سرویس فرهنگی تبریز بیدار / رمضان المبارک ماه نزول کلام وحی و بهار قرآن است بطوری که تلاوت یک آیه حکم ختم کل قرآن را دارد. تبریزبیدار بعد از مدتها وقفه در مصاحبه های سریالی با حافظان و قاریان قرآن، به مناسبت ماه میهمانی خدا مجددا این طرح را کلید زده و در این بخش سراغ محمدحسین نقی زاده قاری جوان و ۲۴ ساله تبریزی رفته است.
با تیتراژ «یوسف پیامبر» قاری شدم
کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دارد و به گفته خود با زمزمه تیتراژ سریال «یوسف پیامبر» بسمت تلاوت سوق پیدا کرده و سپس تشویق خانواده، حضور در محافل قرآنی مسجد محله و کمک های استاد قربانی باعث شکوفایی استعداد او شده است.
نقی زاده دارای رتبه مسابقات کشوری اسرا، مقام اولی و دومی مسابقات استانی اوقاف در رشته قرائت تحقیق و یک رتبه نخست در مسابقات کشوری در اصفهان می باشد.
مشروح گفتگوی تبریزبیدار با این قاری ممتاز تبریزی بشرح ذیل است:
تبریزبیدار: از فعالیت های قرآنی خود کمی برایمان بگویید.
نقی زاده: حدود ۸ سال قاری قرآن می باشم و کنار تلاوت مشغول به تدریس نیز هستم. موسسه مجمع قاریان تبریز برای من، به مثابه خانه دوم است که از ابتدا در آنجا رشد یافته و به ویژه در زمان حاضر، عمده فعالیتهای قرآنی بنده در این موسسه است. معلمی برای من، چه در مدارس و چه در موسسه، شغل نیست؛ عشقی است که به زندگی بنده جهت میدهد و بعضا قرآنآموزان خود را برادرانه دوست میدارم.
پژوهش علمی ثمره انس با کلام وحی
تبریز بیدار: قرآن چه تاثیری در زندگی شما داشته است؟
نقی زاده: تاثیراتی که قرآن می تواند برای یک فرد بگذارد زیاد است؛ انس بیشتر با متن و روانخوانی قرآن، اولین تاثیر این فعالیتها برای هر فعال قرآنی است؛ اما محدود بودن به این سطح از انس، ماندن در مقدمات است.
بخاطر علاقه ای و آشنایی که به مفاهیم قرآن داشتم دانشگاه علوم قرآن و حدیث را انتخاب کردم و سال هاست در این رشته در حال پژوهش و تحقیق هستم. مقالاتی هم در این زمینه دارم که به نظرم بزرگترین ثمره این انس و ارتباط این بود که من در این فضا قرار بگیرم.
عرصه تلاوت در تبریز محدود است
تبریز بیدار: بنظرتان بزرگترین مشکل جامعه قرآنی چیست؟
نقی زاده:باید به جامعه قرآنی به چشم یک جامعه پیچیده نگاه کرد که با چالشها و مسائل جدید روبرو است؛ اگر لحظاتی به نظاره تاریخ تلاوت قرآن بنشینیم، متوجه می شویم در هر کجا فضا، مخاطب و عرصه فراهم هست، پیشرفت برای قاریان رقم خورده است، مثل مصر که قاریان عصر طلائی را پرورش داده است،
از هر کسی بپرسید ۱۰ نفر قاری خوب کشوری را نام ببرید، همگی از قاریان مشهد اسم می برند و این امر به برکت حرم مطهر رضوی و جو مذهبی و مهیا بودن عرصه تلاوت برای فعالان این شهر است.
تلاوت یک امر تئوری نیست؛ بلکه مهارتی است که صرفا در عرصه رشد میکند؛ همانطور که هیچ کس با خواندن کتاب بدون رفتن به میدان، نمیتواند فوتبالیست خوبی شود! متاسفانه در تبریز بر خلاف مشهد و تهران، فضای مذهبی موجود، بیشتر در اختیار هیئات هست تا جامعه قرآنی و به سبب آن فضا و عرصه تلاوت محدود است و نتیجه مطلوب فعالان، حاصل نگشته است.
در درجه بعدی برای بررسی مشکلات باید گفت که برخی از مسئولین ذی ربط هستند که علی رغم در اختیار داشتن امکانات، منابع و اختیارات بسیار زیاد، حرکت چشمگیری از آنها شاهد نبودهایم!
پدران قرآنی که پدر خوبی برای جامعه قرآنی نیستند!
در استان مجموعه هایی را شاهد هستیم که قریب به ۳۰ سال در این زمینه فعالیت دارند و شناخته شده اند و شاید ۹۵ درصد بودجه قرآنی که از طرف نهادهای دولتی و خصوصی و خیرین و … به جامعه قرآنی تخصیص پیدا می کند به این موسسات به واسطه این شناخته شدن می رسد و این موسسات علی رغم داشتن پتانسیل های زیاد، در مسیر مناسب حرکت نکردهاند.
از بعضی موسسات میتوان به عنوان پدر قرآنی استان یاد کرد اما پدر خوبی برای این جامعه قرآنی نبودند و بجای فعالیت و تمرکز بر مشکلات این حوزه اعم از قرائت تحقیق و حفظ به مدرسه سازی و امور سیاسی و… روی آوردند و این امر باعث می شود که اهداف و مطالبات این حوزه مغفول واقع بشود و خیلی از مؤسساتی که بودجه زیادی هم ندارند و چه بسا از جیب خود برای فعالیت های قرآنی خرج می کنند، خروجیهای زیادی دارند که در جای خود، فوق العاده و قابل تقدیر است.
تبریز بیدار: چه انتظاری از مسئولان دارید؟
نقیزاده: نهایت انتظار ما از نهاد های دولتی متولی امور قرآنی این است که موسسات را تا جایی که می توانند حمایت کنند چون بعضی از این موسسات که دارای پتانسیل های بالایی هم هستند در مضیقه می باشد.
همچنین انتظار دیگر از متولیان و مسئولین این هست که محافل انس با قرآن با حضور قاریان مطرح استانی را بیشتر کنند و فقط به برگزاری محافل با حضور قاریان کشوری و بین المللی اکتفا نکنند و برای شکوفایی هرچه بیشتر استعداد های استانی و منطقه ای، زمینهسازی نمایند.
همچنین در مسابقات از داوران بین المللی و کشوری مختلف استفاده شود تا هم شرکت کنندگان آشنایی بیشتری با فضا داشته باشند و هم سطح مسابقات بالا برود.
تبریز بیدار: شما بیشتر از کدام قاریان تقلید می کنید؟
نقی زاده:من شاید حدودا از نزدیک به ۴۰ الی ۵۰ قاری تقلید کردم که اکثرا مصری بودند، اما قاری که همیشه مرا تحت تاثیر قرار می دهد استاد محمد عمران هست.
بازخورد مثبت رهبری از تلاوت در محضر ایشان / خلا اخلاق قرآنی در جامعه
تبریز بیدار: بهترین خاطره قرآنی خود را چه می دانید؟
نقیزاده:خاطرات خوب زیاد است؛ ولی بهترین خاطره قرآنی بلکه بهترین خاطره زندگی، تلاوت در محضر مقام معظم رهبری و دریافت بازخورد مثبت از ایشان است.
اولین آرزویم این است که مفاهیم و معارف قرآنی و به تبع آن اخلاق قرآنی در جامعه قرآنی جا بیفتد که متاسفانه تا اینجا به نحو احسن جا نیفتاده است.
برخی جریانات عامل دفع در جامعه قرآنی
آرزوی دومم این است که جامعه ی قرآنی استان بدور از همه ی منفعت طلبی ها و سهم خواهی و کینهها، به نقطه مطلوب خود دست یابد. این روز ها به واسطه برخی جریانات دفع جامعه قرآنی بیشتر از جذب می باشد، امیدوارم شور و اشتیاق این جامعه مانند دهه های قبل به بطن جامعه قرآنی باز گردد.
تبریز بیدار: حرف پایانی؟
نقی زاده: از خانواده، همسر و استادم حاج آقای قربانی که همه موفقیتهای حقیر، زیر سایه ی حمایتها و تحملهای این افراد بود، نهایت تشکر و قدردانی را دارم.
گفتگو از الهه مهدوی
انتهای پیام/
