سرویس فرهنگی تبریزبیدار/ ایام عزاداری سید و سالار شهیدان فرصت خوبی برای تبیین موضوعاتی پیرامون مداحی است. تقابل سبک های جدید و قدیم مداحی، پاکت های صله، مسایل روز و سیاسی و… از جمله مسایلی است که در این گفتگو با مداح نسل جدید به آن پرداخت شده است.
میلاد مجنونی مداح جوان متولد ۱۳۶۴ که متولد تهران و ساکن تبریز است. به گفته خود تقریبا از ۷ یا ۸ سالگی به لطف و محبت سید الشهدا(ع) مادح اهل بیت شده و علاقمندی به مداحی از نونهالی و نوجوانی در او شکل گرفته بود. از سال ۱۳۸۰ که ما به تبریز آمده و از همان سال به صورت هفتگی مشغول مداحی برای سیدالشهدا است.
مشروح گفتگوی تبریزبیدار با این مداح به شرح ذیل است:
نوآوری در مداحی در راستای عظمت دستگاه اباعبدالله (ع) باشد
تبریزبیدار: تفاوتهای سبک های جدید مداحی و عزاداریها با سبکهای سنتی چیست و به نظرتان کدام تأثیرگذاری بیشتری دارد؟
مجنونی: به این سوال از چند بُعد می شود نگاه کرد صدردرصد عزاداری ۵۰ سال یک جور بود و عزاداری الان یک جور دیگری است حتی مراسم عزاداری الان با ده سال قبل نیز خیلی تفاوت دارد. در هر زمان برای خودش یک نوع عزاداری باب شده است ولی در بحث روضه نگاه کنیم، روضه های قدیم مثمرثمر تر هستند. الان اگر به سینه زنی ها نگاه کنید، جوانان الان در فضای مجازی نگاه می کنند و با سبک های جدید مداح های جدید آشنا می شوند؛ این باعث می شود که ناخودآگاه جوانان و نوجوانان و یا نونهالان در همه شهرها به این سمت کشش بیشتری پیدا کنند. متاسفانه در شهر خودمان شهر تبریز، تمام هیئت هایی که با سبک جدید مداحی می کنند تعداد مستمع های هفتگی آنها کم است اما در ایام فاطمیه، ماه محرم و … از نوحه خوان های دیگر به شهرمان دعوت می کنند و خیلی هم شلوغ می شود؛ تعداد زیادی مثلا بالای ۲۰۰۰ یا ۳۰۰۰ نفر در سالن های ورزشی مستمع داریم. این هم به این برمی گردد که ما بها نداده ایم وگرنه سبک مداحی ۱۰سال بعد هم با الان فرق خواهد داشت. همواره ابداع و نوآوری صورت می گیرد اما بهتر است این نوآوری در راستای عظمت دستگاه اباعبدالله (ع) باشد که خیلی زیبا می شود. تنوع و ابداع هیچ ایرادی ندارد به شرطی که عظمت دستگاه و عزاداری سیدالشهدا زیر سوال نرود و آن هم باز یک مسئله شخصی است. هرکس به عنوان یک شخص که می تواند نظر بدهد، می تواند برای خودش تفسیر کند که فلان سبک را دوست ندارد یا فلان سبک را می پسندد؛ در کل باید ببینیم کدامیک از این سبک ها خوب جواب می دهد و جذب بیشتری دارد.
تعیین قیمت برای جلسات مداحی، آفت است
تبریزبیدار: معمولاً زیاد شایعه میشود که مداحان برای حضور در مراسمات عزاداری پاکت و مبالغ زیاد میگیرند. پاسخ شما به این شایعه چیست؟
مجنونی: متاسفانه بله این مسائل قبلا هم بود و الان هم به صورت مبالغ هنگفت وجود دارد اما اگر از بعد دیگر به قضیه نگاه کنیم، آقا امام صادق(ع) خودشان به عنوان صله، مبلغی را به مداحان و شاعران می دادند. البته تا جایی که من شنیده ام و اطلاع دارم، صله ای که امام صادق به مادحین و شاعرین می دادند، مبلغش خیلی زیاد بود به صورتی که آن مادح یا شاعر، تا آخر عمرش مشکل و نیاز مالی نمی داشت. الان متاسفانه به نظر من این آفت است که تایین می کنند و مبلغی که قرار است مسئول جلسه به مادح بپردازد. مثلا چندتا جوان یکجا جمع شده اند و می خواهند مجلس عزاداری راه بیندازند ولی وقتی به مداح زنگ می زنند مداح می گوید من فلانقدر پول می گیرم بعد می آیم در مجلس شما مداحی می کنم. این به نظر من کار درستی نیست و بزرگان هم تایید نمی کنند اما ایرادی ندارد؛ به شخص بنده نیز زنگ می زنند من هم می روم و آخر مجلس به من صله رای هم می دهند و پول خیلی پربرکتی هم هست. به شخصه کار آن دسته از دوستانی که در ابتدای کار مبالغ زیادی تعیین می کنند و بعد برای مداحی می روند را تایید نمی کنم.
از شور تا سینه زنی و روضه
تبریزبیدار: احساس می شود که بین ذائقه نسل قدیم و نسل جدید فاصله افتاده است. به نظر شما علت این امر چیست؟
مجنونی: هرکسی با عقیده خودش سیدالشهدا را تفسیر می کند. ۱۰ سال قبل در تبریز نمی شد شور زد. و هیئت هایی که شور می زدند طرد می شدند. قدیم فقط باب روضه در تبریز وجود داشت و خیلی به ندرت هیئتی پیدا می شد که شور بزند و سبک جدید بخواند. اما شهرهای دیگر مثل مشهد، تهران، اصفهان و … در سبک سینه زنی هستند. خوشبختانه ما به روضه خیلی توجه می کنیم ولی متاسفانه در باب سینه زنی و سبک های جدید که جذب آنها هم زیاد است، کاملا ول کرده ایم؛ در شهر تبریز یک ارگان یا موسسه و تشکیلاتی وجود ندارد که به هیئت های جوان یک مکان که حالت حسینیه داشته باشد بدهند و سیستم صوتی و … تهیه کنند و مشکلاتی که دارند را بشنوند. البته این موسسات وجود دارد ولی برای طیف خاصی از مداحان و مستمعین است که این کار ایجاد دو قطبی بودن می کند و من آینده روشنی در این کار نمی بینم. اگر اتحاد وجود داشته باشد و جذب ما زیاد باشد، بالطبع موفق تر می شویم. متاسفانه از بزرگان هم یک گلایه دارم که تا اینحا من به شخصه ندیده ام که از سمت آنها تشویق شویم؛ مثلا می توانستند ما را به هیئت هایشان دعوت کنند. من دوستانی را می شناسم که به شهرستان ها دعوت می شوند و آنجا مداحی می کنند ولی در شهر خودمان اینطور نیست. در تهران بالای ۱۰ مداح که سبک جدید می خواندند، به اینها بال و پر می دادند و تشویقشان می کردند.
احترام مردم به ما به برکت حسینی بودن است
تبریزبیدار: بهترین هدیه و برکتی که در زندگیتان از امام حسین دیدهاید چه بود؟
مجنونی: طبق روایات متعددی که وجود دارد، همین نفسی که ما می کشیم به برکت سیدالشهدا است اما در زندگی روزمره مثلا در خیابان ایستاده ایم و می خواهیم تاکسی بگیریم، یکنفر صدا می کند که: «آقای فلانی کجا تشریف می برید؟» این به برکت سیدالشهدا است. همین که طرف ما را می شناسد به برکت سیدالشهدا است. یا مثلا وقتی می خواهیم لباس بخریم، بلیط هواپیما بگیریم و … . اما اگر از بُعد دیگر نگاه کنیم، همینکه ما می توانیم اسم آقایمان سیدالشهدا را صدا کنیم، همین خودش برکت است که سیدالشهدا اجازه دهند ما نامشان را صدا بزنیم. در محرم همه جا سیاه پوش شده است و حتی کسانی که در طول ۱۱ ماه هیئت نمی روند ولی امام حسین (ع) را دوست دارند، در ایام محرم به ایشان عرض ارادت می کنند. همین که بتوانیم نام سیدالشهدا را صدا بزنیم خود برکت است چون خیلی ها هستند که نمی توانند این کار را بکنند. در کشورهای غربی و حتی در کشور خودمان افرادی هستند که حتی اسم سیدالشهدا را هم نمی توانند صدا بزنند و از برکت آقایمان محروم شده اند.
در جلسات هیات ها وصیت نامه شهدا خوانده شود
تبریزبیدار: نقش هیأتها در آگاهی دادن به مستمعین در مسائل روز سیاسی و اجتماعی چیست. به نظرتان هیأت باید در این مسائل ورود کند یا نه؟
مجنونی: بله اما این کار جزو مسئولیت های مداح نیست. مداح می تواند در شعر خودش آگاهی دهد. بنده به شخصه در مورد حجاب شعر های زیادی خوانده ام ولی از بُعد دیگر هم سخنران هیئت یا مسئول جلسه می توانند پس از اتمام هیئت در مورد این مسائل صحبت کنند. بعضا مداح ها هم می توانند مسائل روز را در قالب شعر به مردم اطلاع رسانی کنند. البته بستگی دارد که مسائل روز در چه موضوعی باشند. بعضا ما و مادحین عزیز طبق فرمایشات رهبری، مجبور هستیم بعضی حرف ها را بگوییم که مردم در مورد آنها آگاه شوند. بعضی مسائل هم هستند که نیازی به گفتنشان نیست ولی در گفتن آنها زیاده روی شده است. مثلا من بارها در مورد حجاب در هیات ها شعر خوانده ام. آگاه سازی جوانان نسبت به ۸ سال دفاع مقدس و شهدا نیز یکمسئله مهم است که بعضی هیئت ها هم این کار را می کنند. چه خوب است که در جلسات هفتگی هیات ها وصیت نامه شهدا خوانده شود.
به مداحان شهرمان بها داده شود
تبریزبیدار: سخن پایانی؟
مجنونی: بنده می خواهم به عنوان کوچکترین عضو هیئات حسینی شهر تبریز و نماینده جوانان از بزرگانمان گلایه ای داشته باشم. پتانسیل های نوجوان و جوان در شهرمان وجود دارد که می توانند مجلس های بزرگ را به اندازه ۲۰ دقیقه دست بگیرند و مداحی کنند و سینه بزنند و حتی در شهرمان روضه خوان هم داریم که به آنها بها داده نمی شود. اگر همین پتانسیل ها در شهرهای دیگر مثل اردبیل، تهران، زنجان و … بودند صد در صد خیلی رشد می کردند و الان خودشان صاحب سبک بودند که مثال هایشان هم زیاد است. الان ما ۲۰ یا ۲۵ سال است که در یک سطح مانده ایم و مداحانی که ۲۰ سال است در رأس کار هستند، فقط آنها هستند. جوانان حسینی شهرمان متاسفانه سرخورده شده اند چون نه تشویق شده اند و نه به آنها بها داد شده است. بازهم اگر این سخنم باعث بی ادبی شده باشد از بزرگترهایمان عذر می خواهم.
گفتگو از الهه مهدوی
انتهای پیام/
