سرویس فرهنگی تبریز بیدار / مسقف سازی فاز دوم گلزار شهدای وادی رحمت سال گذشته با شانتاژ خبری گسترده توسط شهرداری تبریز افتتاح شده و از آن بعنوان به بهترین شکل ممکن از نظر سازه و معماری طراحی و افتخاری برای مدیریت شهری یاد شد.
برخی مدیران وقت شهرداری که اکنون نیز در دوره به اصطلاح تحول بر مسندهای مدیریتی در شهرداری تکیه کرده اند، در واکنش به انتقادات پیرامون یکسان سازی مزار شهدا، آن را به اداره کل بنیاد شهید حواله کرده و شهرداری را صرفا مسئول مسقف سازی می دانستند و با این شگرد، هم از اجرای پروژه یکسان سازی شانه خالی کرده و هم مسقف سازی را آبرویی برای گلزار شهدا عنوان می کردند چرا که قرار بود این سقف مانعی برابر نفوذ باران و برف و گرد و خاک بر سنگ مزارها باشد.
در روزها و هفته های اخیر با بارش های صورت گرفته، عیار این پروژه نیز مشخص شد و مسقف سازی میلیاردی نه تنها مانع بارش ها نشد بلکه با گذشت چند روز از بارش ها و آب شدن تمام معابر شهری، تازه یخ های روی سقف آب شده و به سمت مزارها جاری می شود و وضعیت نامطلوبی را به وجود آورد.
حدود دو ماه قبل بود که با موج جدید بارش ها، حکیمه غفوری، عضو شورای شهر تبریز و مادر شهید صادق عدالت اکبری در حاشیه بازدید میدانی از فاز دوم گلزار شهدای وادی رحمت گفت: اگر قرار بود این پروژه جلوی باران و برف و باد را نگیرد چرا با این اعتبار کلان اجرایی شده است؟
چند هفته قبل نیز اوج بارش های برف در تبریز منجر به بروز وضعیت اسفبار روی سنگ مزار شهدا شد و داد پدر یکی از شهدای مدفون در این قطعه را در آورد.
جعفر جوانی پدر شهید مدافع حرم حامد جوانی در حاشیه زیارت مزار فرزندش در حضور یکی از اعضای شورای شهر گفت: می گویند ۲۰ میلیارد از بیت المال برای این پروژه هزینه شده، اما چه فایده؟ اگر این سقف نبود وضعیت مزارها بهتر بود.
او افزود: موقع بارندگی برف سقف آب شده و روی سنگ ها می ریزد و فضای نامناسبی ایجاد می شود.
جوانی همچنین گفت: مسیر تردد در وسط محدوده سقف ندارد و موقع بارش برف، زائران برف را با پای خود به سمت قبور می آورند.
مسقف سازی این فاز یادآور حکایتی است که «باران باریده بود و شخصی خانه خود را خراب می کرد. پرسیدند چرا این کار را می کنی؟ گفت باران در همه جا بند آمده اما سقف خانه من تازه آب می دهد، اینجا که برای من خانه نشد حداقل خراب می کنم تا حداقل بیرون باشد!.»
انتهای پیام/
