سرویس فرهنگی تبریزبیدار؛

گینه یتیشدی ماه ماتم / آیا مطمئنی با حسینی؟

آیا شب عاشورا با حسین خواهم ماند، آنجا که به من اجازه می‏‌دهد که شبانه معرکه را ترک کنم بدون اینکه از کسی خجالت بکشم یا کسی با چشم عتاب‏ آلود به من بنگرد؟!

سرویس فرهنگی تبریزبیدار/ باز محرم از راه رسید و حرارت ماتم سیدالشهدا در دل ها داغ تر شد.

من و تو در کجا ایستاده‌ایم؟ با حسینیم یا در برابر او!؟

شاید فکر می‌کنیم با حسینیم و حتی خود را عزادارش می‌دانیم اما در حقیقت…

هیچ‏‌یک از ما اطمینان نداریم که آیا من هم‏‌اینک با حسین هستم یا خیر
من در مدینه با حسین هستم، من از مدینه تا مکه با حسین هستم، من در مکه با حسین هستم، من با حسین هستم در حالی که از مکه خارج شده است، اما سؤال این است: آیا با حسین خواهم ماند زمانی که نامه‏‌ی پیمان‏‌شکنی کوفیان، آغشته به خون مسلم بن عقیل می ‏آید؟!
آیا از این لحظه تا کربلا با حسین خواهم ماند؟!
آیا در محاصره‏‌ گرسنگی و تشنگی و کشته شدن با حسین خواهم ماند؟!
آیا شب عاشورا با حسین خواهم ماند، آنجا که به من اجازه می‏‌دهد که شبانه معرکه را ترک کنم بدون اینکه از کسی خجالت بکشم یا کسی با چشم عتاب‏ آلود به من بنگرد؟!
این است سؤال اساسی! من و شما ادعا می‏‌کنیم که ما در خط حسین و در راه حسین هستیم، اما باید تلاش کنیم که در این خط و مسیر باقی بمانیم؛ باید تلاش کنیم که به کربلا برسیم، باید تلاش کنیم که عاشورائی باشیم، آن‏‌هم با ثبات قدم و تسلیم در برابر خدا و عشق به امام و رهبرمان و آماده قربانی شدن در راه دین و ارزش‏ ها؛ در نتیجه در روز عاشورا چیزی جز پیروزی نخواهد بود؛ حال یا پیروزی‏ با شهادت، با سرهای بر نیزه، با خیمه‏‌های آتش‏ گرفته، با زنان به اسارت‏ رفته، یا یک پیروزی به گونه دیگر.

مهم این است که قدم‏‌های ما، روز عاشورا به اردوگاه حسین برسد و در لشکر حسین ثابت قدم باشیم، و اراده و عقل و عزم ما سست نشود…

انتهای پیام/

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *




1 دیدگاه برای این مطلب ثبت شده است
  1. بایراق

    سلام‌‌من‌به‌جهت‌‌خوشایند‌قوم‌مرکزی
    ارمنستان‌‌جعلی‌را‌تایید‌نکردم‌‌فرهنگ
    بی‌حیایی‌درجمهوری‌آذربایجان‌وهرجای
    دیگران مردود‌میدانم‌درکنار‌آن‌اسرائیل
    وامثال‌داعش‌و‌وهابیگری‌سنتی‌ومدرن
    راازیک‌قماش‌میبینم‌پان‌فارسیزم‌و
    پاکسازی‌زبانی‌وفرهنگی‌را‌آفت‌بزرگی
    میبینم‌که‌به‌‌جان‌انقلاب‌اسلامی‌افتاده
    ومیگویم‌تقسیم‌تجمیع‌بیت‌المال‌بایدبه
    نسبت‌جمعیت‌هرمنطقه‌تقسیم‌میشد
    در‌دوره‌جنگ‌تحمیلی‌درجبهه‌حضور‌داشتم
    خود‌را‌‌از‌آن‌حیث‌محک‌زدم‌….اما‌‌اینک‌
    میبینم‌اگر‌صاحب‌الزمان.ع.‌به‌تعداد
    کافی‌‌‌مانند‌هفتادو‌تن‌یاران‌امام‌حسین.ع.
    را‌داشت‌شاید‌قیام‌میکردند‌.دررکابامام
    معصوم‌.ع.‌‌دروران‌‌ظهورشمشیر‌زدن‌‌یک‌
    اخلاص‌و‌ویژگیهایی‌‌خاص‌نیاز‌دارد‌‌که‌شاید
    از‌صدر‌اسلام‌بیشتر‌است‌وسخت‌تر‌.لذا
    حداقل‌‌انشاالله‌محب‌هستم