سرویس اجتماعی تبریزبیدار/ وارد کلاس می شوم. از جمعیت ۲۴ نفره کلاس ۱۰ نفر بیشتر حاضر نیست.
علت را هر معلمی جویا می شود. دانش آموزان با جملات مختلف یک پیام واحد را انتقال می دهند. خبری از اعتصاب و اعتراض نیست بلکه آنفلوانزا دامن گیر مدارس ما شده!
البته شرایط حاضرین هم تعریفی ندارد، همگی به نوعی دارای علائم آنفلوانزا هستند. یا تازه سرفه هایشان شروع می شود، یا در علائم پسا دوران اوج هستند.
به دنبال خبری راجع به تصمیم گیری آموزش و پرورش نسبت به این سویه آنفلوانزا هستم. در کانال رسمی اخبار آموزش و پرورش استان خبری مبنی بر تعطیلی شهر تبریز نیست.
حتی کمتر شدن ظرفیت یا فاصله اجتماعی در دستور کار قرار نگرفته، انگار خبری از آنفلوانزا در شهر نیست و همگی یک توهم است! اما مدارس شهرستان ها غالبا از چند روز پیش اغلب تعطیل شده است.
در عجبم که ساز و کار سیستم تعطیلی چگونه است؟ تراکم دانش آموزش مرکز استان کمتر از سایر شهرستان های اطراف است یا ریه های دانش آموزان تبریزی توانمند تر است؟ شاید هم دانش آموزان شهرستان ها حساس ترند!
در هر صورت فعلا خون شهرستانی ها رنگین تر از دانش آموزان مراکز استان ها شده و هیچ توضیحی در ارتباط با چرایی تعطیلی نشدن ها نیست.
گزارش کوتاه از محمدامین کریم زاده
انتهای پیام/
