سرویس فرهنگی تبریزبیدار/ چه عیدی عزا شد و تسلیت واژهای است حقیر. فاصله تبریک و تسلیت چه کوتاه است، گاهی چه ناگوار و تلخ بود شنیدن هجرت ضیوف الرحمن به آسمان ها با لباس احرام و تشنه لب در حال نیایش؛ انگار بار دیگر آبِ «فرات» در کربلا، بر لبانِ حقیقت، بسته بود.
روزی که سرزمین منا کربلا شد و حجاج در راه اقامه شعائر الهی، به سوی معبود شتافتند و چه زیبا می توان برای آنها تعبیر «شهدای شعائر الهی» به کار برد.
فاجعه جانکاه منا در حج سال ۹۴ به راستی عید مسلمین را به عزا تبدیل کرد و ۸۰۰۰ مسلمان از سراسر دنیا و ۴۸۶ حاجی از ایران به شهادت رسیدند و هنوز ابعاد گسترده این موضوع مشخص نشده است.
به مناسبت سالگرد شهدای منا یادی از شهدای تبریز در آن حج غمبار کرده ایم که بازگفتن و باز شنیدن آن خالی از لطف نیست؛ باشد که پاسخی برای سوال های بی جواب در باب این فاجعه داده شود.
رزمنده مداح و سفیر شهیدان
شهید حاج محمدرضا جلالی از مداح جوان و رزمنده جبهه مقاومت یکی از لاله های سپید منا بود که بدنبال وقوع فاجعه و پس از چند روز بی خبری، پیکر بی جان او شناسایی و به تبریز آمد و بر دوش مردم تشییع شد و تا قیامت مُحرم حرم امن الهی ماند.
شهید جلالی که آن سال به عنوان همراه برای یکی از جانبازان به حج مشرف شده بود،در صحنه های دفاع از انقلاب همواره پای کار بود. او در سال ۸۰ از رشته حقوق قبول شد و بعد از اخذ لیسانس در سال ۸۴ وارد سپاه شد و ردای سبز پاسداری به تن کرد و بعد ها نیز موفق به اخذ کارشناسی ارشد حقوق شده و همزمان با فعالیت در سپاه، به تدریس در دانشگاه نیز روی آورد.
اغلب مردم حاج رضا را بعنوان مداح و قاری قرآن می شناسند و علاوه بر کسب چند مقام قرآنی در مسابقات نیروهای مسلح، مداحی اکثر مراسمات شهدا بویژه شهدای مدافع حرم را عهدده دار بود و به همین جهت لقب سفیر شهیدان به خود گرفته بود. وی در اشاعه مکتب شهادت لحظه ای آرام و قرار نداشت.
در سال ۸۵ ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو فرزند به نام های فاطمه و مصطفی است.
در فتنه آمریکایی اسرائیلی ۸۸ نیز همچون سال ۷۸ به وسط معرکه آمد و تا پای جان بر عهد خود با انقلاب ایستاد و از حریم انقلاب دفاع کرد. با شروع بحران سوریه، امتحانی دیگر برای این رزمنده خستگی ناپذیر پیش آمد که بازهم بخوبی از پس امتحان برآمد و با آگاهی کامل و داوطلبانه به دفاع از حریم اسلام و انقلاب در سرزمین شام پرداخت و شهادت را در آنجا جستجو می کرد که گویا تقدیر این بود که در سرزمین منا و در کنار هزاران حاجی مظلوم شهد شهادت بنوشد.
بدلیل چهره محجوب و رابطه قوی که با جانبازان داشت در سال ۹۴ به پیشنهاد یکی از جانبازان بعنوان همراه ایشان؛ راهی سرزمین وحی شد و در آنجا نیز لحظه ای آرام و قرار نداشت و با نوای ملکوتی خود مدح اهل بیت می کرد و به اذعان همسفرانش، تاکنون هیچ مداحی این چنین در سرزمین وحی دلها را جلا نداده بود.
سرانجام بر اثر بی تدبیری رژیم سعودی در تاریخ دوم مهرماه ۹۴ در کنار ضیوف الرحمان مظلومانه به شهادت رسید و تا یوم الدین ردای احرام به تن کرد تا در روز محشر لبیک گویان پیش رسول خدا حاضر شود.
حاجی مهجور از وطن؛ هیاتی و سرپرست ایتام
محمدحسین خجسته دیگر حاجی تبریزی است که در عید قربان در صحرای منا به سوی الله مهاجرت کرد.
دوستان و آشنایان، او را فردی مومن، متعهد و مسجدی و حسینی می شناختند، در هیات عزادران مسجد نظیروندی تبریز فعالیت چشمگیری داشت.
این شهید مهاجر الی الله در شغل آزاد مشغول به کار بود و جز خیرین بنام تبریز به شمار می رفت، به طوری که سرپرستی ۳۵ یتیم را بر عهده گرفته بود.
شهید خجسته در مناسک حج تمتع سال ۹۴ شهد شهادت را سر کشید اما پیکر او هیچ گاه به وطن بازنگشت و با رضایت خانواده در مقبره الشهدای مکه و در غربت به خاک سپرده شد.
از این شهید دو فرزند دختر بود به یادگار مانده است.
غصه حج آن سال فقط به حادثه منا محدود نمی شد؛ چرا که حدود ۱۰ روز قبل از آن، در پی سقوط جرثقیل در مسجد الحرام، جمعی از حجاج که در حال طواف و عشق بازی با معبود بودند، ردای شهادت به تن کردند که یکی از این شهدا مربوط به آذربایجان شرقی است.
حاجیه شهیده در راه معبود
شهیده سیده مریم آل طه اعزامی از شهر بناب بود که از او به عنوان معلم انقلابی و یاور محرومین یاد می شد.
حسن اخلاق خوب و صبور بودن جزء خصلت های بارز این حاجیه شهیده بود که برای انجام مناسک حج عازم سرزمین وحی شد و در حادثه غمبار سقوط جرثقیل در مسجدالحرام در حین طواف کعبه در حرم الهی، به ملکوت اعلی پرکشید.
پیکر مطهرش بعد از حدود ۱۰ روز به کشور بازگشت و در میان انبوه جمعیت تشییع و در گلزار شهدای بناب به خاک سپرده شد.
گزارش از: صابر عیسی پور
انتهای پیام/
