ساخت و ساز به آن شخص داده بودند.
حجت الاسلام خلیلی گفت: اداره ثبت بدون توجه به صورتجلسه تفکیکی برای قطعه زمین مذکور، سند مالکیت شش دانگ صادر کرده بود که با پیگیری های صورت گرفته جلوی ساخت و ساز را گرفتیم و کار به شکایت کشید.
وی با بیان اینکه پروسه شکایت، چندین سال طول کشید، افزود: حتی در این شکایت بنده به همراه وکیل اداره اوقاف، مورد تهدید قرار گرفتیم چون مالک جعلی آن مکان دارای قدرت بوده و با خرج کردن پول بسیار و به کار گرفتن وکلای قدرتمند سعی بر حل مساله داشت.
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه ناحیه ۲ تبریز ادامه داد: نهایتا در دادگاه بر اساس مدارک موجود حکم به نفع اوقاف صارد شد. البته در دادگاه بدوی به دلیل اینکه اصل وقف نامه توسط آن شرکت به دادگاه ارائه نشده بود، دادخواست ما رد شد ولی در دومین شکایت، دادگاه بر علیه این فرد رأی صادر کرد که او مجبور شد آن مکان را بازگردانده و به حساب دولت جریمه نیز پرداخت کند. همچنین برای آن فرد و وکیلی که از طرف شرکت این مکان را فروخته بود، قرار حبس صادر شد.
وی در خصوص پیگیری نهایی اداره اوقاف از دادگستری در خصوص این مساله اظهار داشت: با توجه به متواری شدن مالک جعلی و مسکوت شدن پرونده، پیگیری هایی از طریق دادستان وقت ترتیب دادیم. حتی رئیس آن شرکت در دادگاه به مسجد بودن محل اقرار کرد و طوماری امضا شده و وراث سهام داران آن شرکت نیز شهادت دادند. بعد از معطل شدن پرونده که در تهران مورد بررسی قرار گرفته بود، دادگاه تجدید نظر هم عرض دیگری غیر از دادگاه قبلی تشکیل یافت.
وی افزود: در سه چهار ماه گذشته، طی جلسات با وکلا، پرونده را گردش کار کرده و موارد و مستندات را نوشته و به تهران ارسال کردیم تا سازمان به ما راه چاره را نشان دهد تا بدانیم که دوباره از کدام مسیر این مسأله را پیگیر شده و شکایت کنیم. الان در آن محل نه ما و نه آن شخص، نمی توانیم کاری اعم از اقدامات عمرانی را انجام دهیم.
رئیس اداره اوقاف ناحیه ۲ تبریز در خصوص علت تبدیل مسجد به زباله دانی نیز گفت: زمانی که آن مکان پلمپ می شد، زباله ها در آن محل وجود داشت و بعد از پلمپ نیز بعضی رهگذران زباله های خود را آنجا می اندازند و اداره باید مبلغ بسیاری برای نگهبان آنجا خرج کند که امکان پذیر نبود. این مساله به فرهنگ جامعه مربوط می شود که وقتی میبینند که محلی با آجر و نرده حصار کشیده شده نباید آنجا زباله بریزند، مخصوصا اینکه ادعای دارند منطقه ائل گلی مهد فرهنگ است و همه ثروتمندان آنجا زندگی می کنند.
